سایت خبری تحلیلی بویرنیوز / جمشید ارجمند: نمیدانم چگونه سرآغاز کنم در ابتدا باید بگوییم مردم همیشه در صحنه استان کهگیلویه و بویر احمد و یا بازهم ناچارم از لفظ محروم برای استانمان استفاده کنم که گوئی پیشوندی جدایی ناپذیر برای این استان شده است اما بهرحال واقعیتی است دردناک که چه دلپذیر باشد چه نباشد با آن مواجه ایم.
جناب اقای مهندس نیکزاد بارها حضرتعالی اظهار داشته اید این استان چگونه با داشتن منابع عظیم نفت و گاز و همچنین سرمایه های خدادادی از جمله وضعیت مناسب برای کشاورزی و زمینه مناسب برای گسترش صنعت توریسم هنوز در زمره محروم ترین استان های این مرز و بوم قرار دارد ؟!!
لازم میدانم چند نکته را یادآور شوم که چرا این استان با لفظ محروم چنان آمیخته که گوئی تصور پیشرفت برای این استان نه تنها ممکن نیست بلکه از هفت خان رستم نیز دشوارتر خواهد بود.
حضرتعالی در بدو ورود به این دیار که با جو سنگین سیاسی که ناروا نیست بخوانیم خفقان سیاسی که با انحصار طلبی بعضی از آقایان ایجاد شده بود و هنوز هم از تب و تاب نیفتاده است خیلی زود آشنا شدید و در یک اقدام شجاعانه که مدال افتخاری بر سینه شما خواهد درخشید انتخاباتی بدور از هرگونه حاشیه و یکی از سالمترین انتخابات های این استان را رقم زدید که مردم قدرشناس و ولایت پیشه کهگیلویه و بویراحمد این خدمت حضرتعالی را از یاد نخواهند برد.
مهمترین سرنخ هایی را که این استان را از پیشرفت وا داشته است را می توان در سابقه دو استاندار سابق یافت.
1- جناب آقای مسعود حسینی
ایشان یکی از نمایندگان اسبق شهرستانهای بویراحمد و دنا بوده اند و اتفاقا لقب ساکت ترین نماینده (تاریخ) مجلس را هم یدک می کشند و به عبارتی اولین استاندار بومی نیز بودند، پس از پایان دوران نمایندگیشان و به کرسی نشستن رفیق شفیق خود با زد وبند های سیاسی به صندلی استانداری رسیدند.
این نقطه را می توان دنده معکوسی برای چرخ توسعه استان محروم کهگیلویه و بویراحمد نامید چرا که ایشان حاضر نبودند اصل شایسته سالاری را رعایت نمایند و به گونه ای در نظر داشتند که فقط و فقط با حفظ هم کیشان و هم پیمانان خود انحصاری را ایجاد کردند که در این میان ناچارا با بکارگیری مدیران ضعیف و ناتوان نه تنها نتوانستند گره ای از معمای توسعه نیافتگی این دیار باز کنند بلکه با اعمال خود بر سنگینی این بار افزودند.
و اما با تمام حمایت های بی چون و چرای سیاسی که از ایشان می شد سرانجام در سفر استانی ریاست محترم جمهوری فریاد مردم بالاخره در پای تریبون سخنرانی ایشان که صدای مردمی بود که عاجزانه برکناری سید مسعود را خواستار بودند، به گوش ایشان رسید و با عنایت وی حسینی کنار گذاشته شد تا بداند عدم همصدایی با مردمی که در برف و بوران و آفتاب حامی نظام بوده اند و خواهند بود خداحافظی با صندلی استانداری است.
2- جناب آقای قوام نوذری
در زمانی که استان چهارمحال و بختیاری مهد پرورش فرزندانی بود که سکان استانداری شش استان را بر عهده گرفتند، استان برادر و هم نژادشان که توسط فرزندان بومی مورد ستم واقع شده بود نیز سایه یکی از این استانداران را بر سر خود دید و امید دوباره ای در دل مردم برای خداحافظی با رنج محرومیت شکل گرفت.
اما قوام نوذری نتوانست از پس مشکلات بر آید و به راه سید مسعود ادامه داد و البته با زیرکی راه را برا چهارمحالی ها به استان گشود تا دین خود را به سرزمین مادری اش ادا کند و در این میان با راضی نگهداشتن وکیل الدوله های وقت گره ای از کار مردم این استان باز نشد که نشد و مدیران ضعیف که باعث شدند هدایت خواه و حسینی بحرینی نتوانند اعتماد دوباره مردم را جلب کنند و با صندلی سبز وداع کنند از روزنگار تاریخ استاندار بودن وی می باشد.
هرچند دوران نوذری نسبت به دوران حسینی دوران طلائی محسوب می گشت ولی نوذری این بار نه بوسیله مردم بلکه با نقشه هدایت خواه و تابعیت همیشگی سید بحرینی و البته با دور زدن حاج آقا بزرگواری در دور دیگری از سفرهای ریاست محترم جمهوری کنار گذاشته شد چرا که نوذری دیگر مهره سوخته به حساب می آمد و با تغیییر ایشان برگ برنده ی جدید هدایت خواه و حسینی برای اعتماد از دست رفته مردم رو می شد و انتظارات از شما بعنوان نیروی دست نشانده بالا بود که بتوانید روند انتخابات را با خواسته های آنان پیش ببرید ولی حضرتعالی اجازه دخالت در رای مردم را ندادید.
حال شمایید و اختیارات استانداری کهگیلویه و بویراحمد که می توانید با ادامه پیگیری ها و تلاشهایتان نام نیک خود را در ذهن این مردم قدرشناس و ولایت مدار که رهبر معظم انقلاب در سفر خود به این استان خطاب به محافظین خود در برابر هجوم مردم برای استقبال از ایشان می فرمایند ” اینها خودی هستند، اجازه بدهید نزدیک بیایند ” ، جاودانه شوید.
آقای استاندار اکنون مهمترین پیام مردم که از 12 اسفند سال گذشته به گوش می رسد کنار گذاشتن مدیران نالایق و نورچشمی هستند و وقت همصدایی با منتخبان جدید مردم فرا رسیده است چرا که اگر ایجاد تغییرات احساس نمی شد نه نیاز به انتخاباتی بود و نه نیاز به منتخبین جدید.
