محسن پیرهادی- بدون شک هر شخصی که وارد شهری می شود از ظاهر اولیه آن شهر به نکات بسیاری در مورد شهر و شهروندان آن شهر اخلاقیات ، عقاید و فرهنگ ساکنان آن پی می برد ، مثلاً در یک برهه خاص از زمان وقتی تفکر صهیون و فراماسون در حال شکل گیری بود بنیان گذاران آن در گوشه گوشه شهرهایی که در تسلط افکار و عقایدشان بود نمادهایی از عقاید خود را قرار می دادند تا بیننده در اولین نگاه چنین برداشتی را از آن شهرها داشته باشد و یا در شهرهای کشورهای جنوب شرق آسیا نیز همین نمادها و اله نماها و …. که برگرفته از فرهنگ و عقاید آنهاست را به وضوح می توان دید .
حال سوال اینجاست که تهران به عنوان ام القرای جهان اسلام ، شهری با بیش از ۱۰ میلیون مسلمان و هزاران شهید و موطن و مدفن اولیاء و علمای بزرگی چون حضرت امام خمینی (ره) ، شیخ رجبعلی و … آیا ظاهری مطابق با این محتوای غنی فرهنگی و مذهبی دارد یا خیر ؟
پاسخ این سئوال به وضوح مشخص است یعنی ظاهر این شهر بشدت نیاز به تغییر دارد تا به این محتوای عظیم فرهنگی و مذهبی نزدیک شود و از آنجا که ظاهر شهر به دست شهرداری و زیر نظر اعضای شورای محترم شهر طراحی و ساخته می شود لازم است اولاً این عزم در میان اعضای شورای اسلامی شهر ایجاد شده و ثانیاً شهرداری نیز ضمن انتقال این تفکر و عزم به بدنه خود، از میان کارشناسان متعهد و متخصصی که هم شناخت کافی از این پشتوانه فرهنگی و مذهبی دارند و هم تخصص لازم برای بردن ظاهر شهر بدین سو استفاده نمایند.
البته باید توجه داشت که ظاهر شهرها ثمره فعالیت یک یا چند دوره کوتاه و مقطعی نیست بلکه این ظاهر ثمره گذشت زمان طولانی است و باز گرداندن آن به وضعیت ایده آل نیز نیازمند سه چیز است :
۱- زمان مناسب همراه با بردباری
۲- شناخت کافی
۳- مجریان معتقد به این امر، شاید اکنون که زمان انتخاب اعضای شورای اسلامی شهر است شروع مناسبی برای این مسیر طولانی اما لازم باشد.
منبع:افکار
