پایگاه خبری تحلیلی بویرنیوز:
حتماً شما هم تصاویر درگیری های دسته جمعی در کهگیلویه و بویراحمد را دیده اید، برخی از این فیلم ها، حتی بازتاب ملی هم داشت و کل ایران در فضای مجازی شاهد تصاویر خشونت بار درگیری های دسته جمعی در اینجا بودند.
در چند مورد حتی شاهد انتشار گسترده تصاویری از درگیری های قدیمی تر هم بودیم تا خواسته یا ناخواسته اینجا بعنوان شهری نا امن با مردمی غیر قابل کنترل معرفی شود.
ابتدا باید به نکته ای همه مان را متوجه کنم:
همه خوب میدانیم آخر و عاقبت هر دعوایی یا مرگ است، یا زندان و تباه شدن زندگی و اسیر راهروهای دادگاه شدن و یا التماس های بی امان از طرف مقابل برای رضایت!
وقتی این مسأله برایمان روشن است کدام عقل سالمی می‌پذیرد به بهانه های پوچ و بی ارزش تن به نزاع و درگیری دهیم. باید یاد بگیریم با درست حرف زدن و درست شنیدن سخنان فرد مقابل هم میتوان موضوع را حل کرد در مرحله بعد هم قانون برای حل همین چالش ها است. نمیشود هرکس خود قمه و تفنگ به دست به دنبال اجرای قانونی باشد که فقط مورد قبول خودش است. اگر اینطور است پس فرق بین جنگل و حیوانات و انسان دقیقاً چیست؟!
تجربه ام از زندان
شاید زندان درست نشناخته باشید، در دو مرتبه که از زندان یاسوج بازدید و با برخی زندانیان گفت و گو داشتم بسیار دیدم افرادی که حاضر بودند بخاطر یک روز آزادی همه چیزشان را وسط بگذارند، تصور دیدن هر لحظه و هر ثانیه میله های تکراری بدون ارتباط با بیرون آدم را دیوانه میکند، اصلأ به شما بگویند چند روز را در منزل خودتان بدون ارتباط با بیرون بگذرانید، مگر میشود؟
بسیار دیدم جوان هابی که در حسرت دیدن دوباره آزادی موهایشان سپید و صورتشان چروکیده بود، زمان آنجا چنان دیوانه وار میگذشت که زندانیان را مانند قربانی هر لحظه به قربانگاه میبرد و میبرد و میبرد…
قدر آزادی را بدانید و آن را با تمرین و تکرار خوب بودن پاس بدارید
اما چند نکته برای سایر هموطنان:
کهگیلوبه و بویراحمد زادگاه زنان و مردانی است که دست خالی و با پایمردی از هیچ، زندگی و آبادانی ساخته اند.
اینجا جای مردمانی است که در سلامت، صداقت و فروتنی کم نظیرند
اینجا زنان را میپرستند، جایگاه مادر و بانوی ایل اینجا حرمت دارد، من اسمش را تعصب نمیگذارم باید بگویم اینجا قدر و ارزش زن را به قداست جایگاه مادری پرستش میکنند و از حرمش حتی با جان دفاع می کنند. اینجا جایی است که حتی یک خون و اتفاق حاد را با وساطت چادر یک زن می‌بخشند.
این استان زادگاه مردمی است که وقتی میهمانشان شوی از پاره وجوشان هم شده برایتان پذیرایی می کنند.
اینجا همه دشت ها، کوه ها، جنگل ها و… فریادگر سخاوت و تلاش و مردانگی مردم این استان است.
کهگیلویه و بویراحمد را به نام، نام‌آورانش از عشایر سخت کوش و کی لهراس های پا در رکاب تا شهیدطیب هایی که شرافت و میهمن پرستی را مقدم بر تحصیل و زندگی مرفه در اروپا دانستند، تا افسران دانش و علم پروفسور ملک حسینی و امثالهم و هنر دوستانی مثل حسین پناهی و … باید شناخت.
اینجا سرزمین افتخارات بزرگ با دستان خالی است، کهگیلویه و بویراحمد را با درگیری خیابانی چند جوان نشناسیم و معرفی نکنیم.
و اما گوشه ای از سخنان استاد بزرگ سواد آموزی عشایر ایران ، مرحوم بهمن بیگی در توصیف این استان:
سرزمین بویراحمد سرزمین آفتاب و ستاره بود. از توجیه علاقه ام به بویراحمد عاجزم. گمان دارم بیش از هر چیز شجاعت این مردم مجذوبم کرده است. گوینده شهیر شیراز سخاوت را شریفترین هنر آدمی می داند و من شجاعت را بالاترین می دانستم.
در بویراحمد کوهی نبود که از حماسه سخن نگوید و کمری نبود که از حماسه سخن نسراید. انقلاب عشایر فقط در صورتی جان می گرفت که به بازوی عریان عشایر تکیه داشت. هیچ یک از طغیانهای جنوب بی پایمردی پا برهنگان بویراحمد به جایی نرسید.
اخی سی بی فرهنگی