دفاع از تاریخ بویراحمد با اسناد و مدارک

احسنت بر اقای عنبری

ما بویراحمدی ها ، توهین را در شان خودمان نمی دانیم . حداقل اگر به زعم شما یاغی بودیم ولی اینو خوب به بچه هامون آموختیم که برای پولدار شدن در مواد فروشی از هم سبقت نگیریم ، بچه هامون سرافرازن . روزی که زمانه ایجاب میکرد زیر بار ننگ نرفتیم ، تو جنگ پیشمرگ گردانهایی بودیم که کسی جرات نداشت جلودار باشه ، امروز هم که دوره امنیت و تلاشه صاحب حرفیم در استان و کشور . متن بالا را بخونید ، احساسی حرف نزنید

درود بر بویراحمد.
درود بر عنبری

در جواب هادی اقای عنبری از خانواده بزرگ و یکی از طایفه بزگ بویر احمد میباشد

بذارید مردم زندگی شان را بکنند فعلا تو برو با پروژه های ……. در لنده ….. چکار داری به این کارها

بویراحمد نماد غیرت ومردانگی وشجاعت وبی باکی وجنگاوری ودلیری در طول تاریخ بوده واین همواره در کنار باورهای دینی برای ما فخر وارزش میباشد آنهایی که از روی حسادت وبی غیرتی وترسویی خود وقومشان به غیرت ودلیری دلیر مردان بویراحمد اهانت میکنند.همان مگسند که وارد عرصه سیمرغ شده اند.توهین آن مغرض مقاله نویس وحدت خوبی بین باغیرتان بویراحمد ایجاد نموده وزنگ هشداری برای مردم این دیار است که مواظب نوکیسه گان بی هویت باشند

جناب آقای ولی ا.. عنبری ، با سلام
وقتی عنوان مطالب شما را دیدم ، خوشحال شدم ، احساس کردم ، پس از سالها ….نامه ها ، لهراسب نامه ها ،‌ و ….. که برای اهل فضل مایه تاسف و شرم آور هستند و برای اهل قلم جای حسرت و نگرانی .. شاید این بار اسنادی که بتواند حقیقت را آشکار کند از جایی سر درآورد و یا دلسوخته ای تعصبات را کنار بگذارد و دنبال ضعف ها و نارسائیها و البته جستجوگر اندیشه ها و آرمانها و و راهکارها باشد . نمی دانم چرا یک حس عجیبی بمن میگوید ،‌ شما عمدا واقعیت ها را وارونه جلوه نداده اید . احساس میکنم شما هم مانند خیلی های دیگر از لاف زدنها و تعریف های دروغ این و آن و خودی و بیگانه ، برای ابراز باورهایتان تلاش میکنید ….
با خود فکر کردم آیا میشود این همه اشتباهات را به پای سادگی و دلدادگی ندیده گرفت . البته میشود ،‌ اما آنجا که پای تنویر افکارعمومی درمیان نباشد ، آنجا که نسلی تشنه حقیقت به مطالب دسترسی نداشته باشند و ……………………………………….
ولی آنجاکه پیام هر واقعه ای و هر جریانی و عمدتا تاریخ ، میتواند فرهنگ جامعه را تحت تاثیر مثبت و یا منفی قرار دهد ،‌ سکوت دربر ابر چنین استدلالهایئ را خیانت میدانم .
ابتدا از شاهد خودتان شروع میکنم : محمد خان بهمن بیگی (خودش دوست داشت محمد بهمن بیگی صدایش بزنند – درجای دیگر دلیل آوردن کلمه خان را توضیح خواهم داد ) درکتاب( بخارای من ایل من) می نویسد :
(( من درعمر کاری خود کمتر از همه جا به بویراحمد خدمت کردم و بیشتر ازهمه جا از بویراحمد محبت دیدم ………….. آنهم بویراحمدی ها که از کاه ، کوه میسازند )) . میدانید این جناب بهمن بیگی(رحمت ا.. علیه) علیرغم شخصیت جهانیش و خدمات کم نظیر فرهنگی که سرنوشت بخش عظیمی از ایلات و عشایر جنوب کشور را دگرگون کرد و لازم به توضیحات بیشتر نیست ،که مشک آنست که خود ببوید ، ‌نه آنکه عطاربگوید .
شخصیتی است که سیاستمداران ،‌ به سیاستش می نازند ، فرهنگ دوستان به آرمان ( عشق ) فرهنگیش افتخار میکنند ،‌ مدیران ،‌ مدیریتش را الگو میدانند و …….اما چماق بدستان و غارتگران و زور مداران و استثمارگران خطه لرو ترک و ….. هیچ و جه مشترکی با ایشان نداشتند .
او وقتی میگوید ، ازکاه ، کوه میسازند . علیرغم اینکه در جملات قبلی اش ، عواطف مردم را ستوده است ، اما زیرکانه و سیاستمدارانه ، این ضعف تاریخی مارا هم بیان کرده است که درمقابل تاریخ و بشریت ،‌ خودرا به عواطف هم نفروخته باشد و بگوید که محمدبهمن بیگی از تعصبات احساسی ایلی بدوراست ، وستایش های جاهلانه را ارزش نمیداند .
متاسفانه باید عرض کنم ، پس از سالها ی آنچنانی ، سالهای زیادی را در خفا زندگی کرد و بامشکلات غیرقابل وصفی ساخت !!… و همان معدود آدمهای فرهنگ دوست و علاقهمند به دانش که اسمشان درمقاله جناب آقای مهندس تقوی آماده است ،‌ عمدتا با ایشان ارتباط داشته و بدیهی است که تشکر آن بزرگوار(بهمن بیگی )‌ نیز از این گونه شخصیت ها بوده ،‌که بدیهی ترآنکه هرگز ایشان ، کسانی را که در دوران اقتدارشان ،‌ نه تنها مدرسه نمیساختند ، بلکه آموزگاران آنروز را هم به جرم ! تدریس تنبیه و مورد غضب قرار میدادند ، نمی ستاید و تمجید نخواهدکرد . ودرخانه های همین آدمهایی که اسمشان در مقاله مورد نقد جنابعالی آمده است ، مدارک و دست نوشته های فراوانی از تلاششان برای آموزش و پرورش و احداث مدرسه تا تشویق و قدردانی بوسیله مرحوم غفران پناه محمدخان بهمن بیگی و شخصیت های فراوان دیگر وجود دارد .
آیا اطلاع دارید درحوالی سالهای 1315 هجری شمسی تا سال 1320 در شهر تل خسروی آنروز مدرسه ای بود بنام مدرسه سعدی که از قضا یکی از همین شخصیت هایی که اسمشان در مقاله آقای تقوی آمده ، معلمش بود و شخصیتی چون مرحوم آیت ا.. العظمی سید کرامت ملک حسینی (رحمت ا.. علیه ) از شاگردان آن معلم و آن مدرسه بود ند .
شما که کلامتان را با نام خدای بزرگ آغاز کردید ، میدانید خداوند فرمانش را به رسول ا…(ص) با واژه مقدس بخوان ( اقره …) آغاز کرد . و پیامبر گرامی اسلام ،‌ اسرای کفاری را که به مسلمانان خواندن و نوشتن می آموختند ، آزاد میفرمودند .
عارفان برای روح انسان دو بعد علم (شناخت ) و ایمان (عشق ) قائلند و از اینجاست که معلم شهید دکتر علی شریعتی میگوید : فضیلت هرکس بمیزان شناختی است که نسبت به اعتقادات خود دارد و ….. و عارف و غزلسرای بزرگ حافظ شیرازی می سراید : نه هرکه چهره بر افروخت دلبری داند / ………….
برادر گرامی ،‌ موضوع دیگری که شاید دراین مقاله کوتاه بگنجد ، اظهارات مضحک جنابعالی در مورد علت لشکر کشی کریم خان به سی سخت و دلیل کشته شدن ایشان است ،‌ که بنظر میرسد شاید اصطلاحی بنام (اوضاع ملوک الطوایفی ) و لشکر کشی ایلخانی های مناطق مختلف برای توسعه اقتدار خود و باجگیری و سرکوب مخالفین که بخش عظیمی از تاریخ مملکت مارا شامل میشود ، بگوش جنابعالی نرسیده باشد . شاید بشود بشما حق داد ، وقتی کسی دسترسی به هیچ سندی از قومش ندارد و بقول ایرج میرزا به تعریف …… بسنده میکند و درتاریخ یک استان عقب افتاده که به تعبیر رهبر معظم انقلاب (( خانگزیده )) است ، نه براساس مدارک و مستندات ، بلکه احساسات تحریف شده ، صاحب نظر میشود ، تاریخش آش شله قلمکاری میشود مانند ( تحولات سیاسی ایران و تنگ گجستان ) ، با این تفاوت که نویسنده محترم آن کتاب آنقدر صداقت و شرافت داشت ودارد که به اعتبارخصلت معلمیش ، در کتابهای بعدی ،‌ خودرا نقد کرده و اشتباهات خودرا صادقانه اصلاح کرده است ،‌و از بیان اشتباه خود ابائی ندارد که البته از خصلت صادقان و صالحان است .
باختصار به اطلاع جنابعالی میرسانم ،‌ قباد خان نیک اقبال (سی سختی ) دارای حکم رسمی ((خانی )) از حکومت وقت ،‌ به مقتضای باسواد بودن ملقب به ((ملاقباد )) ، به علت درایت ،‌ سیاست و سواد ودانش ،‌ و دین داری ( تنها کسی که در ایلش دربین سالهای 1315- 1270،‌این تاریخ مربوط به حدودسالهای فعالیتهای اجتماعی ایشان است ) درتمام خطه بویراحمد مکتب خانه ومسجدو مدرسه و حمام داشت و برای امورات دینی مردم از اردکان فارس روحانی به سی سخت آورد و یکی از دخترانش نیز همسر فرزند همان روحانی میباشد )‌ ، و از طرفی به علت اعتقاد به همبستگی ایل بویراحمد واتحاد قوم لر ، واز سوئی قرابت نزدیک با کریم خان (پسرخاله ) ،‌ نقش مهمی در ایلخانی شدن کریم خان ایفاء‌کرد . این موضوع با تمام تعصباتی که درکتاب (تحولات سیاسی ایران و تنگ گجستان ) بکار رفته ،‌ به صراحت ذکر شده است . بدیهی است یک کشاورز ساده نمیتواند نقشی قابل ذکر در ایلخانی شدن کسی در گذشته ّآنچنانی داشته باشد ،‌ مگر آنکه از پایگاه قدرتمندی در زمینه های آنروز یعنی سیاست ، اقتصاد و آمادگی جنگی برخوردار باشد . مگر آنکه ایلی داشته باشد ،‌ جنگاور و توانمند که درعین قدرت ، صاحب اقتصاد آنروز ، کشاورزی ، باغداری ،‌ دامداری وغیره باشند …..
شما کدام سند را دردست دارید که این چنین مد عی میشوید . داستان درخواست معلم از رضاشاه پهلوی را که هر جوان 15 ساله هم شنیده است . میدانید آن معلم اسمش جناب آقای مجیدی بود که درسال 1311 واز طریق بهبهان و با اسب و قاطر به سی سخت آمد . شنیده بودید قبادخان قبل از آمدن آن معلم و نیز پس از آمدن ایشان ، مردم سی سخت را موظف کرده بود از هر خانواده حداقل یک نفر باید درس بخواند . و اکثر فرزندان ایشان حتی دخترهای ایشان نیز باسواد بودند . میدانستید اولین زنی که دراستان کهگیلویه وبویراحمد آنهم درسالهای قبل از حمله متفقین به ایران (سالهای 1320 – 1316) معلم بود ، همسر یکی از فرزندان قباد خان و همسر همان معلمی بود که درمدرسه سعدی تل خسرو مدیرو معلم بود .
آیاهیچ وقت به این موضوع فکر کردید که وجود شهری مانند تل خسرو ،‌ خواب مردم فقیرو بیچاره را آشفته میکرد و یا اقتدار زور مداران و استثمار گران را به چالش میکشید ؟ آیا کسی را به زور وادارکرده بودندکه شهرنشین شود ؟ آیا این که بافت جمعیتی کشور ما اکنون از تناسب گذشته به افزایش جمعیت شهری نسبت به روستائی تغییر کرده است ،‌ سیاست زوری میباشد ؟
آیا دین و دینداری را در شناخت صحیح و رزق حلال و کسب علم و جامعه قانونمند و حمایت قانون از ضعیفان و …. میدانید یا فشردن ماشه و تخریب مدرسه و غارت همسایگان و …؟
آیا میدانید که مولایمان علی (ع) ، مرد شجاعت و رشادت و علم و تقوی و سیاست و دیانت و…. و همه چیز مدت 23 سال گو شه نشین شد، و دست به شمشیر نبرد ،‌ تا وحدت جامعه اسلامی خدشه دار نشود و مردم مسلمان خون همدیگر را نریزند ؟
برادرگرامی ، داستان پیمان شکنی ، سرکردگان و ایخانی ها و سیاستمداران و حتی پادشاهان و دشمنی با کسانی که نقش مهمی در بدست آوردن قدرت آنها داشته اند ، صفحات بیشماری از تاریخ مملکت ما را پر کرده است . قباد خان که شخصاو با همکاری تعداد زیادی از خانواده های اصیل و مصمم و زحمت کش سی سخت را ، احیاء‌ وآبادو کشاورزی و باغداری را ترویج و مکتب خانه و مدرسه و مسجد احداث و قلعه بزرگی در سی سخت بنا نمود که بعد ازیکصد سال ، از طرف سازمان میراث فرهنگی کشور به عنوان قلعه قبادخان برسمیت شناخته شده و حتی جهت مرمت و احیاء‌آن به شهرداری سی سخت بودجه ابلاغ شده است . روزی روزگاری مورد حمله کر یم خان واقع گردید .
کریم خان شکست خورد ، حاج قوام بختیاری ( خاله زاده مشرکشان ) را به وساطت طلبید ، پیمان بست . از سی سخت خارج شد مجددا پیمان شکست .
چو بدکردی مباش ایمن ز آفات / که واجب شد طبیعت را مکافات .
قباد خان در( نعل اشکنان ) ، پسر خاله خود یعنی کریم خان ، ایلخانی ، را بغل کرد و گریست . گفت : من به چنین روزی راضی نبودم …….
آما چه میشود کرد ؟ سنگهاو درختهای نعل اشکنان جدا از قانون مکافات طبیعت نیستند .
اگر کریم خان (ایلخانی بزرگ بویراحمد ) مشاورین و گماشته گان باسواد و تاریخ دان و با تجربه میداشت ، اولا هرگز پیمان نمی شکست . ثانیا به دوستان و اقارب خود حمله نمیکرد . ثالثا از تمام پتانسیل های موجود برای اتحاد و پیشرفت مردم بویراحمد استفاده میکرد ……… ولی افسوس !…..
————–
خان یعنی بزرگ و مسئول و صاحب اندیشه وکسی که باید امورات مردم را رتق و فتق کند و امنیت و آرامش و پیشرفت برای ایلش ایجادکند . مانند میرزا تقی خان امیرکبیر و خیلی کسان دیگر ……
هیچکدام از فرزندان و نوادگان قبادخان ، خودرا خان نمیدانند ، زیرا این صفت اکتسابی است که هر کس شخصا باید لیاقت آن را داشته باشد . همچنانکه عناوین دیگر مانند : رئیس جمهور ، وزیر ، وکیل ،‌ سرلشکر ، سپهسالار ، والی ، دکتر ، مهندس ، شاعر … عناوینی هستندکه قابل وراثت نیستند .
برادر گرامی ،‌ خانواده قباد خان دارای بیش از هزار صفحه سند و مدرک و عکس و تاریخند . اظهار نظر جنابعالی ، نمیتواند تاریخی را که بخش اعظمش درکتابخانه ملی کشور به ثبت رسیده است ، مخدوش کند . نمیتواند ارزشی را که سازمان میراث فرهنگی کشور به رسمیت شناخته است ، به فراموشی بسپارد . با این وجود باکمال خشوع و فروتنی ، آمادگی دارند ،‌ درحد لازم و صرفا به جهت تنویر افکار عمومی ، این مدارک را در معرض دید و قضاوت صاحب نظران و اندیشمندان قرارد هند .
برادر گرامی : ایل یک اصطلاح قدیمی است که مربوط به زمان خاص خودش بود . امروز فرزندان این دیار درتمام ایران بزرگ پراکنده و ذینفع هستند و به تناسب لیاقتهاشان در سرنوشت مناطق مختلف سهیم ومورد احترام میباشند و شهر و استان ما هم نمیتواند حتی یک روز از امکانات سایر مناطق محروم باشد . ما باید جراحت های خودمان و جراحت های مناطق همجوار خودرا ترمیم کنیم .
به امید روزی که کینه ها به دوستی ها ، تعصبات به واقعیت گرائیها و دستها به همکاری همدیگر دراز شوند ،‌که چه بخواهیم وچه نخواهیم ، همه ما در عقب افتادگی و یا پیشرفت استانمان شریک هستیم . این استان ارث هیچکس نیست که خودش را وارث بلامنازع آن بداند ، گر چه ، اگر هم میبود ، عقل و دین تاکید بر مشورت و همکاری همگانی داشت .

نمی گم از کجای استان.چون همه جای استانم برام عزیز است
هم استانی ها به خدا زشته .اتحادتون کجا رفته.
جمله ای زیبا از بهمن بیگی
تنها مردم استانی که نه به خاطر ثروت ونه به خاطر جمعیت ونه به خاطر وسعت بلکه فقط وفقط به خاط قدرت مردمش از دهستانی استانی از دولت پهلوی گرفت استان کهگیلویه وبویراحمد بود

مدیریت محترم سایت بویرنیوز
باسلام و تشکر از انتشار مقاله اینجانب درتاریخ 6 آذرماه 91 خواهشمنداست درمتن زیر :
((کریم خان شکست خورد ، حاج قوام بختیاری ( خاله زاده مشرکشان )))
اشتباه املائی مشترکشان را به جای مشرکشان اصلاح بفرمائید .
متشکرم – سی سختی

درود میفرستم بر اقای سیسختی که واقعا با کلامی زیبا و رسا واقعیت را نگاریدند و من لذت بردم.مردم عزیز تعصبات بی جا جلوی شما رو برای دیدن واقعیات گرفته است.پس اتحاد شما کجا رفته؟اقای عنبری چرا شما ملاقباد سیسختی خطاب قرار میدهید؟چرا تاریخ رو برعکس میکنید؟همان گونه که اقای سیسختی فرمودند ملاقباد سیسختی حکم رسمی خانی رو داشتند که بعدا به موقع در معرض عموم قرار میدهم.خیلی از بزرگان ما لقب خانی رو یدک میکشیدند چی شد؟در خلاصه مجال خیلی حرفها اینجا نیست ولی یک خواهش مطالعات تاریخی خود رو حتما بالا ببرید