پایتخت اداری کشور تعیین شد

انچه در این باره – البته با احساس مسئولیت وصداقت – میتوان وحتی میباید گفت ، این استکه : مسئولین سابق وکنونی این تصمیمات ، پیشنهادها ، سیاست گزاری ها و یا آرزوهائی که تحت عناوینی چون : سبک سازی ویا کاهش جمعیت تهران ، مهاجرت معکوس ، انتقال پایتخت وجدا” توهمات گاه من در اوردی ، خواسته ها ئی هستند که نه تنها راهی به جائی نخواهند برد ، بلکه به تدریج مزید برعلت شده و مشکل افرینیشان هویدا میگردد . انچه بوضوح از این نحوه مواجه شدن با مسئله استنباط میشود، واقعا” بیگانگی وعدم توجه دست اندرکاران ومشاورانشان با واقعیات پیش رو ونیازهای توسعه کشور، خاصه دررابطه با هدایت استقرارها وتوسعه بخش شهری کشوراست . مسئله مهم وبسیار قابل اهمیت این استکه : امکاناتی که کشور برای توسعه ودر واقع رفع و یا تعدیل مشکلات ومعضلات پیش رو دراختیار دارد ، اگر نگوئیم بسیارمحدود است ، اماواقعا” انچنان گسترده وبی حد نیست . حال بااین سیاست گزاری های کاملا” درتقابل با روندهای درجریان ، بویژه با نیازها وضرورت های توسعهِء پر اُفت و خیزکشور که اغلب بصورت یک گام به پیش ودو گام به پس در جریان است ، مسئولین در پی دست یابی به چه اهداف سراب گونه ای هستند ؟
مسئله سازی ومشکل افرینی مداوم مگر تیشه به ریشه زدن نیست ؟ پس چرا مرتبا” این توهمات تکرار میشوند ؟ انچه این سیاست گزاری ها ، جهت دست یابی به عدم تمرکز پی میگیرند واقعآ” چیزی جز توهم نیست ! تمرکزی که «ذاتی » این مرحله از توسعه کشور است ، باکمی تامل وتوجه به وجوه مختلف اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسیء ان ، میتوان در یافت با اینگونه اقدامات دستوری وکاملا” سطحی نگر ، نه تنها کم یا تعدیل نخواهد شد ، بلکه افزایش هم خواهد یافت . یعنی این سیاست گزاری ها هرچند درعمل حتی بخشی از انهم قابل تحقق نیست ، ولی مسئله سازیشان بی شک بسیاربیش ازحد انتظار پیشنهاد دهندگان این تصمیمات مسئله ساز خواهد بود . چرا بجای پیگیری بی پایان این توهمات، تصمیمات راواقعا” با ضروریات توسعه کشور وتعدیل مشکلات موجود همراه نمی کنیم ؟! تمرکز پیش رو درشرایط کنونی اجتناب نا پذیر است وبا هیچ دستور واقدامی ، مطلقا” تعدیل هم نخواهد ، حتی در اینده نزدیک ، تشدید خواهد شد . تشدیدی که بر جمعیت منطقه کلان شهری تهران تا حد 30 تا 40 در صد جمعیت سالهای اینده کشور خواهد رساند !!؟
سایت شهرسازی وتوسعه