هادی رستمی حسین خانی –
چند صباحی است که رابطه اینجانب با اینترنت خوب شده و به فضای مجازی روی آورده ام وبه تنهایی می توانم کامپیوتر را روشن و خاموش کنم و سکان هدایت مرورگر اینترنتی را خود بر عهده بگیرم و سعی میکنم علی رغم دروری از شهرم اخبار شهر واستانم را از طریق این خبرگزاری ها پیگیری کنم . در این رهگذر با پدیده ای زشت در سایت ها و خبرگذاری های استان عزیزم کهگیلویه و بویراحمد برخوردم که انواع و اقسام تحلیل ها و نوشته ها در مورد شخصیت ها و بزرگان سیاسی این استان، بدون هیچ پروایی بر روی خروجی سایت قرار می گیرد. قصد ندارم تعرض خاصی متوجه شخص حقیقی یا حقوقی، چه کسانی که گردانندگان این سایت ها هستندو چه کسانی که مکنونات قلبی خود را از طریق این پایگاه ها در معرض دید عموم قرار می دهند ، صورت گیرد.
پیش از آغاز سخنم از همه دوستان اهل قلم عذر خواهی می کنم که اینجانب مطلبی را که به صلاح خویش روا می دانم را خدمتشان معروض میدارم .امیدورام حمل بر بی ادبی نشود و به کسی برنخورد.و از اینکه ادبیات نوشته ام زیر خط فقر به سر میبرد پیشاپیش عذرم را بپذیرید چرا که زیاد اهل نوشتن نیستم و اعتقاد دارم که ساحت قلم ساحت مبارکی است و من حقیر، حداقل در اندازه نوشتن نیستم.
بسیار خوشحالم که در عصری زندگی میکنم که به مدد همین رساناها، افراد مختلف با سلیقه های فکری و گرایشات سیاسی بعضا متفاوت به نقد هم می پردازند و این یعنی گام بر داشتن در مسیر یکی از مولفهای همان آرمان شهر- همان که همه ما در پی آنیم-.
اینکه استارت فعالیت های انتخاباتی دو سال آینده را از امروز بزنیم و اینکه نماینده محترم شهرستان های بو یراحمد و دنا و نماینده محترم شهرستان های باشت و گچساران را در مقابل هم قرار دهیم و با این تحلیل ها بخواهیم اهداف پشت پرده خود را دنبال کنیم سیاست نخ نمایی است که دیگر بقال سر کوچه ما آقا کوروش عزیز هم به آن می خندد.
من هم قائل به اینم که باید عملکرد جناب آقای حاج زارع نماینده محترم شهرستان های بویراحمد و دنا و یا هر مسئول دیگری را به بوته نقد کشید و بابیان همین نقد هاست که میشود به آزادی مطبوعات و آزادی بیان و آزادی پس از بیان درنظام مقدس جمهوری اسلامی نازید وافتخار کرد. اگرچه هنوز در ابتدای راه هستیم و باید و نباید ها یی که از ضروریات یک جامعه دموکراتیک است را ناچاریم رعایت کنیم چه دوست داشته باشیم وچه دوست نداشته باشیم. ولی تحلیل گفتمانی و نقدمنصفانه حساب وکتاب داردو چهار چوب خاص خودش را هم می طلبد .
سوال اساسی در این بین که به عمد یا سهوا گم میشود این است که پیش بینی و پیش گویی انتخابات دو سال آینده چه مشکلی از هزاران مشکل را از گرده این مردم شریف بر می دارد؟
اینکه نماینده را تضعیف و سیاه نمایی هایی بیش از واقعیت های موجود روا داریم،آیا این به نفع دو شهرستان بو یراحمد و دناست؟
آیا تنها راه خدمت به این مردم فهیم فقط در نمایندگی مجلس شورای اسلامی ختم می شود؟
اینکه تمام توان و زورمان را بزنیم که فلان مدیرکل و فلان مسئول در این دوره با چالش های ناجوانمردانه ای روبرو شود وفرداها بنشینیم و واقعیت ها را بانیشخند معنا دار جور دیگر تعبیر کنیم ،بینی وبین الله چه کسی متضرر میشود؟ دودش به چشم فرززندان استان فارس خواهد رفت یا اصفهان؟یا که بایدخودمان درد مشترک داشته باشیم؟
کمی به خود آییم و ببینیم که دیگر سیاسیون اقصی نقاط کشور چگونه علی رغم اختلاف در نگاه و گرایش سیاسی همه وهمه در یک چیز وآن هم پیشرفت استان و شهرشان متفق القولند وهر آنچه را که در بضاعت خویش دارند بدون هیچ گونه منت و چشم داشتی بر مردمشان عرضه می دارند. اینکه نماینده دور بعد مجلس در شهرستانهای بویر احمد و دنا و یا شهرستان های باشت و گچساران چه کسی است و از چه سبدی کاسته می شود و بر چه سبدی افزوده می شود دغدغه امروز مردم ما نیست و مردم، خود فهیم و آگاهند و هر آنچه را که تکلیف ببینند به آن عمل خواهند کرد واین شانتاژ های خبری و حرکات پوپولیستی فقط وقت کسانی را میگیرد که زندگی خود را رها کرده و چسپیده اند به این تحلیل های پای منقلی.
اگر مرد کمک کردنیم و دغدغه نان و معیشت و رفاه و آسایش و فرهنگ این مردم را داریم بسم الله. چرا نشسته ایم؟ واگر فقط وفقط نمایندگی مجلس را برازنده خود و اطرافیانمان می دانیم این دیگر یعنی بدبختی و بیچارگی ما. اگر هنری داریم و آوازه هنرمان گوش فلک را پاره کرده چرا این هنر را در گوشه خانه نهان باید کرد؟ اینکه گفته میشود مدیر کل کسی دیگری ایست، استاندار کسی دیگری است و نماینده کس دیگر و به من چه ارتباطی دارد وزمانی هنر خود را عرضه خواهم کرد که مسئولیت داشته باشم تنها واژه ای که برای آن می پسندم خیانت است وبس. سرتان را درد نیاورم .کمی به حرف سهراب گوش دهیم که حرف دل همه را میزند.
نه تو می مانی و نه اندوه …….. ونه هیچ یک از این مردم آبادی ……. به حباب نگران لب یک رو قسم…….. وبه کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت ….. غصه هم می گذرد…… آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند …….. لحظه ها عریانند….. به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز……………………….
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان بویرنیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
آقای رستمی یادداشت شما بسیار زیبا ، جالب و به جا بود این درد مشترکیست که استان ما را به آن دچار کرده اند این به اصطلاح تحلیلگران و نویسندگان صاحب سبک که زور می زنند و چند کلمه ای از یادداشتهای دیگران کپی می کنند و به خورد مردم می دهند! نگاهی به تحلیلهای همین آقا در زمان انتخابات بیدازید واقعاً آدم چندش میگیره .
احسنت جناب رستمی بی اخلاقی این روزا مد شده و تبلیغ برای بعضی ها شده تخریب دیگران و این و من و امثال شما و خیلی ها متوجه هستیم
آقای رستمی مقاله بسیار رسا و شیوایی بود. از نوع نگاهتون خوشم اومد.