زلزله آذربایجان، همه ایران را لرزاند

پایگاه خبری تحلیلی بویرنیوز/سجاد رومی: دخترک پای سجاده نشسته بود و با خدایش راز و نیاز می کرد و پسر بچه ای با دوچرخه خود از کوچه های باریک می گذشت تا به نانوایی برسد. همه چیز امن و امان بود که یک دفعه زمین به غرش درآمد و ساختمان ها لرزیدند، در این زمان بود که یا علی گفتن ها،یا حسین گفتن ها و یا ابولفضل گفتن ها همه ی فضا را پر کرد و به یکباره سرها به سوی آسمان بلند شد و خدا خدا زمزمه ی لبهای پیر وجوان شد. اما ده ثانیه طول نکشید که چشم ها بسته شدند و استخوان ها زیر آوار له شدند وچه معصومیت هایی که زیر خاک دفن شدند. اما در میان این چشم های بسته، چشم هایی هم پیدا شدند که نیمه باز و خیره به به ساختمان هایی چشم دوخته بودند که اکنون تله ای از خاک شده و خاطرات تلخ و شیرین خود را زیر آوارهای خود دفن

کرده بودند.

در این بین مادری دیده می شود که دخترش را در آغوش گرفته ، تا شاید دوباره بتواند صدای تپش قلب جگرگوشه اش را بشنود وتسکینی بر روح وروانش باشد، اما دریغ که کودکش فرشته شده و به سوی آسمان پرواز کرده بود . اما باز هم چشم های نیمه باز همچنان در تلاطم هستند و با جستجوی آوارها به دنبال پیدا کردن گمشده ی خود هستند . پدری جسد نیمه جان فرزندش

را پیدا می کند و به دنبال جرعه ای آب ،تا گلوی دردانه اش را خنک و سیراب کند ، اما افسوس اینجا خبری از آب نیست …

آری این زلزله مهیب و سهمگین آذربایجان عزیز؛به قول رهبرمعظم انقلاب(سر ایران) را به خاک و خون کشید و سراسر این دیار قهرمان پرور را در عزا و ماتم قرار داد و دل تمام ایرانیان و هر انسان نوع دوستی را به درد آورده است.

کاش می دانستم زندگی با همه ی وسعت خویش ،حاصل تن به قضا دادن و پژمردن نیست،زندگی خوردن و خوابیدن نیست، زندگی جنبش و جاری شدن است، زندگی کوشش و راهی شدن است از تماشاگر آغاز حیات تا به جایی که خدا می داند.

همه ی ما می دانیم مصیبت هزار درد دارد و یک درمان ،درد دوری ،رنج تنهایی، غم از دست دادن عزیزان و هزاران زخم و یک مرهم که همان همدلی و همدردی است.آذربایجان که لرزید همه ی ایران لرزید،اهر را زلزله لرزاند و ایران را غم آذربایجان ،چه فرقی می کند، اهر یا ورزقان،بم یا رودبار همه جای ایران سرای من است . زلزله ولوله ای انداخته میان دوست ودشمن، غریبه وآشنا، این یعنی هنوز مردانگی،مروت و عشق زنده است، عشق به هموطن به همنوع و عشق به انسانیت و…

البته در کنار همه ی اهتمام و توجه ، برخی از غفلت های سهوی وناخواسته هم دیده می شد. در روزهای اول زلزله در شرایطی که هموطنان ما شب و روز را در هراس و واهمه ی زلزله و درغم از دست دادن عزیزان و پاره های تن خود سپری می کردند

تلوزیون این رسانه ملی پر مخاطب، برنامه های طنزی مثل خنده بازار را پخش می کرد و انگار نه انگار هزاران انسان بی گناه در زیر آوارها و غرق در خاک و خون بودند.

همه می دانند ایران بر روی کمربند زلزله قرار دارد و صدها سال است از این مسئله آگاهی داریم ولی هر بار زلزله ای رخ می دهد ، معمولا فجایع زیادی به بار آورده و اثرات آن نه سالها بلکه چندین دهه باقی می ماند. برای مثال در زلزله بم بیش از 36هزار نفر از هموطنان عزیزمان جان خود را از دست دادند، خانواده هایی که یا سرپرست خود را از دست داده و یا در غم از دست دادن فرزندان خود  روز را به شب و شب را به صبح گزراندند.

جالب است مرور کنیم که این زلزله با قدرت مشابه زلزله در کشور ژاپن و فیلیپین و… رخ می دهد و در بسیاری موارد حداقل خسارت ها را به دنبال دارد .

ضمن تسلیت به تمام ایرن و آزربایجان به خاطر زلزله اخیر، به امید روزی که سراسر کشورمان با تلاش و پی گیری های دولت و مردم ،در برابر زلزله ایمن باشیم.