مادر یک شهید مفقود الاثر در یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد گفت: هر روز منتظر آمدن پیکر مطهر فرزند شهیدم هستم.
به گزارش بویرنیوز، “رباب پیشان”، مادر شهید مفقود الاثر فضل الله خوید در گفت و گو با (ایسنا)، منطقه کهگیلویه و بویراحمد افزود: شهید فضل الله خوید در هفتم اسفند سال 1340 در یک خانواده مذهبی در روستای ده چهل سادات مشهدی از توابع شهرستان کهگیلویه استان کهگیلویه و بویراحمد به دنیا آمد. دوران تحصیل وی، به علت نبودن مدرسه و مسجد کلاس های درس در چادر و یا زیر درختان برگزار می شد که به دلیل مشکلاتی که در زمان تحصیل وجود داشت از ادامه درس منصرف و به شغل کشاورزی و دامپروری پرداخت.
وی با بیان این مطلب که فضل الله در سن 17 سالگی با یکی از بستگان خود ازدواج کردند که حاصل این ازدواج یک پسر است، عنوان کرد: روزی که فرزندم برای لبیک به فرمان امام راحل قصد داشت به مناطق جنگی اعزام شود را به یاد دارم که فرزند خردسالش تازه به دنیا آمده بود اما فضل الله دفاع از میهن را به ماندن در خانه ترجیح داد و به جنگ اعزام شد که در منطقه کردستان در حال مبارزه با دشمن بعثی از ناحیه پا مجروح و به پشت خط مقدم انتقال یافت.
این مادر شهید ادامه داد: فرزندم پس از بهبودی کامل برای بار دوم در سال 65 در تیپ 48 فتح استان کهگیلویه و بویراحمد گردان یا رسول الله(ص) به عضویت نیروی پیاده درآمد و به منطقه جنگی اعزام شد که در روز چهارم دی ماه سال 65 در جزیره مجنون به درجه رفیع شهادت نائل آمد که با گذشت 27 سال چشم انتظاری هنوز پیکر پاک فرزند شهیدم به استان باز گردانده نشده است.
پیشان تصریح کرد: یک روز که فرزندم را در خواب دیدم از من خواست برای جمهوری اسلامی دعا کنم تا خون شهیدان پایمال نشود و مردم نگذارند دشمنان و کافران پایشان را روی خون شهدا قرار دهند و خداوند جوانان ما را به راه راست هدایت کند.
وی اضافه کرد: هر روز که می گذرد منتظرم آمدن پیکر فرزند شهیدم هستم و هر وقت تفحصی در مناطق جنگی می شود و پیکر پاک شهیدی پیدا می شود خوشحال می شوم و منتظر می شوم تا به من زنگ زده شود که پیکر فرزندم پیدا شده اما هر چه منتظر می مانم هیچ خبری نمی شود. ضمن اینکه بنیاد شهید یک قبر در گلزار شهدای یاسوج و یک قبر آماده در روستای ده چهل سادات مشهدی محل تولد شهید قرار داده و هر وقت دلم می گیرد می روم سر مزار پسرم در گلزار شهدا و با او صحبت می کنم.
این مادر شهید عنوان کرد: خودم چندین بار به مناطق جنگی رفتم و از نزدیک شاهد تفحص شهدا بودم و چقدر ناراحت شدم از اینکه جوانان ما در سال های جنگ با تمام مشکلات برای دفاع از میهن و شرف خود به جنگ رفتند و هنوز پس از گذشت سال ها از جنگ پیکر پاک این شهدا تازه از زیر خاک بیرون می آیند. دشمن بعثی حتی زنان و دختران ما را در سال های جنگ به صورت دسته جمعی دفن کرده بود.
پیشان با نگرانی از وضعیت و پوشش های بی حجاب برخی افراد در جامعه ادامه داد: دوست ندارم در جامعه بی حجابی و بی عفتی باشد و مادران و پداران شهداء فرزندان خود را فدای اسلام و کشور کردند تا جامعه و دین ما از نقشه ها و دسیسه های دشمنان در امان باشد اما هم اکنون جامعه در حال سوق دادن شدن به سمت بی حجابی و بی عفتی است که این موضوع بسیار نگران کننده است.
وی افزود: ما با زمان جنگ و جبهه فاصله گرفتیم و مردم نمی دانند جوانها در زمان جنگ با چه سختی می جنگیدند آنها فکر می کنند جنگ تمام شد و شهدا به کشور آمدند اما هرگز درک نمی کنند هشت سال جنگ تحمیلی با چه سختی ها و شکنجه های برای رزمندگانمان به اتمام رسید.
این مادر شهید با اشاره به اینکه هر روز با اشک و گریه، چشم به راه فرزند شهیدم هستم اضافه کرد: بیماری های قند خون، فشار خون، چربی خون و پوکی استخوان دارم و دوست دارم مسئولان بنیاد شهید نه تنها به من، بلکه به تمام خانواده های شهدا سر بزنند و از آنان احوالی بپرسند و حال آنان را جویا شوند.
قابل توجه کارکنان کارکنان بنیاد شهید .استاندار.فرماندار و… اخرت وجود دارد.
رحمت و رضوان خدا به روح پاك اين شهيد والا مقام. مستدام باد سايه اين مادر عزيزم…
قابل توجه آن دسته از مسئولین مملکت که مجری بی عدالتی و پارتی بازی هستند واقعا خجالت بکشید – برای این مادر جگر سوخته چه جوابی دارید که اقوام خودتون را ……….
بنیاد شهید فقط اسمش مانده والا خانواده شهدا و شهدا همه فراموش شده اند در ادارات استان به بدترین شکل به فرزند و همسر شهید بی احترامی میشود اما کو پشتوان و حامی انه
متن را کنار بگذارید و فقط به عکس توجه کنید که دنیایی است. اوج آرامش و رضای این مادر، ما را هم آرام می کند! بنگر تا نیک از نگاه پر مهرش دریابی
درود بر شهیدان راه وطن و آزادگی شهیدان هیچ وقت فراموش نمی شوند