روزنامه کیهان در ویژه های خود آورد:
روحانی مثل خاتمی نیست او عضو ساختار جمهوری اسلامی است
شماری از کارشناسان حوزه ایران در مرکز وودرو ویلسون واشنگتن گردهم آمدند و به بررسی مسائل ایران پرداختند.
این جلسه با حضور شائول بخاش، (مدیربخش مطالعات خاورمیانه در مرکز وودرو ویلسون) هاله اسفندیاری(همسر بخاش)، روبرتو توسکانو (سفیر سابق ایتالیا در ایران) و سوزان مالونی برگزار شد.
به گزارش خودنویس توسکانو در این میزگرد با بیان اینکه رهبری حرف آخر را در برنامه هستهای و مذاکرات خارجی ایران میزند، افزود: رسیدن به توافق درباره غنیسازی مشکل شده است. «روحانی وقتی مذاکرهکننده بود تاکید میکرد که حداقل خواست آنها غنیسازی است، اما با توجه به پروتکل الحاقی در زمان روحانی، تعلیق انجام گرفت. ولی در غرب برخی به این نتیجه رسیدند که این به معنای توقف کامل غنیسازی است.»
روبرتو توسکانو سپس به انتشار یادداشت روحانی در مجله تایم اشاره کرد و گفت که غنیسازی برای ایرانیان، نماد «غرور ملی» هم هست.
این دیپلمات با سابقه در مورد تجربیاتش در ایران در ارتباط با رفتار ایرانیها در قبال برنامه هستهای گفت: «روحانی، مثل خاتمی نیست، او یک عضو ساختار درونی رژیم ایران بوده و میتواند با رهبری به نتایجی مشترک بر سر مسائل هستهای دست یابد.»
سوزان مالونی، کارشناس ارشد موسسه بروکینگز هم در این جلسه درباره دیدگاههای موجود در ایالات متحده نسبت به انتخاب روحانی سخن گفت: «همانطوری که میدانید، دولت آمریکا آماده برخوردی تند با توجه به انتخابات 2009 بود. وقتی هاشمی رفسنجانی از سوی شورای نگهبان رد شد، احساسی ویژه در واشنگتن وجود داشت. بسیاری در دولت و بسیاری در کنگره ایران را با دقت زیر نظر داشتند. الان طبیعتا شرایط بسیاری از مسائل را لحظه به لحظه مرور میکردند.»
مالونی سپس گفت: در حال حاضر بحثهای مختلفی میان گروههای مختلف در گرفته است. مخالفان، روحانی را فردی بدون قدرت و نمایی خندان از رژیم میدانند. برخی هم معتقدند که تحریمهای ایران اثر کرده و پیروزی روحانی نتیجه تحریمها است. بعضیها هم معتقدند که خود رژیم از این موقعیت استفاده کرد.
مالونی، درباره کسانی که به حذف تحریمها امیدوارند گفت: «کسانی که خیال میکنند که تحریمها برداشته میشود، حتما ناامید خواهند شد.» سوزان مالونی در پایان، نظرش درباره حسن روحانی را چنین بیان کرد: «روحانی فردی فوقالعاده برای شرایطی ویژه است… روحانی کتاب خاطرات ویژهای نوشته است… روحانی برای مجله تایم نوشت… روحانی 5 دوره نماینده بوده، در جنگ تاثیر داشته و به جز گفتگوهای هستهای امتیاز برای خودش قائل نیست… دولت آمریکا هم نمیخواهد درگیر بحران و جنگی جدید در خاورمیانه شود.
مشکلات بزرگی وجود دارد که باید به رفع آن پرداخت… و نهایتا، به نظر میرسد که ما در جبهه ایران هم شریکی پیدا کردهایم که به مسائل نگاهی مشابه دارد.»
توسکانو در بخش دیگری از این جلسه گفت: «براساس آنچه دیدهام، رهبری گفته است که نباید از گفتگو بترسیم اما باید مراقب باشیم که تفاوت چندانی با حرف روحانی ندارد، و همانطوری که سوزان مالونی گفت، روحانی مذاکرهکننده سرسختی است و راه آسانی را در پیش نداریم.»
قطر مال این حرفها نبود
دولت قطر با تجربه تلخ شکست در سوریه و مصر، سیاست خارجی خود را تعدیل میکند.
رویتر در گزارشی از احتمال کاستن از ماجراجویی سالهای اخیر در سیاست خارجی رژیم قطر خبر داد و نوشت: قطر از مواضع پیشین خود در سیاست خارجی عقبنشینی میکند، اما نه آن قدر که به حمایتهایش از شورشهای بهار عرب و نفوذ اسلامگراها خاتمه دهد؛ در حقیقت به نسبت قبل تا حدی دست به عصا راه خواهد رفت.
رویتر به حمایتهای پادشاهی قطر از گروه اخوانالمسلمین در مصر اشاره میکند که زنگ خطر را برای دیگر پادشاهیهای خلیجفارس به صدا درآورده است.گزارشگر رویترز از مورد شبکه الجزیره نام میبرد که قطریها با استفاده از آن به عامل «مزاحمی» برای پادشاهیهای خلیجفارس تبدیل شدهاند، شبکهای که با حمله به «حکومت استبدادی در خارج از مرزهای قطر دیدگاههای اسلامگراها را تبلیغ میکند».
رویتر مینویسد: همه اینها نشانههایی از تلاش طولانی مدت قطر برای ارتقای جایگاه بینالمللی خود فرض شده است، اما گزارشگر رویترز مینویسد که اکنون در پی شکستهای شورشیان در سوریه، برکناری محمد مرسی از ریاست جمهوری مصر و ناکامی در میزبانی گفتوگوهای صلح میان افغانها، این رویای قطر رفته رفته رنگ میبازد.
اینجاست که منتقدان به شماتت سیاستهای خارجی قطر میپردازند و میگویند که این کشور، «اکنون باید احتیاط بیشتری کند، به عربستان قدرتمند در منطقه احترام بگذارد و روی مسائل داخلی خود و اولویتهای آن تمرکز کند، مانند پروژههای عمرانی قبل از آن که بازیهای جام جهانی فوتبال 2022 به میزبانی قطر برگزار شود.
کارشناسان همچنین این بحث را مطرح میکنند که اقدام ماه گذشته امیر قطر در تفویض سلطنت به پسر جوان خود، شیختمیم بن حمد آل ثانی، فرصت خوبی را در اختیار قطر قرار خواهد داد تا دوباره همه چیز را شروع کند، اما همین کارشناسان هم انتظار ندارند که قطر مواضع خود را به کلی تغییر دهد. به عبارتی عقبنشینی آری، اما تغییر 180 درجهای موضع نه.
به گزارش رادیو فردا قانم نوصیبه، کارشناس امور کشورهای عرب خلیجفارس در انجمن جهانی کورنرستون که یک نهاد مشاوره مدیریتی است، میگوید: «آنها احتمالا تمایل به تغییر سیاست خود داشته باشند. اما در موقعیتی نیستند که بتوانند چنین کنند، حداقل در کوتاه مدت چنین امکانی ندارند».
رویترز مینویسد که قطر در دوره زمامداری امیر سابق خود بیش از هفت میلیارد دلار به مصر تحت رهبری محمد مرسی قرض داد در حالی که اکنون مرسی از قدرت برکنار شده و در بازداشت بهسرمیبرد.
روایت اندیشکده کیتو از افزایش چشمگیر مبادلات خارجی ایران
«حقیقت ناراحتکننده این است که تحریمها نتوانسته داد و ستد جهانی با ایران را متوقف کند».
اندیشکده آمریکایی کیتو (KATO) با انتشار این تحلیل به قلم استیو هاتک استاد اقتصاد کاربردی دانشگاه جان هاپکینز نوشت: اکنون زمان افزایش فشارهای اقتصادی بر ایران نیست.
اما احتمالا جالبترین جنبه داستان تحریمها این حقیقت است که به رغم تحریم علیه داد و ستد خارجی، حساب معاملات خارجی ایران با افزایش چشمگیری مواجه است. حقیقت ناراحتکننده در مورد تحریمهای اقتصادی این است که این تحریمها داد و ستد جهانی با ایران را متوقف نمیکند.
این گزارش حاکی است: با آنکه صادرات ایران از زمان اعمال آخرین دور تحریمها علیه این کشور به شدت کاهش یافته است، این وضعیت به دلیل افزایش 20 درصدی صادرات غیرنفتی مانند سیمان، سنگآهن، مواد پتروشیمی، پسته و فرش ایرانی تا حدی جبران شده است. چین، هند، مالزی و کرهجنوبی کشورهای غایب ناشی از تحریمهای غرب در اقتصاد ایران را پر کردهاند. علاوه بر این روسیه، ترکیه، عراق و امارات متحده عربی به تضعیف بیشتر پاشنه آشیل تحریمها کمک کردهاند.
تحلیلگر موسسه کیتو معتقد است: تحریمها نتوانسته اقتصاد منعطف ایران را فلج کند.
در گزارش موسسه کیتو تاکید شده است: هزینههای افزایش تحریم برای غرب بیشتر از سود آن خواهد بود. با وجود اینکه باور این است که تحریمها به اقتصاد ایران ضربه سختی واردکرده و البته تاثیرهای آن غیرقابل انکار است اما برخلاف تصور، ایران همچنان توان مقابله با تحریمها را دارد. ایران ارز کافی برای واردات را دارد و این یک رکورد بسیار خوب برای کشورهای در حال توسعه است. کسری بودجه به طور نسبی کم بود و بدهی دولت کمتر از ده درصد تولید ناخالص داخلی است.
مهمترین نکته این که حساب جاری خارجی همچنان مازاد قابل توجهی را تجربه میکند و تحریمهای نفتی، افزایش بیست درصدی صادرات غیرنفتی را به همراه داشته است. به علاوه اینکه نقش چین، هند، روسیه، مالزی، کرهجنوبی و حتی ترکیه، عراق و امارات متحده عربی را در کاهش اثرات تحریمهای نفتی نباید نادیده گرفت.
اسرائیل: تسلیحات قدیمی و قراضه را به آل سعود میفروشیم
«عربستان با خریداری اسلحه از اسرائیل به مخالفان نظام سوریه کمک میکند».
رادیو رژیم صهیونیستی با اشاره به همکاریهای تسلیحاتی عربستان و رژیم صهیونیستی خبر داد: عربستان با ارتش اسرائیل در مورد خرید اسلحههای قدیمی به قیمت 50 میلیون دلار با هدف ارسال آنها به گروههای مسلح مخالف نظام سوریه به توافق رسیده است.
رادیو اسرائیل به نقل از منابع آگاه افزود: این اسلحهها شامل انواع خمپارههای ضد زره، ماشینهای سبک، تجهیزات دید در شب و ادوات توپخانهای است.
منابع خبری فرانسوی نیز به نقل از گروههای مسلح سوریه اظهار کردند: ارسال این ذخایر و اسلحهها به منظور گسترش سیطره گروههای مسلح علیه شهر حلب و مناطق پیرامون آن در شمال سوریه است.
از سوی دیگر نشریه آلمانی دیسایت در گزارشی تأکید کرد: جریانهای سلفی و وهابی در کنار عربستان سعودی عامل اصلی دامن زدن به جنگ شیعه و سنی و درگیریهای فرقهای در مناطق خاورمیانه هستند.
براساس این گزارش سران گروههای سلفی و وهابی، مهمترین باورمندان به تحرکات ضد شیعی در عراق و لبنان و بحرین و دیگر کشورهای منطقه هستند. یک دلیل دیگر افزایش دشمنیهای مذهبی، سیاست عربستان سعودی است که امروز قدرت برتر در اردوگاه سنی به شمار میرود. از زمان انقلاب اسلامی ایران در سال 1979، شیعهستیزی عربستان سعودی و وهابیت به یک موضوع منطقهای تبدیل شده است.
«شاه»کار دیگر زیباکلام!
سایت تابناک مواضع زیباکلام را پیشنهاد خلع سلاح کردن دولت ایران در برابر بیگانگان عنوان کرد.
تابناک با اشاره به ادعای زیباکلام درباره ضرورت پیشنهاد رفراندوم رابطه با آمریکا از سوی دکتر روحانی نوشت: به لحاظ قانونی پیشنهاد رفراندوم بر عهده دو سوم نمایندگان مجلس است و نه رئیسجمهور.
از سوی دیگر آقای زیباکلام مشغول نوعی تهییج و پوپولیسم است.
این سایت خبری افزود: زیباکلام از روحانی میخواهد که اول به جای مجلس تصمیمگیری کند. تصمیمگیری که نه، قانونگذاری کند. مثلاً فرض کنید در رفراندوم مردم به رابطه به آمریکا رای دهند، سپس مجلس دولت را مکلف کند تا تاریخ معینی با دولت آمریکا رابطه برقرار کند! معنای دیگر این حرف این است که دولت ایران ناچار خواهد بود با دولت آمریکا رابطه برقرار کند! چه پیشنهاد نابی! خلع سلاح کردن دولت ایران در برابر یک دولت خارجی! واقعاً باید از دکتر زیباکلام تشکر کرد! بهتر از این نمیشود!