حمید گنجایش
روزها و شبهای محرم و صفر، روزها و شبهای پر شور و شعفی است؛ دو ماهی که اگر نگاه عقلانی و شعور حسینی با شورش همراه شود نه تنها باید جوامع اسلامی را بلکه باید وجدان خاموش کل بشریت را بیدار و آگاه کند. اما جای تأسف و نگرانی است که در جوامع اسلامی شور حسینی با شعور حسینی یکی نسیت و شعور محرمی از شورش عقبافتاده است. نگاهی موردی به نامگذاری روز شیرخوارگان حسینی در اولین جمعه محرم امسال گویایی واضح بر همین نگاه تک بُعدی به معارف زندگیساز محرم است.
افزایش روزافزون اسامی غربی و اروپایی بر روی کودکانمان، پوشاندن لباسهای غیراسلامی و نیمه عریان بر تن کودکان، نیمه لخت کردن کودکان در رسانه ملی برای فروش چند مای بی بی بیشتر و رقابت برای سوء استفاده تجاری از کودکان، اصرار زیاد والدین بر آموزش زبانهای خارجی برای کودکان بیش از آموختن قرآن و نماز، پُر نمودن اتاق کودکان و خردسالان از اسباببازیها و عروسکهای مدل غربی، مشغول نمودن کودکان به تب لت و بازیهای جوامع غربی، و نشان دادن تصاویر، موزیکها و فیلمهای غیر اخلاقی در گوشیها و تلفنهای همراه به خردسالان به بهانه سرگرم کردن آنان و صدها مورد دیگر نشان میدهد که کودکان جامعه اسلامی از مادران و پدران کشورهای اسلامی به دنیا میآیند اما قبل از تولد آنان، دشمنان برای آموزش و تربیت کودکان ملتهای مسلمان برنامهریزیها و مدیریتهای آموزشی از پیش تعیین شدهای کردهاند و امروزه با تأسف فراوان باید گفت؛ مادران و پدران امروزی فقط فرزند تولید میکنند اما مسئولیت و تربیت بزرگ کردن آنان به دست سوم شخص دیگری است. همه زیر یک سقفاند اما سقف کودکان و خردسان را غربیها طراحی کردهاند و آینده کودکان ما را هم آنها میسازند و طراحی میکنند.
همه این خردسالان تنها یک روز از روزهای سال در مجلس شیرخوارگان حسینی شرکت میکنند و بقیه زمانها و ایام سال مشخص نیست در چه فضا و یا محیطی بزرگ میشوند. این است که باید کمی تدبر و تفکر کنیم که آیا آینده شیرخوارگان حسینی واقعاً حسینی است یا غربی؟! آیا دستگاه تبلیغی غربیها برای کودکان بیشتر است یا دستگاه تبلیغی جوامع اسلامی؟!
آیا بعد از محرم و صفر همچنان شور و شعور شیرخوارگان حسینی برپاست یا اینکه در فردای بعد از محرم و صفر اوضاع مثل سابق خواهد شد و کودکانمان با مدیریت غیر اسلامی بزرگ میشوند و روانه جامعه میشوند؟!
