پایگاه خبری تحلیلی بویرنیوز:
محمد علی وکیلی؛ نماینده سابق مجلس و مدیرمسئول روزنامه ابتکار در سرمقاله این روزنامه نوشت:
در زمین فوتبال، همواره آن مربی برنده بازی می‌شود که به جای صرف وقت بر یکی دو بازیکن حریف و صرف انرژی برای مهار آنان، بر مدیریت زمین بازی تمرکز کند. استراتژی مدیریت زمین بازی به جای تمرکز تمرکز بر بازیکنان بازی، کم‌هزینه‌ترین و کارآمدترین روش است. امروز بازی برجام نیز نیازمند چنین استراتژی است.
بازیگران برجام تغییری نکرده‌اند. همچنان آمریکا به عنوان طرف اصلی، موضع و تاکتیک‌های خودش را دارد. اروپا همان نقش تبعیت تقریباً محض از آمریکا را ایفا میکند. روسیه نیز کما فی سابق هرچند نقش میانجی برای خود قائل می‌شود اما در بزنگاه چنان موضع غیرمنتظره و به نفع طرف مقابل اتخاذ میکند که تداعی کننده ضرب المثل معروف: مارادونا را ول کنید و غضنفر را بگیرید، می‌شود. چین هم که معمولاً سایلنت و ساکت است و نقش میانه را ایفا میکند.
به نظر می‌رسد با این مهره‌ها نمی‌توان با تمرکز بر یار رقیب بر نتیجه تأثیر چندانی گذاشت. آمریکا در پی خروج از خاورمیانه و کمرنگ کردن منافعش در این منطقه است بنابراین چندان مهارشدنی نیست.
اروپا نیز نشان داده هیچ منفعتی دست کم تا کنون نمی‌تواند باعث شود بدون آمریکا تصمیم مهمی بگیرد و کاملاً -دست کم در برجام- در تابعیت آمریکا عمل میکند. تمرکز و حساب روی روسیه نیز امری بی فایده است.
عقلاً نباید چنین انتظاری می‌داشتیم و تجرباً هم دریافتیم که کارکرد متحد استراتژیک را به معنای جدی ندارد. در چنین فضایی اصلاً امکان مدیریت بازی با تمرکز بر بازیکنان را نداریم. از همین روی باید بر زمین بازی تمرکز کنیم.
سرمربی تیم ایران باید استراتژی تغییر زمین بازی و یا مدیریت زمین بازی را انتخاب کند.
امکان مهار مهره‌های موجود -چه با تهدید و چه با دوستی- وجود ندارد. لذا بهترین راه این است که سرمربی چند تصمیم راهبردی بگیرد و زمین بازی را عوض کند. حرکت به سوی توازن در ارتباطات و سیاست‌های خارجی می‌تواند یکی از این تصمیم‌هایی باشد که زمین بازی را تغییر خواهد داد. باید دقت کرد که چه تغییرات راهبردی می‌تواند زمین بازی را به نفع ما تغییر دهد!
