بویرنیوز؛ صیاد خردمند: آبانماه ۱۴۰۲ تصویری از مزار زنده یاد «حسین پناهی» منتشر شد و موجی از واکنشهای منفی نسبت به وضعیت نامناسب مزار او در فضای مجازی سرازیر شد.
در ایام نوروز ۱۴۰۲ سفری به مقبره زندهیاد «حسین پناهی» در شهر سوق و همچنین روستای دژکوه و خانه پدری این هنرمند ملي داشتیم.
در ابتدا در کمال تاسف باید گفت، از شهر دهدشت تا سوق و همچنین ورودی روستای دژکوه هیچ تابلوی راهنمایی برای علاقهمندان به این هنرمند نصب نشده بود.
در خلال این سفر به کرات دیده شد که مسافران و گردشگران برای رفتن به روستای دژکوه دچار مشکل میشدند،
بخش قابل توجهی از مسیر روستای دژگوه خاکی و پر از چاله است، بگونه ای که حتی میتواند کیس مناسبی برای علاقمندان به آفرود سواری باشد، از طرف دیگر خانه ی پدری مرحوم پناهی وسط این روستا به امان خدا رها شده است، این خانه که یادگار کودکی این نویسنده و هنرمند فقید است به جای مرمت، در معرض تخریب و ویرانی است!
این روستا در ایام نوروز محل رفت و آمد گردشگران است اما از هر گونه امکانات رفاهی و خدماتی نیز بی بهره است.
در نهایت با اندکی خلاقیت این خانه میتواند با تبدیل به یک موزه و محل جمع آوری یادگار ها و آثار این نویسنده فضای متفاوت و خاصی را ایجاد کند.
آنگونه که مشهود است، مسئولان استان ما هیچگونه شناختی از جایگاه رفیع و ملی شخصیت برجسته ای مانند «حسین پناهی» ندارند، هنرمند و نویسندهای که کتابهایش به بیش از ۳۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده است و در کارنامه او بعنوان یک سینماگر آثار فاخری به چشم می آید.
مسئولان شهرستانی و استانی در این سالها حتی نتوانستهاند از این چهره شناخته شده ملي بعنوان یک اِلمان و نماد استفاده کنند.
کم کاری و سهلانگاریهای اداره کل فرهنگ و ارشاد، حوزه هنری، آموزش و پرورش، میراث فرهنگی و سایر دستگاههای فرهنگی در خصوص حسین پناهی ملموس و محرز است.
امروز نام و جایگاه حسین پناهی آنچنان پرآوازه است که احتیاجی به توجه مسئولان استان کوچک ما ندارد اما برای استانی که میبایست بفکر تقویت پیش زمینههای هویتی و همچنین سودای جذب گردشگر دارد، استفاده از ظرفیت حسین پناهی یک ضرورت است.
تعداد زیادی از استانها در این سالها سیمنارها و نشستهای متعددی در یادبود و بزرگداشت این فیلسوف و ادیب برگزار کردهاند اما او در وطن و محل تولد خود مهجور و بیگانه باقی مانده است.
در حالی که در این سالها، بسیاری از افراد که گاها از خانواده مرحوم پناهی نیز میباشند از قِبل آن مرحوم موسسه فرهنگی، انتشارات و مجموعههای مختلفی ایجاد کرده و به آوردههای مالی نیز رسیدهاند اما هیچگونه حمایتی در جهت استفاده از ظرفیت نمادین وی در شهرستان کهگیلویه نکردهاند.
کاش حسین پناهی متولد یزد و اصفهان بود تا قَدری از ارزش و جایگاه او در زادگاهاش پاسداری میشد! و در نهایت ای کاش از میراث ماندگار مشاهیر بزرگی همچون حسین پناهی در سیاست گذاری های فرهنگی و هویتی بهره برده می شد.