بویرنیوز: امروز در جهان فعلی، اینترنت و دسترسی داشتن به آن، جزء نیازهای ضروری هر شهروند محسوب می شود. به طوری که نمی توان زندگی فعلی را بدون آن متصور شد. افزایش فعالیت شهروندان در فضای مجازی، افزایش حجم اطلاعات در فضای سایبری به همراه اینترنتی شدن بسیاری از خدمات خصوصی و دولتی، هر شهروند را مجاب می کند تا با گوشی تلفن همراه، تبلت، لپ تاپ و سایر دستگاه هایی که توانایی اتصال به اینترنت را دارا هستند، اتصالی همیشگی را در فضای سایبری برای خود فراهم کند. البته که چنین امری مستلزم هزینه کردن و پرداخت بر مبنای میزان ترافیکی است که کاربر در فضای سایبر مصرف می کند. با هوشمند شدن سایر دستگاه ها و لوازم خانگی و متصل شدن بیشتر آنها به گوشی های هوشمند، اینترنت سیار متقاضیان بیشتری را به سمت خود معطوف داشته است؛ چرا که اکثر کاربران اینترنت با توسعه و پیشرفت طراحی و قابلیت های گوشی های هوشمند و بالا رفتن سرعت اتصال آنها به شبکه های پرسرعتی مثل 4G و5G ، اکثر نیاز خود به اینترنت را به وسیله گوشی های هوشمند و اینترنت سیار برطرف می کنند. از طرف دیگر، پلتفرم اندروید و قابلیت های فراوان آن، به همراه اپلیکیشن های زیادی که در بستر آن، فضای تعامل کاربران بایکدیگر را برقرار می سازند، به وابسته شدن بیشتر شهروندان به اینترنت سیار منجر شده است.
در کشور ایران هم، با توسعه اینترنت سیار از سوی دولت و مهیا کردن بستر لازم برای رشد اینترنت سیار، دو اپراتور همراه اول و ایرانسل که فضای اینترنت سیار کشور را در اختیار خود دارند، خدمات اینترنتی خود را با ارائه بسته های مختلف اینترنت موبایل در اختیار شهروندان ایرانی قرار داده اند. اما این بسته های اینترنتی هر چند وقت با یک بروزرسانی قیمتی از سوی این دو اپراتور، هزینه های اتصال به اینترنت موبایل مردم را افزایش می دهند و باعث فشار بیشتر بر مردم ایران می شوند که به لحاظ اقتصادی در شرایط بسیار بدی به سر می برند.
وضعیت فعلی جامعه جهانی و علی الخصوص جامعه ایران به گونه ای است که در آن، دسترسی به اینترنت به یکی از مستلزمات زندگی مردم بدل شده است؛ از یک سو، اطلاع رسانی های پیاپی دولت و سازمانها و نهادهای وابسته به آن در خصوص روند شیوع بیماری کرونا در فضای سایبر و از سوی دیگر، رشد خدمات اینترنتی خصوصی و دولتی باعث می شوند که شهروند ایرانی همواره خود را نیازمند به اتصال اینترنتی بداند. اما این همه ماجرا نیست؛ چرا که نیاز به اینترنت در ایران فقط به این دو موضوع محدود نمی شود و بسیاری از مسائل دیگر اجتماعی، آموزشی، فرهنگی، تفریحی و دیگر جنبه ها را شامل می شود.
در روزهایی که گذشت، علاوه بر گرانی های متعددی که در جامعه ایران شاهد آن بودیم، گرانی بسته های اینترنت همراه اول و ایرانسل نیز، یکی از ابعاد افزایش هزینه های شهروندان ایرانی را شکل داد که هنوز هم برای مردم مشخص نیست بر چه اساسی صورت گرفته است! در گزارش کوتاهی که در ادامه خواهد آمد، بویرنیوز درباره این موضوع بحث خواهد کرد که چرا هیچ برخورد درستی با این دو اپراتور صورت نمی گیرد؟
بیش از 10 روز از حذف بسته های پرمصرف و محبوب اینترنت موبایل توسط دو اپراتور همراه اول و ایرانسل می گذرد. در این مدت که اعتراضات زیادی از سوی مردم صورت گرفت و بازتاب آن در جامعه و بویژه فضای مجازی ابعاد وسیعی به همراه داشت، تنها شاهد تهدید این دو اپراتور از سوی دولت مبنی بر جریمه کوچک 2 میلیاردی برای این دو اپراتور بزرگ بودیم. با گذشت مهلت 10 روزه ای که برای بازگرداندن قیمت بسته های اینترنت به وضعیت سابق داده شده بود و بی اعتنایی این دو اپراتور نسبت به ابلاغ و تهدید دولت و وزارت ارتباطات، تنها شاهد جریمه 2 میلیارد تومانی این دو اپراتور بودیم…! سؤل اصلی اینجاست که آیا این دو اپراتور که روزانه سود سرشاری از تنها همین افزایش قیمت به ظاهر کوچک می برند، جریمه 2 میلیارد تومانی را جدی می شمارند یا خیر…؟
بگذارید نگاهی به چند آمار بیاندازیم تا جوانب سودی که این دو اپراتور از فروش خدمات خود می برند، بهتر مشخص شود: در شهریور 98 تعداد مشترکین اینترنت سیار به بیش از 62 میلیون رسید که سهم اپراتورهای همراه اول و ایرانسل به شرح زیر است:
همراه اول: 30398512
ایرانسل: 27646903
حالا پس از تقریباً 10 ماه که تعداد مشترکین اینترنت سیار از مرز 69 میلیون عبور کرده است، و اپراتوری مثل رایتل هم کمتر از قبل مشترکین را به سمت خود جلب می کند، به طور حتم سهم همراه اول و ایرانسل نیز بیش از پیش افزایش یافته است.
واگذاری ۱۷۶ میلیون خط تلفن همراه
تا شهریور 1398 اپراتور همراه اول نزدیک به ۸۵ میلیون خط دائمی و اعتباری واگذار کرده بود که بیش از ۶۰ میلیون از خط‌ها فعال بودند. جمع خطوط واگذار شده از سوی اپراتور ایرانسل نیز بیش از ۸۱ میلیون سیم‌کارت بود که از این میزان نزدیک به ۵۰ میلیون فعال بودند.
اگر سهم ایرانسل و همراه اول را از مجموع 69 میلیون مشترک اینترنت در اردیبهشت ماه جاری، 65 میلیون فرض کنیم و هزینه اضافه ای را که بر دوش هر مشترک گذاشته اند، تنها 1000 تومان در نظر بگیریم، سودی که در مجموع به دست می آید 65 میلیارد تومان در یک ماه خواهد بود و اگر فقط سود این 10 روز را به طور تقریبی حسای کنیم، بیش از 20 میلیارد خواهد بود. اگر سهم هر اپراتور را برای این 10 روز فقط 10 میلیارد در نظر بگیریم، آن وقت جریمه 2 میلیاردی عددی واقعاً بی معنی برای این 2 اپراتور خواهد بود. واقعاً جای سوؤال دارد که چرا به میزان سود سرشاری که این دو اپراتور از بروزرسانی های قیمتی به ظاهر کوچک می برند، توجه نمی شود؟ و چرا میزان جریمه ای که در نظر می گیرند، اینقدر ناآگاهانه است؟! و چرا این جریمه ها به جیب مردمی که متضرر شدند، بازنمی گردد؟!!…
چیزی که در این میان از دست رفت حق مردم و چیزی که به دست آمد، سود 4 میلیاردی وزارت ارتباطات و افزایش 65 میلیاردی سود ماهانه ایرانسل و همراه اول است…
وزارت ارتباطات به سادگی می توانست با در نظر گرفتن جریمه کمرشکن برای این دو اپراتور یا افزایش برخی مالیات ها بر این دو اپراتور غیر مسئول، این دو را وادار به اجرای ابلاغ دولتی کند و از افزایش هزینه های بی مورد بر دوش مردم جلوگیری کند…
ت
