کارشناسان و محققان بر اين باورند که نوجوانان و جوانانی كه از خانه به هر دلیلی فرار مي‌كنند در بيشتر موارد «از چيزي» و نه «به خاطر به دست آوردن چيزي» فرار مي‌كنند, به گونه‌اي كه آمارهای بسیار تکان دهنده از سوی سازمان های فرهنگی و نیروی انتظامی همه ساله منتشر می شود که حکایت از عمق این فاجعه ضد فرهنگی دارد.
به گزارش انقلاب نیوز – سرویس فرهنگ و جامعه ؛دختران فراری، عنوانی است که از دهه 80 بیشتر از سوی دلسوزان فرهنگی مطرح می شد اما کمتر مورد توجه قرار می گرفت ، این کم توجهی در چند سال گذشته امروز خودش را نمایان ساخته و اگر کمی به اطراف محل زندگی مان دقت کنیم این دختران فراری را در غالب ها و صورت های مختلف مشاهده می کنیم ، از دست فروش کنارخیابان گرفته تا گل فروشان سر چهار راه ها و زنان خیابانی که اکثرا معتاد و یا دست فروش مواد مخدر هستند و یا در باند های فساد و فحشا به دست افراد سودجو افتاده اند.
پدیده “دختران فراری” در تهران و شهرستانها رو به افزایش چشمگیری دارد، اما این معضل اجتماعی به ویژه در شهرهای مذهبی و اطراف حرمهای زیارتگاه ها به طرزی چشمگیر خودنمایی می کند. بر اساس گزارش محرمانه ای که چندی پیش از سوی معاونت پرورشی وزارت آموزش و پرورش منتشر شد، علاوه بر افزایش بی سابقه تعداد، کاهش متوسط سن دختران فراری در ایران هم اکنون به حداقل نه سال ذکر شده است.
در مورد خطرات و معضلات فرار دختران ایرانی از خانه، فیلمهای سینمایی متعددی ساخته شده همچون “دختری با کفشهای کتانی” و “نگین” و … که به موضوع فرار دختران از خانه و معضلات و پیامدهای آن میپردازند. همچنین فیلمهای مستند مرتبط با همین موضوع را میتوان در سینمای زیر زمینی جستجو کرد که اکثرا در شبکه های ماهواره ای نمایش پیدا می کند.
از سوي ديگر سوء رفتار والدين با نوجوانان و جوانان كه شامل سوء رفتار فيزيكي، عاطفي، به فراموشي سپردن و جنسي مي‌شود تاثيرات مختلف جسمي و رواني پايداري مانند ترس‌هاي بيمارگونه، شرمزدگي شديد، خلق و خوي منفعل، تنفرعميق، اخموشدگي، سردي و بي تفاوتي در برخورد با ديگران، ناتواني در مهر ورزيدن و در صورت شدت اين رفتارها منجر به فرار از منزل يا خودكشي مي‌شود.
در تحقيقي كه روي 50 دختر فراري ساكن در مراكز ري، شميرانات و 2 مركز دیگر صورت گرفته اين نتيجه بدست آمد كه 78 درصد دختران فراري داراي تجربه «تنبيه بدني يا كلامي» بوده كه در ميان آنها 64 درصد هر 2 نوع تنبيه بدني و كلامي، 20 درصد تنبيه بدني و 16 درصد تنها تنبيه كلامي را تجربه كرده‌اند، اما در مجموع مي‌توان گفت كه 40 درصد دختران فراري «هميشه» مورد تنبيه بدني و كلامي قرار مي‌گرفته‌اند
تنبه کلامی و بدنی که بعضی از والدین که اکثرا معتاد و بی بند وبار هستند و فرهنگ بی عفتی را در خانواده هایشان ریشه گذاری کرده اند به جان خودشان افتاده و دختر جوانشان بدلیل اینکه فکر می کند با فرار از محیط آزار دهنده خانه شان به جایی که آرامش پیدا می کند و با این آرزو از خانه فرار کرده و به دامن آلوده برخی گروه های فساد و فحشا می افتند.
اين تحقيق نشان مي‌دهد كه 10 درصد اين دختران «هميشه» تنبيه كلامي و 6 درصد «هميشه» تنبيه بدني را تجربه كرده‌اند؛ اين در حاليست كه درميان دختراني كه مورد تنبيه واقع شده و از خانه فرار كرده‌اند با كساني كه مورد تنبيه واقع نشده و از خانه فرار كردند تفاوت معناداري وجود دارد، از سويی هر اندازه شدت اين تنبيهات افزايش يابد احتمال فرارنيز بيشتر مي‌شود.
يافته‌هاي پژوهشگران نشان مي‌دهد هر اندازه شدت تنبيه كلامي و بدني بيشتر شود احتمال فرار نيز بيشتر مي‌شود.
كليه تحقيقات داخل و خارج كشور نشان مي‌دهد كه نوجوانان فراري در محيط خانواده بدرفتاري والدينشان را تجربه مي‌كنند؛ چرا كه در اين خانواده‌ها خشونت بين والدين نيز رايج بوده و از خانواده‌هاي عادي بسيار شديدتر است.
نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه 56 درصد اين دختران داراي تحصيلات راهنمايي هستند همچنين 80 درصد آنها متعلق به طبقه پايين جامعه، 16 درصد طبقه متوسط و تنها 4 درصد آنها از وضعيت اقتصادي ــ اجتماعي بالايي برخوردار هستند.
