خورشید، این ستارهی سوزان و البته حیات بخش منظومهی شمسی، با چیزی که ما بدون چشم مسلح از سطح زمین مشاهده میکنیم، زمین تا آسمان متفاوت است. تفاوتی کاملاً متمایز هم از نظر اندازه و ابعاد و هم از نظر ظاهر.
با بویر نیوز همراه شوید تا از نزدیک، نگاهی به این ستارهی عظیم و آتشین بیندازیم و کمی با عظمت آفرینش بی نقص و متحیر کنندهی پروردگار آشنا شویم.
یک رشتهی آتشین از مواد خورشیدی که در اتمسفر (جو) خورشید به هوا بلند شده است. در این تصویر، «کُرونا» (Corona) یا همان «تاج خورشیدی» به سمت فضا فوران میکند.
یک فوران خورشیدی عظیم که بیش از 30 برابر قطر زمین است، از سطح خورشید شعلهور میشود.
یک شعلهی خورشیدی از قسمت درونی سمت چپ خورشید بیرون میزند. این شعله که به عنوان یک شعلهی «X2.2» طبقهبندی میشود، در ترکیبی از دو طول موج نور 171 و 131 آنگستروم و به ترتیب با رنگهای طلایی و قرمز نشان داده شده است.
در این تصویر، خورشید در حال بیرون ریختن یک شعلهی خورشیدی است که به عنوان یک شعلهی «X1.8» طبقهبندی میشود. طبقهی «X» نشان دهندهی شدیدترین شعلهها است و شمارهی کنار آن، اطلاعاتی را در مورد قدرت شعله میدهد. به عنوان مثال، شعلهی «X2» دو برابر شدیدتر از یک شعلهی «X1» است.
فوارههای عظیمی از گاز چند میلیون درجهای و پر سرعت در بیرونیترین لایهی اتمسفر خورشید. فوارههای گازی از قوسهای سطحی شکلی (ارتفاع برخی از این قوس به بیش از 48 کیلومتر میرسد) ساطع میشوند که گرمای زیادی دیدهاند و در زمانی که در امتداد میدان مغناطیسی خورشید جریان دارند، به هوا بر میخیزند.
خورشید از نگاه «فضاپیمای رصدخانهی خورشیدی و هلیوسفری ناسا» (Solar and Heliospheric Observatory spacecraft).
خورشید در حال بیرون ریختن یک شعلهی سطح متوسط از طبقهی «M7.9».