آیا حذف برنامه نود و چهره تأثیرگذاری چون عادل فردوسی‌پور در این هشت ماه به فرآیند برنامه سازی ورزشی در صداوسیما کمک کرده یا کیفیت برنامه‌ها پایین‌تر آمده است؟ نبود برنامه نود چه تأثیری بر فوتبال داخلی ما گذاشته است؟ آیا وجود چنین برنامه‌ای با پرداختن به حاشیه به نفع فوتبال ما بود یا به ضرر آن؟
هنوز کسی چرایی این تصمیم مدیران شبکه سه را نمی‌داند؛ اما هرچه بود، کاملا برخلاف خواست عمومی و جریان یک برنامه موفق پخش آن متوقف شد. پس از آن بود که حتی شنیدن گزارش‌های فردوسی‌پور در صداوسیما هم محدود و سپس متوقف شد. موضوعی که حالا و هشت ماه پس از گرفتن این تصمیمات به محل اعتراض بینندگان تلویزیون و علاقه‌مندان به فوتبال تبدیل شده است.
خیلی‌ها بر این باورند کیفیت برنامه ورزشی تلویزیون و گزارش‌های فوتبال به شدت افت کرده و عرصه برای گزارشگران پراشتباه و کم مطالعه باز شده. از سوی دیگر، در نبود برنامه نود مسائل و حواشی فوتبال ایران به دست فراموشی سپرده شده است. حتی در این روزهای حساس که سرمربی تیم ملی هم این تیم را رها کرده، کسی نیست تا مسئولان را وادار به پاسخگویی کند و همه خیلی چراغ خاموش در حال انجام کارهای خودشان هستند، بی آنکه بخواهند به کسی پاسخ بدهند.
