سایت خبری تحلیلی بویر نیوز امروز اندیشیدم برای یک نوشتار از جاذبه های دیارم . نمی دانستم نگاهم جهنمی این چنین را می بیند تا سوگ نامه ای بسرایم برای زمین. یک سوگ نامه با فریادی پر از سکوت.
خداوندا دیگر نمی گویم چرا خشکسالی چرا کم آبی چرا بیماری چرا و چرا و چرا؟
بوی تعفن را کاش حس نکنی
سخنی نمی گویم تا نگاهت گره خورد به بی مهری انسان با زمین
اینجا ورودی شهر توریستی سی سخت از سمت دشتک
سیراب شدی به چه قیمت؟ مرگ زمین؟
باید می دانستیم روزی که دانش دور ریخته شد فرهنگ هم از میان رفت
سقفی نمی خواهم اگر مجبور باشم زمین را با پس مانده های ساختمانی آلوده کنم
چگونه از خداوند زمین برکت بخواهیم که این چنین سفره نعمت هایش را دور انداخته ایم؟
کاش سوگ نامه ی زمین را تو می سرودی آسمان
باران را چشم داشتی نیست
که زمین تشنه ی محبت انسان است
اما آسمان سیرابش نمی کنی؟
به احترام مرگ خاموش زمین یک دقیقه سکوت
