به گزارش بویرنیوز به نقل از افکار ، ایران یک رای دارد ، رایی اما مهم برای انتخاب رئیس جدید تشکیلات فوتبال آسیا. علی کفاشیان با همان لب های همیشه خندان و همان ریلکسی بالقوه به مندرین اورینتال رفته . اتاقش را تحویل گرفته و به گزینه ای فکر می کند که باید عصر پنجشنبه نامش را روی برگه رای بنویسد. به چه کسی رای می دهد؟ یکی از میان ۳ گزینه عرب یا نماینده تایلندی؟ به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین ؛ باخت است. حداقل تا سال ۲۰۱۵ هیچ فرقی ندارد کدام شان متولی فوتبال آسیا باشند ، مهم این است که ایران کرسی آسیایی ندارد!
****
این جنگی تمام قد است. حامیان بن همام رودرروی حامیان شیخ احمد کویتی. تاریخ دوباره نوشته می شود. این بار بن همام نیست و جای او را یوسف سرکال گرفته. مرد اماراتی که هم سابقه داوری در بالاترین سطح را دارد و هم تا به حال در همه اتفاقات قاره متهم به فساد نشده است. ۴ کاندیدا برای پستی می جنگند که رئیسش به دلیل فساد از کار برکنار شده. حالا ۴ عضو نزدیک به او در کمیته اجرایی تشکیلات آسیایی فوتبال بر سر صندلی ریاست رقابت می کنند. شعار همگی یک چیز است؛ مبارزه با فساد. انقلاب اخلاقی و جالب اینجاست که همین کاندیدا ها متهم اند. متهم به فساد مالی!
****
رقابت اصلی میان دو نامزد است ، نامزدهای امارات و بحرین. یوسف سرکال و شیخ سلمان. یکی از خاندان پرنفوذ و اقوام نزدیک به خاندان آل نهیان در دبی و دیگری یکی از اعضای خاندان سلطنتی بحرین. شازده ای بحرینی که آمده تا در نبود بن همام ، شاید بتواند انتقام شکست سال ۲۰۰۹ را از او و هم فکرانش بگیرد. او با حمایت شورای المپیک آسیا و البته چراغ سبز فیفا به روزهای خوش ریاست فکر می کند. به مشروعیت یافتن اقداماتش در فدراسیون بحرین و بی توجه به همه اتهاماتی که با خود حمل می کند. در سوی مقابل اما یوسف سرکال است که وعده پاکسازی فوتبال اسیا را داده و تنها شعارش این است:« پاکم و هیچ اتهامی ندارم. خودم آمدم و گرفتن رای را وجه المصالحه از بین بردن استقلال تشکیلاتم نمی کنم.»
وراوی ماکودی تایلندی هم می گوید ۱۱ رای از آسیای جنوب شرق دارد و می تواند سرنوشت انتخابات را رقم بزند اما او خیلی در مناسبات به حساب آورده نمی شود.
****
شیخ سلمان ؛ او رئیس فدراسیون فوتبال بحرین است. عضو هیات اجرایی فیفا و یکی از اعضای خاندان سلطنتی. سال ۲۰۰۹ بود که شیخ سلمان به ستوه آمده از حکومت دیکتاتوری محمد بن همام ، پیش افتاد و با سران ورزش کویت ائتلاف کرد. شیخ سلمان با رئیس شورای المپیک آسیا یعنی شیخ احمد فهد هم پیمان شد. آنها با هواپیمای اختصاصی دولت بحرین تمام آسیا را دور زدند ، حسابی هزینه کردند و باورشان این بود که در فاصله چند ساعت به انتخابات ۳۱ رای از ۴۶ رای آسیا را در اختیار دارند اما در نهایت شکستی تلخ خوردند تا کینه شیخ احمد از بن همام بیشتر هم شود. او که خود را مرد شماره یک ورزش آسیا می داند ، همیشه دغدغه اش این است که چرا نباید کنفدراسیون فوتبال آسیا را هم در دست داشته باشد.
آنها آن روز باختند اما در انتخاب نواب رئیس تشکیلات فوتبال آسیا توانستند ، دکتر چانگ کره ای و مالک کارخانه معظم هیوندایی را شکست دهند . این بار توانستند بن علی شاهزاده اردنی را بر مسند نایب رئیسی AFC بنشانند . جنگ اما اینگونه مغلوبه نشد. بن همام قماری بزرگ کرد و صندلی بلاتر را نشانه گرفت اما مافیایی که بن همام را روی کار آورده بود می دانست چطور او را زمین گیر کند چون اصلا نمی خواستند که فوتبال دنیا به یک آسیایی برسد. پس او مواجه شد با خیل رسوایی های مالی اش. رشوه ، اختلاس و استفاده از قدرت… بن همام که این اتهامات را به بلاتر می زد خودش قربانی شد تا اینگونه یکبار دیگر شیخ سلمان پا پیش بگذارد. او حالا حمایت کمپین ۲۲ رایی شورای المپیک آسیا را دارد. البته فیفا هم نیم نگاهی به سوی شان دارد ولی مشکل اینجاست که شیخ سلمان و رفتار چند سال اخیرش در تناقض است با شعارهای جدایی فوتبال از سیاست فیفا . او رئیس فدراسیون فوتبال کشوری است که حکومتش ۳۰ بازیکن رسمی تحت پوشش فیفا را در تظاهرات های ضد دولتی شکنجه کرده ، ستاره فوتبال کشورش را به دلیل تظاهرات علیه دولت ، خط زده و زندانی کردهو یکی از ملی پوشناش را به جوخه اعدام سپرده است. حالا جنبش های حقوق بشری برای صدور حکم اعدام صحرایی علیه محمد هبیل و رفتار خصمانه این کشور با علاء هبیل خواهان برخورد و حذف نام شیخ سلمان از انتخابات هستند. او که البته پرونده ای مفتوح هم درباره تخلف و پرداخت رشوه برای کسب رای دارد. با این وجود شیخ بحرینی می گوید هیچ اتهامی متوجه اش نیست.
نقشی در احکام دولتی نداشته و رشوه ای هم نپرداخته است. او باز می گوید ۳۱ رای در اختیار دارد و می خواهد رئیس جدید فوتبال آسیا باشد. او که حالا در هتل مندرین بدون شیخ سلمان و حسین المسلم ، قدم از قدم بر نمی دارد ، همین دیشب با بسیاری از روسای فدراسیون های آسیایی دیدار داشته و نمایش قدرتی به راه انداخته است. این گروه البته اگرچه رابطه ای گرم و صمیمی با محمد علی آبادی و کمیته ملی المپیک ایران دارند ولی خط قرمزشان علی کفاشیان است. آنها انتخابات سال ۲۰۰۹ را در شرایطی خیلی نزدیک به بن همام باختند که دو کشور رای ندادند و علی کفاشیان به رغم وعده ای که علی آبادی به شیخ احمد داده بود ، رایش را به نام بن همام نوشت. آنها از کفاشیان می ترسند و برای همین بود که وقتی در سال ۲۰۱۱ کفاشیان با علی سعیدلو نامزد انتخابات هیات اجرایی آسیا شد ، شرط شان برای دفاع از رئیس وقت ورزش ایران ، انصراف رئیس فدراسیون فوتبال ایران بود. اتفاقی که افتاد تا سعیدلو انتخابات را ببازد و ایران کرسی آسیایی اش را هم از دست بدهد. روی کار آمدن شیخ بحرینی فشار را بر کفاشیان بیش از قبل می کند اگرچه در روزهای گذشته لابی های قوی بین شیخ احمد و دوستان ایرانی اش با رئیس خنده روی ایرانی انجام گرفته تا شاید کفاشیان و شیخ سلمان به نقطه ای مشترک برسند. اگرچه اگر قرار به نگاه به مواضع سیاسی دو کشور باشد بی شک رای کفاشیان شیخ سلمان نمی شود.
****
یوسف سرکال ؛ مرد سرشناس خانواده امین دبی ، او جدی ترین رقیب مرد بحرینی است . خاندانی بزرگ که بعد از خانواده آل نهیان ، سرشناس ترین خاندان دبی هستند. یوسف و خاندانش مالکین موروثی باشگاه الشباب هستند. همین تیمی که حالا حریف استقلال است در لیگ قهرمانان اروپا . سرکال خود فوتبالی بوده و داوری کرده. سالهای سال هم هست که ریاست فدراسیون فوتبال امارات را بر عهده دارد. او بود که در سال ۲۰۰۰ اولین بار پای کارلوس کروش را به آسیا باز کرد اما تنها ۹ ماه توانست با سرمربی پرتغالی کار کند و این مربی گرانقیمت را به خانه اش برگرداند. سرکال که رئیس شورای حل اختلاف دبی است و امین الرعایای مردم این شیخ نشین محسوب می شود ، یکی از یاران صمیمی بن همام قطری محسوب می شود. البته او به عکس همه دیگر نامزدهای این رقابت انتخاباتی و به عکس بن همام ، پرونده و اتهام تبانی یا پرداخت رشوه ندارد و به همین دلیل هم هست که رقیبان را به سادگی متهم می کند. در حالی که ۱۰ کشور شرق آسیا هم یک شب قبل از انتخابات به صف یاران شیخ لمان پیوستند تا او مدعی ۳۱ رای تا قبل از انتخابات باشد ، یوسف سرکال به فیفا معترض است که چرا می گذارد این قدر راحت آرای کشورهای مختلف آسیایی رد و بدل شود:« فقط در آسیاست که این قدر راحت آرا را می خرند. من نمی دانم شورای المپیک آسیا چطور می تواند در انتخابات ریاست AFC ورود کند و فیفا هم چشمانش را ببندد. ما نیاز به فوتبالی پاک داریم. باید فوتبال قاره را از این آلودگی ها بزداییم.»
****
وراوی ماکودی تاجری مسلمان است . او سال ها قبل شرکتی به نام پروسوسانا در تایلند داشت که میرشاد ماجدی هم آنجا بازی می کرد . بعدها او توانست رئیس فدراسیون تایلند و عضو فدراسیون فوتبال تایلند شود. او به نمایندگی از ۱۱ کشور جنوب شرق آسیا به این رقابت پای گذاشته اما شانس خیلی بالایی در این دو قطبی آرا ندارد و شاید در حالی که شرقی ها به سود ، شیخ سلمان کنار کشیدند اگر او به نفع یکی از این دو رقیب انصراف دهد ، پیروز انتخابات را رقم می زند.
***
این انتخابات شاید برای ما بازی بازنده است. شیخ سلمان و تیمش که کلا تا زمان حضور کفاشیان کوچکترین روی خوشی به ایران نشان نمی دهند. آنها که از طریق حسین المسلم و شیخ فهد رابطه ای گرم با کمیته ملی المپیک ایران دارند ، بزرگترین سد پیش روی ورزش ایران لقب گرفته اند و همه تعلیق های بین المللی ورزش ایران ریشه در خواست شان دارد. حتی اگر مانیلا ، عضو هیات اجرایی فوتبال آسیا از سمتش عزل شود ، در این شرایط و در شرایطی که کره ای ها هم کرسی هیات اجرایی ندارند ، این کمپین بی شک رای شان به ایران نخواهد بود پس کفاشیان حق دارد اگر فوتبالی هم نگاه کند رایش به شیخ سلمان نباشد ، مگر اینکه در این چند هفته به واسطه دوستی قدیمی با محمد علی آبادی و افشارزاده گره از کار دو طرف گشوده شده باشد!
البته این در شرایطی است که کفاشیان خیلی به مناسبات سیاسی دو کشور توجهی نداشته باشد و فقط این انتخابات را یک انتخاب ورزشی بداند. رای به ماکودی هم البته تنها رای ایران را در خطر سوختن قرار می دهد چون خیلی آرای زیادی ندارد. پس گزینه دیگر برای ایران یوسف سرکال است. او سیستم مدیریتی اش بر پایه مدیریت نظم گرای بن همام قطری است. بن همامی که رابطه ای صمیمی با محسن صفایی فراهانی از ایران داشت. بن همام البته پرونده های فساد مالی زیادی داشت . او متهم و محکوم شد چون جلوی بلاتر و مافیای قدرتمندش صف کشید. این بار یوسف اما سعی دارد آهسته باشد. او سودای بزرگی ندارد و می داند باید آتیه فوتبال دنیا را در پلاتینی دید که این بار به جای بن همام به جنگ بلاتر می رود.
او پیشتر رابطه ای صمیمی هم با فدراسیون ایران داشت تا زمانی که بازی ایران و امارات را به بهانه ای سیاسی لغو کرد و بحث جزایر سه گانه ایرانی را به روابط فوتبالی دو کشور کشاند . او هم البته در نهایت چندان دلسوز ایران نخواهد بود اما اگر به همراه دوست قطری اش توادی ، رئیس فدراسیون قطر که برای پست عضویت در هیات اجرایی فیفا به جنگ بن همام رفته است ، بتواند در برابر لابی پر قدرت و پر پول شیخ فهد و شیخ سلمان رقابت کند شاید ،تک رای ایران هم در سبد شان باشد.
تا پیشتر در این رقابت دو قطبی هر یک از این دو لابی معمولا ۲۰ رای داشتند و ۶ رای آزاد بودند که سرنوشت رقابت را می ساختند. ۴ سال قبل در کمپین شیخ سلمان ۳۱ کشور حاضر بودند اما روز انتخابات او فقط ۱۸ رای آورد آیا شیخ بحرینی که متهم است دستانش به خون محمد هبیل آلوده شده ، پیروز می شود یا سرکال اماراتی ؟ او که انگ روی پیشانی اش نام بن همام است. مردی که به اسم فساد مالی تا ابد از فوتبال محروم شده .
