كودك 6 ساله قرباني مسكن مهر ياسوج + تصاوير

به گزارش بويرنيوز به نقل از مهر، چیزی نمانده بود تا بی‌توجهی‌ها و سهل‌انگاری‌ها در مسکن مهر “سروک” یاسوج قربانی گیرد و روی دیگری از مشکلات مسکن مهر را به نمایش گذارد.

این بار قربانی رضا شش ساله، کودکی بود که تازه چند ماهی است به اتفاق خانواده‌اش و چندین خانواده دیگر در مسکن مهر سروک سکنی گزیده‌اند.

این سایت هنوز از امکانات اولیه ای همچون آب و گاز برخوردار نیست و این خانوارهای محروم به اجبار مشکلات فراوان زندگی‌شان، مجبور به سکونت در آن شده اند.

خلف وعده مسئولان در واگذاری این واحدها به متقاضیان طبق موعد مقرر و بار سنگین گرانی و تورم در بخش اجاره خانه موجب شده آنان مشکلات مختلف و کمبودها را به جان بخرند اما سقفی بالای سرخود داشته باشند.

با این حال آنها این روزها بیشتر از هر چیز، نگران امنیت جانی فرزندانشان هستند که به دلیل برخی سهل انگاری ها در مخاطره افتاده است.

در حالی که ده‌ها کودک در این مجتمع ها زندگی می‌کنند، باز بودن درب یک چاه فاضلاب آن هم در معبر اصلی این سایت، زنگ خطر را برای آنان به صدا درآورده است. همچون روزهای گذشته که خطر مرگ از بیخ گوش رضا گذشت.

مادر رضا در خصوص این حادثه می‌گوید: هوا رو به تاریکی می‌رفت و رضا در اطراف آپارتمانها با بچه‌های همسایه در حال بازی کردن بود. از پنجره به بیرون نگاهی انداختم دیدم رضا در میان سایر بچه‌ها نیست. کمی نگران شدم. از خانه بیرون رفتم. از بچه ها سراغ رضا را گرفتم آنها هم از رضا خبری نداشتند. صدای گریه ای در گوشم پیچید. رضا را صدا زدم. صدای گریه بیشتر شد.

مادر رضا به سمت چاه فاضلاب می‌رود. رضا در چاه افتاده و توان بلند شدن ندارد و آنقدر گریه کرده که دیگر نایی ندارد. مادر جیغ می‌کشد و با صدایش همسایه ها به کمک او می‌آیند و رضا را از گودال بیرون می کشند.

یکی از همسایه‌ها می گوید: شانس آورد که زنده ماند. اگر با سر می‌افتاد و یا کسی از او خبردار نمی‌شد، اکنون زنده نبود.

دست رضا شکسته است و پزشکان می‌گویند لخته‌ای خون هم در آن دیده می‌شود. حالا مادر که خود بار زندگیشان را تنها به دوش می‌کشد نگران هزینه‌های درمان است.

“سهل انگاری در مسکن مهر بیداد می کند و کسی هم پاسخگو نیست” این را یکی از همسایه‌ها می گوید و ادامه می دهد: متولیان احداث مسکن مهر که درب این گودال را نبسته اند، مقصرند.

اشک در چشمان مادر رضا حلقه زده است. او بارها برای شکایت به نزد متولیان رفته و جواب نگرفته است.

او می گوید: به مسکن رفتم گفتند برو استانداری. آنجا رفتم گفتند برو آب و فاضلاب. آنها هم گفتند برو اداره کار و… اما در نهایت هیچ جوابی نگرفتم.

با این حال مسئولین عادت دارند که مسئولیت کار خود را گردن دیگران بیندازند و از هیچ حادثه ای هم درس عبرت نمی گیرند.

چهار سال پیش بود که کودکی در یکی از مجتمع های آپارتمانی شهر یاسوج درون چاه فاضلاب افتاد و جان باخت. آن روز هم پیمانکار پروژه یادش رفته بود که چاه فاضلاب مجتمع نیاز به درپوش دارد و ناظر پروژه هم به احتمال زیاد بر ایرادات آن پروژه چشم بسته بود تا خدای ناکرده خمی بر ابروی پیمانکار ننشیند.

در این حادثه هم هیچ کس پاسخگو نیست که چرا به امنیت ساکنین این سایت بی توجهی شده است و حتی بعد از گذشت چند روزاز حادثه، هنوز به خود زحمت نداده اند که درپوشی بر روی این چاه بگذارند.

کودکان این سایت مسکن مهر نمی دانند متولی ساخت این واحدها کیست؟ چرا در اجرا و تحویل آن تاخیر شده؟ چرا هنوز زیرساختهایی همچون آب و گاز و .. تامین نشده؟ چرا هزینه تاخیر در اجرا باید از جیب متقاضیان پرداخت شود؟ و هزار چرای دیگر. آنان تنها تشنه بازی اند. اما هیچ امکاناتی برای تفریح و سرگرمی آنان نیست و در این تابستان داغ تنها بازیشان دویدن در محوطه ای است که هر گوشه آن خطری آنان را تهدید می کند.

شاید کودکان بزرگترین قربانی  بی برنامه گیها در احداث مسکن مهر و عدم توجه به ایجاد زیرساختهای مختلف فرهنگی، آموزشی، تفریحی و .. در این سایتها باشند.