سایت خبری تحلیلی بویر نیوز: قبل از اینکه سخن آغاز کنم باید خطاب به دوستان عزیزی که برای خواندن این مطلب وقت می گذارند عرض کنم که هدف به زیر سوال بردن نه تنها مردم که بیشتر مسئولین شهری است. کمی واقع بینانه تر به نا هنجاری های این شهر دقت کنیم شاید شما هم بتوانید در درمان یکی از این دردها سهیم باشید.
یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد این روزها چنان در ورطه ی غفلت مردم و مسئولین شهر فرو رفته که هر بار سوژه ای می نماید تا از دردهایش بنویسیم به امید اینکه گوشی شنوا باشد تا دست یاری اش را به سمت این شهر هزار درد دراز کند.
جمعیت این شهر با تعداد خودروهایی که در طول شبانه روز در خیابان های شهر می چرخند هیچ تناسبی ندارد تا حدی که انگار باید ترافیک شهر یاسوج هم چون کلان شهرها در طرح ترافیک شهری قرار گیرد. مردم یاسوج می گویند در هر خانواده ی یاسوجی به تعداد افراد ماشین وجود دارد. الله اعلم. حقیقت این است که در تمام خانواده های ساکن یاسوج چنین ادعایی را نمی توان داشت. چرا که فقر آنگونه از چهره ی شهر می بارد که نمی توان ثروت را برای همه اهالی این شهر اثبات کرد. هر چند نباید منکر چشم و هم چشمی مردم هم شد که بازار داغی دارد. کاش ابتدا فرهنگ سازی می کردیم و بعد گواهینامه صادر می کردیم. وقتی کمتر راننده ای را در یاسوج می بینیم که برای گذر عابر پیاده اندکی صبر کند.
ترافیک سنگین یک درد و زبان گوش خراش راننده ها دردی دیگر. زبانی که همچون دیگر شهرهای ایران تنها یک چیز است و آن بوووووووووووووووووووق. فقط بوق.
دلمان به چه خوش باشد وقتی می بینیم مرکز استان ما و پایتخت طبیعت ایران هر روز آلوده تر از دیروز می شود و جوی های آب مثل گنداب بوی ناخوشایندی را به اطراف می پراکند. جوی هایی که انگار زباله دان مغازه داران و مردم است. کاش آن قدر که به ظاهر خودمان اهمیت می دادیم کمی هم به ظاهر شهرمان اهمیت می دادیم. افسوس. .
همیشه این دغدغه هم برایم بوده که با وجود این همه به هم ریختگی در مرکز استان این همه جوانی که دست در جیب و با آرامش خاطر (گویا) از صبح تا شب در خیابان ها و پیاده روهای شهر خرامان خرامان راه می روند یا نیازی به کار کردن ندارند یا بیچاره ها بیکارند و این چنین حداقل به امر مهمی چون ورزش توجه نشان داده و در طول شبانه روز مشغول پیاده روی های بیهوده ی در مسیر های طولانی شهر هستند. کجاست آن همه فرصت شغلی که شعارش را می شنویم؟ کجاست آن همه دلسوزی برای ایجاد اشتغال در این شهر که همه جا فریاد می زنند؟ به راستی اگر شهر یاسوج دارای امکاناتی برای تمام قشرها و طبقات اجتماعی مردم بود شاهد چنین شلوغی های بیهوده ای بودیم؟ بپذیریم که شلوغی شهر یاسوج تناسبی با هنجارهای یک شهر و مرکز استان ندارد.
وقتی کودک معصومی را می بینیم که با ظاهری آشفته در کنار مادرش گام بر میدارد . مادری که به گمانم لباس هایش را طبق مد روز انتخاب می کند. با خود می اندیشم گناه این کودک چیست که باید این لباس های چرک و کثیف را به تن کند؟ قصد توهینی نیست که واقعیت جامعه ی امروز یاسوج است. این صحنه های دلخراش را به وفور می توان دید اگر لختی زل بزنیم به چهره ی این شهر هزار درد.
و چه غمناک وقتی دختری همدوش مادری راه می رود که از دو نسل متفاوت هستند. زنی با پوشش وزین سنتی و دختری با لباس های نا هنجار امروزی. چه بگویم که از میان رفتن فرهنگ اصیل ایرانی مان را هر روز شاهد هستیم. کاش اختلاف نسل ها را این چنین به چشم نمی دیدیم. حجب و حیا روزها قبل مرد.
نگذاریم نا هنجاری های شهر و استان مان بیشتر از زیر ذره بین حتی خبرگزاری های ایران باشد.
خطاب به منطقی..اولا یاسوج پایتخت طبیعته .دوما اگه هم نباشه ما یاسوجیا این لقبو به زور هم که شده میذاریم رو یاسوج .تا چشم شما کور که هست کور تر بشه و بترکین از حسادت ..من که میدونم اهل کجایی ولی اشکال نداره خدا کنه یروز اونجا پیشرفت بکنه و عقده ای بار نیایین
سالار بام نفتی ایران گچساران حقش مرکز استان جدیدی که بزودی اعلام میشه.
.بابا نفت تا ده سال دیگه تموم میشه بعد شما……………… دیگه چی دارین بهش بنازین..تازه این روزه عصر عصر انرزی خورشیدیه شما هنوز میگین نفت
سلام واقعا درد دل خیلی ها رو نوشتید ولی چه فایده کو گوش شنواتازه اون مادر فقط به فکر خودشه نه اینده بچه وجامعه وجوانهای این دیار دلشون به یارانه ها گرمه برا چی کار کنن دولت ماهی آماده بهشون میده ماهیگیری یاد دادن مهمه که واژه ای غریب شده نه یاسوج تمام شهرستهنهای استان گرفتار شدن که فاجعه است.
واقعا دل این جوونا به یارانه خوشه یا خودتونو گول میزنین نرخ تورمو نگاه کن خرج ومخارج همون بچه کوچولو را در ماه نگاه کن ببین چقدر میشه با 45هزار تومان دخلش خرجشومیزنه یه خورده بیشتر دیدتونو بالا بگیرید مشکل ما اینه شهر ما مصرفیه صنعتی نیست همون چند شرکتی هم که داریم مشکل دارند حمایت نمی شن گچساران به نفتش یاسوج به آب و هواش بقیه شهر های استان به چیزهای دیگش مینازن این حرفا نیست فرهنگ اول در خانواده شکل میگیره طرز برخورد با کودکان اشتباست اداب و معاشرت نسل امروز تو مد خلاصه شده پدران ما با ابرو زندگی کردن نون حلال گذاشتن تو سفرمون اما ما جوونا چی به نون شب محتاجیم اما بهترین لباس و آرایشو انجام میدیم زنهای امروزی بیشتر به فکر تجملاتن مردا نیز بلند پرواز کجا را میخوایم فتح کنیم من خدای ناکرده قصد توهین به هیچ کسو ندارم اما منم یکی مثل اونا بیاین به جای خورد کردن همدیگه درست زیستنو یاد بگیریم مثلا خونه ای که خیابونش جدول کشی هست چرا باید آب فاضلابو به سمت جدول هدایت کنه که همسایه پایین دستیشو اذیت کنه تا این فرهنگ ماست جایگاهی نخواهیم داشت در کلام اخر شهر ما خانه ما قربان شما تنبل خان