سایت خبری تحلیلی بویر نیوز: هر روز می شنویم از استان چهارفصل مان که ثروت طبیعی زیادی دارد و به خودمان می بالیم که سرزمین مان ثروتمند است
اما هر روز که به خیابان ها می رویم بیشتر از همیشه چشممان به مردمی می افتد که از کنارمان رد می شوند و چه آسان از کنارشان می گذریم
کودکان کار هر روز در سطح شهرمان بیشتر دیده می شوند و انگار نه انگار کسی هست که دلش برای نونهالانمان بسوزد
گاه می اندیشم پدر و مادر این ها کیستند؟ چرا وقتی نمی توانستند خوب بزرگشان کنند آنها را به این دنیا آوردند؟
من آنها را در ذهن خودم به پای میز محاکمه می کشانم. هم قاضی می شوم و هم شاکی
آخرش که چه؟ این خیالات واهی من به هیچ جا ختم نمی شود جز یک آه
کودکان که جگر گوشه های ما هستند به کنار
دیدن پدران و مادرانی که برای برآوردن نیازشان خیلی کارها می کنند
چه به آن ایمان داشته باشند چه نداشته باشند
چند روزی است از میدان شهدای نیروی انتظامی ( فلکه ساعت) تا هفت تیر را برای رسیدن به کلاس طی می کنم
در کنار تمام صحنه های دلخراشی که می بینم دیدن مردی که استخاره می گیرد بیشتر دلم را به درد می آورد
با خود می گویم چرا این کار؟
نمی دانم دلم برای او بسوزد یا برای مردمی که برایشان مثلا استخاره می گیرد
انگار استخاره گرفتن این روزها برای همه مثل آب خوردن است که در پیاده رو هم می نشینند و استخاره می گیرند
خرافات و پوچ نگری آفت شهر و دیار ماست
پیشترها شنیده بودم شهرداری هر از چندگاهی بساط دست فروشان را جمع می کند و بیچاره ها آواره ی این سو و آن سو می شوند
اما انگار هیچ کس با مرد داستان تلخ ما کاری ندارد. بارها خواستم کنارش بنشینم و بشنوم از درونش. اما شاید ترسیدم شاید . . . نمی دانم هر چه که بود نگران شدم هر روز بیشتر از دیروز
جالب است چه راحت خرافات و اندیشه های پوچ را رواج می دهیم و برایمان مهم نیست با قرآن خدا چه کارهایی می کنند
استخاره گرفتن که کار هر کوچه و بازاری نیست
آی مردم مردم مردم
به چه می اندیشید؟ چه می بینید؟ مگر دست خدا بالای هر دستی نیست؟
ایمان مان یعنی همین ؟ استخاره در پیاده رو؟
خدا می داند در کوچه پس کوچه های شهرمان چند نفر هر روز با فال و استخاره های پوچ ایمان ها را به باد می دهند
چرا در یاسوج مرکز استان باید شاهد چنین صحنه های دلخراشی باشیم؟ مسئولان اگر خواب هستند بیدارشان کنیم
ننوشتم تا مرد استخاره گیر هفت تیر از کار بیکار شود
نوشتم شاید چشمی دلسوز ببیند و گوشی شنوا بشنود و دستی مهربان دستش بگیرد
