حبیب اله پیشوا – در چند شماره قبل اشاراتی به توسعه و عوامل آن در استان بطور گذرا داشته ایم، اعتقاد بر آن است که برنامه مدون که حاوی چشم انداز توسعه استان باشد وجود ندارد، هر شهرستان پتانسیل خاص خود را برای توسعه آن شهرستان دارد، اشاره نمودیم که اولویت نخست در شهرستان های بویراحمد و دنا راهای مواصلاتی و به تبع آن گردشگری، در شهرستانهای گچساران و بهمئی صنعت، در شهرستانهای کهگیلویه و چرام کشاورزی می تواند باشد، توضیح داده ایم که فرهنگ و توسعه فرهنگی عامل نخست برای توسعه استان در سطح کلان آن می باشد.
در بخش دوم توضیحاتی در این خصوص تقدیم خوانندگان محترم گردید، دومین عامل مشترک توسعه استان توجه به نیروی انسانی می باشد. بکارگیری و توجه به نیروهای متخصص بومی و جذب نیروهای متخصص غیر بومی از اهمیت بالایی برخوردار است.
همه موارد فوق به شرطی می تواند عامل توسعه و پیشرفت استان باشند که در زیر سایه تفکر و تجربه افراد متخصص، مجرب و متعهد، هدایت و برنامه ریزی شوند، پس امکانات مالی، تکنولوژی، منابع طبیعی خدادادی، آب و هوا، مناطق گردشگری، کشاورزی و… زمانی با ارزش و مفید خواهند بود که انسانهای متخصص و متعهد نیز در میدان عمل باشند.
تا قبل از انقلاب افراد متخصص و دانشگاهی این استان به تعداد انگشتان دو دست نمی رسید، ولی با بذل توجهی که نظام مقدس جمهوری اسلامی به استانهای غیر برخوردار همانند استان کهگیلویه و بویراحمد دارد، امروزه تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی و آموزش دیده ما قابل توجه می باشند، آموزش نیروهای انسانی که در گذشته مشکل بزرگی برای این استان بوده است، نقش و جایگاه خود را پیدا کرده است، به برکت نظام جمهوری اسلامی چندین واحد دانشگاهی در سطح استان دایر شده است.
البته باید توجه داشته باشیم که توسعه استان انتظارات و مطالباتی را در پی خواهد داشت، امروزه دیگر آن زمان نیست که در استان کهگیلویه و بویراحمد زن و شوهر در کنار هم راه رفتن را جایز نمی دانستند، آن زمانی نیست که دو الی سه ماه یک دستگاه لندرور از جاده بابامیدان به یاسوج در تردد بوده است، آن زمانی نیست که اشتهار به بعضی جرائم حسن محسوب می شد و بالاخره زمانی نیست که سبد غذای اغلب مردم استان فقط نان بلوط بوده است.
به عبارت دیگر با وجود اینکه از استانهای برخوردار و توسعه نیافته محسوب می شویم اما خیلی از قیودهای دست و پا گیر را رها و نسل امروزه مطالبات فراوانی را دارند تا چه رسد به اینکه توسعه یافتگی شامل حالمان شود و این است که نیاز به برنامه ریزی و راهبردهای اساسی برای توسعه و برآورد انتظارات و مطالبات مردم وجود دارد.
سرعت زمان و تغییر و تحولات بنیادی آنقدر زیاد است که چاره ای جز اتکاء به خرد جمعی و استفاده از نظرات، تجربیات و دانش افراد برای برنامه ریزی و هدایت جامعه بسوی رشد و توسعه نداریم، امروزه جوامع بشری با گسترش ارتباطات از انواع آن، آنقدر به هم گره خورده اند که انگار همه در یک محیط و زیر مجموعه یک خانواده می باشند، چه بخواهیم و یا نخواهیم افراد این زیر مجموعه از عقب ماندگی، انتظارات و مطالبات همدیگر مطلع می شوند، در اینکه انسان در رشد و توسعه نقش مهم و اصلی را ایفا می کند تردیدی وجود ندارد.
رشد و پیشرفت جوامع مرهون تفکر انسانهای تلاشگر و فرهیخته می باشد، شرع، عقل و وظیفه ملی اقتضاء دارد که از بهترینهای برای پیشرفت و توسعه استان استفاده شود، تنگ نظریها، خط بازی، فامیل و قوم گرایی، منطقه گرایی و سایر قید و بندهای چالش آور را باید کنار گذاشت.
توجه به نیروهای انسانی هم شامل استفاده از نیروها و هم ثبات در مدیریت نیروهای انسانی است، اینکه با روی کار آمدن هر جریانی بلافاصله با داس و کمباین نیروهای طرفدار جریان قبلی را درو کنیم ضد توسعه است، وقتی که از سردمداران هر جریان درخواست می شود که تندروی عزل و نصبها نشود پاسخ می دهند که چون جریان قبلی چنین و چنان کرده ما هم متقابل به مثل انجام می دهیم، این دور و تسلسل تا کی باید ادامه داشته باشد؟
از بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این استان بطور متوسط هر یک سال و نیم تغییر استاندار داشته ایم که به تبع استانداران مدیران نیز تغییر کرده اند، این یعنی بی ثباتی در مدیریت، یک نفر با بودجه این ملت مراحل تحصیلی را طی، با آمدن یک جریان صاحب منصب و پست می شود، همینکه تجربه کسب می کند جریان تغییر و آنهمه تحصیل، تجربه و هزینه بایگانی تا در انتظار انتخابات دیگری و احیاناً حاکم شدن جریان فکری وی و نصب مجدد باشد.
امروزه سرمایه انسانی بزرگترین دارایی هر نهاد و کشور است، گذشته، حال و آینده هر ملت و کشوری را نیروهای انسانی رقم می زند، همه قبول دارند که نقش و سهم نیروی انسانی از منابع طبیعی، کشاورزی و.. مهمتر است، اصولاً توسعه برای انسانهاست، پس خود اینها باید محور قرار گیرند بطوریکه امام اول شیعیان حضرت علی (ع) عدم توسعه و به تعبیر ایشان انحطاط و سقوط جامعه را در چند چیز اعلام فرموده است که یکی از آن مقدم داشتن فرومایگان و اراذل و عقب نگه داشتن شایستگان و افراد با فضیلت است.
راستی از خود سوال کرده ایم که چرا نیروهای بومی استان در مدیریت کلان کشوری جایگاههای عالی و مدیریت قوی را در اختیار دارند ولی در خود استان به حاشیه رانده می شوند؟
به هر حال انسان بعنوان هدف و عامل توسعه می بایست در نظر گرفته شود و نیروهای انسانی در همه زمینه ها اعم از؛ آموزش نیروی انسانی، استفاده بهینه از مدیریت و توانمندیشان و… مورد توجه قرار گیرد، از سیاسی کاری افراطی در انتخاب و عزل نیروهای مدیر خود داری شود، به افراد متخصص، توانمند، نخبه، با تجربه و…. بهاء داده شود که یکی از پارامترهای مشترک توسعه استانمان سرمایه و ظرفیت نیروی انسانی است تا دیگر امور را مدیریت و هدایت نماید؟
افتخار می کنم که یک لر بویراخمدی هستم و با هزاران مشکل ساختم و الان در یکی از بهترین مراکز علمی ایران در تهران مشغول فعالیت علمی هستم از همه خانواده های لر استان تشکرمی کنم و بعد هم دست پدر ومادرم را می بوسم
درود
آقای پیشوا سعی کن در آینده هم به همین شغل فعلی ات که وکالت می باشد و توانایی خوبی دارید ادامه دهیداگر قصد حضور در انتخابات را دارید سعی کنید شانس خودرا در زادگاه ات دهدشت ادامه دهید آینده خوبی در آنجا دارید