گروه علمی – این موجود شاید فضایی نباشد، ولی از میان همه ی جانوران روی زمین، این جانور، یعنی خرس آبی (بچه خوک خزه، tardigrade) می تواند بهترین گزینه برای این عنوان باشد.
به گزارش بویر نیوز، دلیلش آنست که دانشمندان دریافته اند خرس آبی می تواند تا چند دهه بدون آب و غذا زندگی کند، از دماهایی نزدیک صفر مطلق تا بسیار بیش از نقطه ی جوش آب جان به در برد، فشار نزدیک به صفر تا بسیار بالاتر از سطح اقیانوس را برتابد، و از تابش مستقیم پرتوهای خطرناک هم آسیبی نبیند.
(برای بهتر دیدن تصویر بر روی آن کلیک کنید)
توانمندی های بسیار بالای این جانوران “سخت دوست” (اکسترموفیل) برای زنده ماندن، در سال ۲۰۱۱ بیرون از یک شاتل فضایی که در مداری به گرد زمین می چرخید به آزمایش گذاشته شد.
بخشی از دلایل سخت جانی خرس های آبی اینست که این جانوران می توانند دی ان آی خود را بازسازی نموده و محتوای آب بدن خود را پایین آورده و به درصدی ناچیز برسانند. شماری از این خرس های آبی مینیاتوری فرازمینی هم شدند: آن ها سوار بر فضاپیمای روسی فوبوس-گرانت بودند که قرار بود راهی فوبوس، ماه سیاره ی بهرام شود ولی با از کار افتادن یکی از موشک ها، کپسولی که در آن بودند در مدار زمین ماندگار شد و این موجودات هم به زمین بازگشته و زمینی ماندند.
شمار خرس های آبی در بسیاری از بخش های زمین بیشتر از انسان هاست. تصویر بالا، یک ریزنگار الکترونی پررنگ شده است که یک خرس آبی یک میلیمتری را در حال خزیدن روی خزه ها نشان می دهد.
جون ميده كه ازش كرم ضدپيري بسازن تو تلويزيون تبليغ كنن وجيب افراد ساده لوح راخالي كنند