گروه اجتماعی – بالاخره بعد از حدود پنج ماه، مسعود خوبانی به عنوان رئیس شورای شهر یاسوج موفق شد، جلسه سوال از شهردار را برگزار کند.
به گزارش «بویر نیوز»، جلسه سوال شورای شهر از شهردار در یاسوج که آخرین دستاورد شورای پرحاشیه پنجم بود؛ در دو هفته متوالی و چندین ساعت به طول انجامید.
نستهن مقدم شهردار یاسوج پیش از شروع دومین جلسه که همزمان با روز تولدش بود، در ویدیوی که پس از جلسه منتشر شد گفته بود که به شورای شهر خواهم رفت و به سوالات پاسخ خواهم داد، اما اطمینان داشت که قرار نیست کسی از سوال کنندگان قانع شوند چون معتقد بود هدف سوال کنندگان بر سوال و جواب نیست و اتفاقا پیش بینی اش درست ار آب درآمد و در جلسه هم همین فضا حاکم بود که مشخص بود قرار بر قانع شدن نیست.
بعد از قانع نشدن اعضای سوال کننده شورا از سوالاتی که پاسخ آنها اکثرا با پاسخ های صریح مقدم و گاها با طعنه و بعضا با اشاره های مکرر به کارشکنی های اعضای شورا پاسخ داده می شد، رای گیری برای استیضاح شروع شد تا بالاخره مقدم در شهرداری ماندگار شود و هر چه هیات رئیسه رشته کرده بود، پنبه شد.
مقدم پیش از شروع رای گیری و مشخص شدن نتیجه استیضاح انگشتان خود را پیروزمندانه بالا برد و ساختمان شورا را ترک کرد، چرا که جلسه استیضاح برایش یک بازی برد – برد به تمام معنا بود و دقایقی بعد هم که نتیجه رای گیری مشخص شد؛ احتمالا آن عکس یکی از ماندگارترین عکس های تمام دوران کاریش خواهد بود.
اما اینکه چرا استیضاح یک بازی چند سو برد برای مقدم بود خیلی ساده است؛ اول اینکه شهردار یاسوج در هیچ نشست خبری و در هیچ رسانه ای با این کیفیت نمی توانست خدماتش را بیان کند و از طرفی توانست با اسناد و مدارکی که گاه بیگاه در جلسه نشان می داد، پرده از چهره غیرمسئولانه برخی از اعضای شورای شهر و سهم خواهی های آنان با ادله و مدرک کنار بزند تا حداقل خیالش برای ادامه کار از بابت آنها راحت شود و از سوی دیگر درنهایت با رای اعتماد مجدد هم پازل بردش تکمیل شد.
اگر از صحبت های احمدی کیش که در دفاع از شهردار؛ هیمنه ریاست خوبانی را فروریخت و با کاغذهایی در دست او را مات و مبهوت کرد، بگذریم؛ از صحبت های محمد رحیم دهراب پور که ساکت ترین فرد در جلسه قبل بود و پاسخ محکم نستهن مقدم نباید گذشت.
مرد کهنه کار شورای شهر یاسوج خیلی تلاش کرد که سکوتش را تا پایان ادامه دهد و دستش را تا آخر بازی رو نکند، اما هرگاه که زور مخالفان استیضاح شهردار به موافقین می چربید با کلامی یا حتی نگاه و پوزخندی به صف مخالفان می پیوست.
دهراب پور وقتی خواست به عنوان مخالف شهردار صحبت کند، یک شرط گذاشت؛ اینکه نفر آخر باشد که حرف می زند؛ چون هم اعضا برایش احترام پیشکسوتی قائل بودند و هم خودش دوست داشت این نکته را برجسته کند و حتی در ابتدای صحبت هایش گفت همیشه سعی کردم در تیم بندی ها نباشم و مرجع الطرفین باشم.
عضو کهنه کار شورای شهر یاسوج حرف های قابل تاملی زد؛ دهراب پور از روز اول اختلافات پیش از شروع رسمی شورا سخن گفت و از اینکه این چند نفر تاکنون چندتیم عوض کرده اند و چقدر حاشیه داشته اند، حرف زد.
دهراب پور دو پیشنهاد جدی هم داشت؛ اول اینکه مقدم استعفا دهد چون معتقد بود عمق اختلافات اعضای شورای شهر آنقدر زیاد شده که با رفتن خودخواسته مقدم ممکن است رفع شود و دومین پیشنهادش که البته هیچکدام از اعضای شورا حتی واکنش تلویحی نشان ندادند، این بود که اگر مقدم ماند حمایتش کنند و البته چون می دانست شهردار ماندگار است بازهم تاکید می کرد که مقدم استعفا دهد.
دهراب پور گفت در بخشی از سخنان صریحش گفت “ آقای مقدم اگر صلاح می‌دانید برای اینکه اختلاف در شورا برداشته شود و خودتان هم راحت شوید و نگوییم عزل شدید محترمانه استعفای خود را اعلام کنید. بعد از آن هم با هم دوست خواهیم بود .”
اما هیچکدام از دو پشنهادش رنگ عمل به خود نگرفت و نستهن مقدم با بیان اینکه به هیچ عضو شورا نگفتم به من رای بدهید، گفت ” به اعضای شورای شهر گفتم دلایل استیضاح را به مردم بگوید چون کم کاری نگردم و از وظایفم تخطی نکردم. اگر شورای شهر از دست من عاجز است مردم هم از دست این شورا عاجزاند شما می‌خواهید شورا را نجات دهید من به دنبال نجات مردم هستم و مردم متوجه شدند در این دوره شورای شهر علی‌رغم مشکلات اقتصادی چه خدماتی ارائه شده است.”
بالاخره مقدم در شهرداری ماندگار شد و صحبت های حسن ختام، خوبانی با جمله “متاسفانه استیضاح شهردار رای نیاورد” از یک خیز جدید برای آنچه بقول شهردار کارشکنی و چوب لای چرخ گذاشتن تفسیر می شد؛ خبر می داد چرا که خود خوبانی هم معترف بود فرصت دو ماهه برای خدمت در اختیار شهرداری قرار گرفته و این به تعبیر ساده تر یعنی اینکه بازهم فرصت خدمت گرفته خواهد شد و در چند ماه گذشته نیز فرصت خدمت فراهم نبوده است!
اما دهراب پور در صحبت های قشنگ پدرانه اش که سعی کرد شاعرانه و بااحساس هم بیان شوند؛ فول های بزرگی داد.
پیرمرد از مشکلات اعضای شورای شهر با یکدیگر پیش از انتخاب و عنوان شدن نام مقدم به عنوان شهردار سخن می راند و همه مشکلات شهر را هم از چشم شورا می دید، اما برای رفع اختلافات استعفای مقدم را نسخه می کرد!
چندی پیش که روابط تیره و تار دهراب پور با مقدم ناگهان به رفاقت و برادری گراییده بود، یکی از همقطاران سیاسی اش که آزرده از این موضوع بود؛ وی را به عنوان مرد تغییرهای ناگهانی در مقاله ای پرطمطراق بشدت نواخته بود اما معنای واقعی آن مقاله نه در تغییرات چند ساله یارگیری هایش بلکه در همین چندین دقیقه صحبت و دوگانه گویی های مرد کهنه کار شورای شهر خلاصه شده بود.
دهراب پور که خیلی تلاش کرد با شاعرانگی کلام پدرانه اش ( برای بچه هایی که چندی پیش می گفت خجالت می کشم در شورایی بنشینم که فلانی ها عضو آنند اما اکنون عزیزانش شده بودند ) نفوذ کلامش را بالا ببرد اما بقول منتقدان هنر، رلش نگرفت چون وقتی بازیگری بیانش با احساسش متفاوت باشد، قاعدتا کارش خوب از آب در نمی آید؛ بخصوص آنجا که تاکید کرده بود معتقد به هیچ گونه دخالتی نیست و خواسته اش از شهردار دخالت ندادن اعضای شورا در امور بود ولی لحظاتی بعد با بغضی که البته تصنعی بود و زودگذر؛ گفت که آقای شهردار چرا فلانی را عوض کردی؛ مگر بهت نگفته بودم جابجایش نکن! یا آنجا که گفت این اعضا قبل از انتخاب شهردار نتوانستن با یکدیگر کنار بیایند و ولی میخواست با رفتن مقدم گردهم بیایند که بازهم صحبتش متناقض از آب درآمد و حتی فراموشش شده بود خود او تنها کسی بود که روز انتخاب شهردار و تنها روزی که هر هفت نفر می توانستند یکصدا و یک رای باشند، با بقیه راه نیامد و راه خودش را رفته بود.
وی می گفت به تیم بندی ها اعتقاد ندارم و چندبار از همدلی و وحدت هر هفت نفر سخن می گفت (چه با رفتن مقدم چه در صورت ماندن وی) اما بیان هم می کرد ما پنج نفر باهم جلسه (خارج از شورا) گرفتیم و نشستیم و تصمیمان بر تغییر شد و حتی از اولین تیمی که تشکیل شد و ریاستش را تضمین می کرد ولی از هم پاشید در سخنانش رگه هایی از دلخوری هویدا بود.
دهراب پور که به تعارف تیم موافق استیضاح عنان کار را دست گرفته بود؛ در سخنانش گفته بود من سوالی نداشتم و حتی جز سوال کنندگان هم نبود و نکاتی را که عنوان می کرد نام تذکر یا پیشنهاد بر روی آنها می گذاشت ولی در سخنانش گفت پاسخ سوالاتش را نگرفته است و قانع نشده است و ادعایش برای مرجع الطرفین بود در آخرین لحظه رنگ باخت.
اما چند کلام مختصر و یک پیشنهاد روشن برای دهراب پور که اگر وضع امروز شهر یاسوج را خوب یا بد بدانیم، قطعا بخشی از آن ماحصل سه دوره عضویت وی در شوراست؛
حال که مقدم به پیشنهاد مصرانه شما برای استعفا با گفتن جمله “اگر شورای شهر از دست من عاجز است مردم هم از دست این شورا عاجزاند شما می‌خواهید شورا را نجات دهید من به دنبال نجات مردم هستم” ، آب پاکی را روی دستتان ریخت و جلسه را ترک کرد و اعضای شورا چه آنها که حرمتش را داشتند و هم رایش نبودند و چه آنها که تا چندماه پیش مغضوبش بودند و اکنون در صفشان جای گرفته بود، هیچ واکنشی حتی در حد یک “نه، نمی شود” هم جوابش نداده بودند؛ چطور است شما که اذعان دارید همه مشکلات پیش شورا است یا ریش گرو بگذارید و برای ادامه حیات شهر آنها را با مقدم که خوب یا بد ماندنی شده است، هماهنگ کنید تا دور باطل شورای شهر یاسوج و فرصت سوزی های مکرر از این دست تکرار نشود و بیش از این شهر متضرر رفتارهای بقول خودتان سهم خواهانه نشود؛ یا اگر آنقدر معتقد به مرجع الطرفین بودن و شیخوخیت خود هستید و به حرف هایتان مبنی بر اضرار شورا به شهر هستید آنهایی را که شیخوخیت شما را قبول دارند، متقاعد به استعفا کنید تا داستان مورچه که شهردار بیان کرد و شما خواسته و یا ناخواسته در حرف هایتان تاییدش کردید، تکرار نشود.
یا هم اینکه حداقل صادقانه و استوار پای حرف هایتان بایستید و خودتان استعفا دهید تا هم نامتان به عنوان یک معترض واقعی جاودانه شود و هم در فرصتی که ایجاد می شود به خدمات سه دوره خود در شورای شهر فکر می کنید، فرصت خدمت را به فرد جوان تری دهید تا شاید یک رای جدید بتواند با آن شش رای هماهنگ شود و شورای پنجم بالاخره یکبار طعم وحدت هفت نفره را بچشد و اگر بازهم اینگونه نشد از شما حداقل به عنوان مرجع الطرفین بی ثمر یاد نشود.
گزارش خوبی بود فقط باید می نوشتید مرضی الطرفین
بازنده هدایت اکبری برنده شهردار بوده