به گزارش بویرنیوز به نقل از سلامت نیوز دکتر کتایون خوشابی در بررسی آثار و عواقب سوءاستفاده جنسی از کودکان افزود :« بستگی به سن کودک و تعداد دفعات آزار جنسی تبعات روانشناختی ناشی هم متفاوت است ، آزار جنسی شامل لمس کردن می‌شود و تا یک رابطۀ کامل جنسی که با زور و اجبار از طرف یک فرد بزرگسال به منظور بهره‌کشی از یک کودک انجام می‌شود ادامه دارد.»
وی افزود :« آزار جنسی تبعات روانشناختی متعددی را تا پایان عمر فرد باقی می‌گذارد ، معمولا در بسیاری مواقع آزار جنسی ممکن است در خانواده انجام بپذیرد ، در مواردی توسط والدین و خواهران و برادران که تحت عنوان زنا با محارم از آن یاد می‌شود ، در موارد دیگر ممکن است توسط افراد فامیل ، بستگان و افراد غریبه این عمل انجام شود. »
این روانپزشک درباره عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت این اتفاق اظهار داشت :« عوارض کوتاه مدت بلافاصله بعد از انجام آزار جنسی شامل شب ادراری ، گوشه‌گیری ، علائم اضطرابی شدید و ترس شدید میتواند بروز کند؛ به طوریکه کودکی که قبلا هیچ مشکلی نداشته حالا در ارتباط با بزرگسالان به خصوص بزرگسال جنس موافق آزارگر، دچار مشکل ارتباطی می شود و از آنها ممکن است بترسد ، در حضور دیگران ممکن است احساس وحشت داشته باشد و به نوعی ممکن است این احساس به کودک دست بدهد که همۀ بزرگسالان آن جنس ممکن است آزارگر باشند و قصد آزار رساندن به او را داشته باشند.»
وی در ادامه تصریح کرد :« همچنین اضطراب شدید یکی از علائم قربانیان آزار است که به شدت دچار آن می‌شوند.»
خوشابی افزود :« همچنین ممکن است کودکی که در گذشته هیچ مشکلی با تنهایی نداشته دچار ترس از تنهایی و تاریکی شود و یا ترس از باقی ماندن با یک فرد غریبه در جایی داشته باشد.»
وی در ادامه گفت :« همچنین ترس از نزدیک شدن یعنی ترس از لمس کردن ممکن است ایجاد شود و کودک هر نوع لمسی را تفسیر آزارگونه کند و خودش را کنار بکشد.»
این متخصص روانپزشک در خصوص عوارض بلندمدت این حادثه هم گفت :« در خیلی از موارد ممکن است در نوجوانی و یا بزرگسالی فرد قربانی آزار دچار افسردگی شود و گاهی اقدام به خودکشی کند.»
وی در ادامه به مسئلۀ ازدواج این افراد اشاره کرد و افزود :« از تبعات دیگری که ممکن است به وجود آید این است که گاهی سردمزاجی به خصوص در کودکان دختر قربانی آزار در زندگی جنسی آیند ممکن است دیده شود ، همچنین ترس از نزدیک شدن در رابطه با همسر.»
خوشابی تاکید کرد :« همچنین کودک قربانی آزار ممکن است تا آخر عمر احساس اعتمادش را در ارتباط با دیگران از دست بدهد و هیچ کسی را قابل اعتماد نداند به خصوص اگر قربانی آزار توسط محارم مورد آزار قرار بگیرد.»
وی در بخش دیگر این گفت‌وگو درباره عکس‌العمل خانواده‌ها در مقابل این اتفاق ، تصریح کرد:« اگر خانواده به موقع از این اتفاق ناگوار مطلع و متوجه شود که کودکش یک یا چندبار مورد آزار قرار گرفته ، مداخلات روانشناختی زودهنگام میتواند از بروز تبعات درازمدت تا حدودی جلوگیری کند.»
خوشابی افزود :« خیلی مواقع این کودکان به رفتاردرمانی و در صورت بروز افسردگی و اضطراب به دارو درمانی نیاز دارند ، این کودکان باید دوباره حس اعتماد به دیگران را بدست بیاورند و این از طریق برقراری یک رابطۀ مناسب از طرف درمانگر ممکن است. »
وی ادامه داد :« خیلی از مواقع به دلیل اینکه کودک از طرف فرد بزرگسال آزارگر تهدید می‌شود که اگر این راز را فاش کنی خودت را می‌کشم یا پدر و مادرت را از بین می‌برم یا به اطرافیانت آزار می‌رسانم ، در مقابل این تهدیدها سکوت را ترجیح می‌دهد که میتواند به تکرار آزار منجر شود و وقتی فرد آزارگر ببیند کودک صحبت نمی‌کند تجربۀ آزار ممکن است به طور مکرر تکرار شود و طبیعی است هرچقدر تجربۀ آزار تکرارش بیشتر شود میزان و تبعات روانشناختی هم بیشتر است.»
وی درباره راههای درمان اثرات روحی این اتفاق هم اظهار داشت :« خیلی مواقع ممکن است فرد تا آخر عمر ترجیح بدهد که این راز را با خودش حمل کند و با تمام تبعات به نوعی کنار آید . این فرد فردی است که مشکلات روانشناختی خاصی هم دارد ولی ترجیح می‌دهد مراجعه و این راز را برای کسی فاش نکند در صورتی که فرد بزرگسالی که در دورۀ کودکی مورد آزارهای مکرر جنسی قرار گرفته خودش تمایل داشته باشد و بخواهد دربارۀ این مسئله کار شود، می‌شود به او کمک کرد ، روان درمانی‌های کوتاه مدت و بلند مدت و دارو درمانی میتواند به کاهش تبعات روانشناختی کمک کنند.
دکتر خوشابی در ادامه پیشگیری را بهتر از درمان برشمرد و به خانواده‌ها توصیه کرد که در روابط افراد بزرگسال با فرزندانشان حساس باشند و در مورد راهکارهای مختلف این امر تصریح کرد :« توصیۀ ما به خانواده‌ها همیشه این است حتما مراقبت کافی از فرزندانشان داشته باشند ، خیلی آنها را تنها در کنار یک فرد بزرگسال که حتی ممکن است کاملا آشنا هم باشند قرار ندهند و تماسها طوری باشد که خودشان نقش نظارتی داشته باشند.»
وی افزود :« به کودکانمان راجع به لمس خوب و لمس بد یاد بدهیم ، هر لمسی لمس خوب نیست ، خیلی از بچه‌ها دربارۀ لمس بد خودشان متوجه می‌شوند ، لمس بد از طرف هر فردی باشد ، لمسی است که احساس بدی به یک کودک و یک فرد بزرگسال می‌دهد؛ بنابراین باید به کودکان راجع به لمس خوب و لمس بد یاد بدهیم ، باید به کودکان بر خلاف فرهنگمان این را همیشه یادآوری کنیم که نباید اجازه بدهیم دیگران به آنها نزدیک شوند و به آنها دست بزنند.»
خوشابی هشدار داد :« این برخلاف باور فرهنگی ماست که خیلی راحت اجازه می‌دهیم فرزندانمان را حتی افراد غریبه در خیابان ببوسند ، نوازش کنند یا محبتشان را نشان بدهند ، گاهی اوقات در پس این محبتها یک غریزۀ جنسی وجود دارد؛ پس در مورد لمسها باید حساس باشیم.»
خوشابی اظهار داشت :« محافظت از اندامهای خصوصی بدن کودکانمان را باید به آنها یاد بدهیم ، باید بخواهیم مواظب باشند و اجازه ندهند هیچ فردی به آنها دست بزند و این شامل پدر و مادر هم میتواند باشد؛ بنابراین باید خیلی سریع آنها را در حمام کردن مستقل کنیم و در حمام به آنها یاد بدهیم که نقاط حساس بدنشان را خودشان شست و شو کنند و خود والدین حتی آن نقاط را لمس نکنند و به کودک آموزش بدهند که این اندامها ، اندامهای خصوصی هستند که کسی حق دست زدن به آنها را ندارد.»
وی در پایان بر لزوم آموزش دادن والدین در این باره تاکید کرد و گفت :« کودکانی که آموزشهای لازم را می‌بینند و اطلاعات و آگاهی بهتری دارند ، میزان آسیب‌پذیری‌شان نسبت به کودکانی که هیچ آموزشی ندیده‌اند و هیچ آشنایی دربارۀ بدنشان و آزارهای جنسی ندارند کمتر است ؛ پس همیشه تاکید بر پیشگیری است.»
