گروه فرهنگی – تخریب مجسمه سردار اسعد بختیاری در روزهای گذشته توسط خودسرها هر چند زخمی کردن تاریخ و فرهنگ همه ایران بود اما بهانه ای شد تا قوم لر برای بزرگداشت هویت و فرهنگ خود به هوش تر باشند.
به گزارش «بویر نیوز»، این اتفاق ناخوشایند باعث شد رسانه ها، شخصیت ها و چهره ها همراه با شبکه های اجتماعی در ابعاد گسترده به این موضوع بپردازند و البته برگ هایی فراموش شده از تاریخ پرافتخار این سرزمین مرور شد.
فراموشی تاریخ پرافتخار کهگیلویه و بویراحمد؛ نیازمند کدام اتفاق!
«تاریخ گواهی می دهد که هیچ روزی برای سرزمین کهگیلویه و بویراحمد بی مخاطره نگذشته است اما برگ های تاریخ نه!»
اردیبهشت هرچند به نیکی بهشت طبیعت کهگیلویه و بویراحمد است، اما سال هایی نه چندان دور ولی فراموش شده، همین اردیبهشت یک جهنم تمام عیار برای مردم این دیار رقم بخورد.
اما اردیبهشت تمام شد و صدای جفایی که بر مردم بویراحمد رفت، نیامد.
بمباران ناجوانمردانه بویراحمد علیا و سفلا و کهگیلویه به دستور مستقیم محمدرضاشاه در سال 1342 که باعث به خاک و خون کشیدن پیر و جوان، کودک و خردسال شد، هیچگاه از حافظه تاریخ پاک نخواهد شد.
در بخشی از نگارش این واقعه تلخ تاریخی آمده است: “ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ روستای سر سپیدار ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ، ﭘﺪﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻧﯿﺴﺎﺭﯾﺎﻥ، ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭﻫﺎﯼ ﭘﯿﺎﭘﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺷﻨﯿﺪ، ﮐﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﯿﻤﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﭘﺴﺮﺵ ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺍﺯ ﮐﻮﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ. ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺩﻭﺩ ﻏﻠﯿﻈﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻀﻄﺮﺑﺶ ﮐﺮﺩ. ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ؛ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺑﻮﺩ. ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﺑﺎ ﭘﯿﮑﺮ ﻏﺮﻗﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﻫﻤﺴﺮﺵ «ﮐﺒﺮﯼ » ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﺮﺩﺳﺎﻟﺶ « ﺑﯽ ﮔﻞ » 2 ﺳﺎﻟﻪ ﻭ «ﻓﺘﺎﺡ » 8 ﺳﺎﻟﻪ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺵ « ﻫﻤﻪ ﮔﻞ » ﻭ ﭘﺴﺮﺵ « ﺑﺰﺭﮒ » ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﭘﯿﺮﺵ « ﻧﻮﺭﺍﻟﻨﺴﺎﺀ » ﻣﻮﺍﺟﻪ ﮔﺸﺖ… ﺷﺎﯾﺪ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﻧﺎﺩﺭﯼ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻤﺒﺎﺭﺍﻥ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖ ﺳﺎﻝ 42 ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﻭﻧﯿﺮﻭﯼ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﮐﻬﮑﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺭﺍ ﺑﻤﺒﺎﺭﺍﻥ ﮐﺮﺩ!”
همین نبرد ناجوانمردانه رژیم علیه مردم و این ظلم تاریخی اگرچه به گواه مورخان یکی از اتفاقات مهم و اثرگذار سال شروع نهضت مردمی انقلاب اسلامی در همان سال 1342 و مبارزه مردم علیه رژیم ستم شاهی بود اما از سوی بویراحمدی ها هم بی پاسخ گذاشته نشد و حماسه نبرد گجستان چندماه بعد رخ داد تا پس از چند سال از نبرد تنگ تامرادی بار دیگر برنوهای ایلاتی علیه حکومت کودک کش آتش بتازد و البته نبردی که نه جنگ افروزی بلکه دفاع بود.
با این وجود اما تاریخ به رسم دیرینه اش، آنچنان که باید در باب این وقایع انصاف را رعایت نکرده است و سرزمین کهگیلویه و بویراحمد از این حیث هم محروم مانده است!
به ندرت پیش آمده است که پیرامون مهمترین اتفاقات این سرزمین سخنی یا حرفی شنیده شود در حالی که حضرت امام خمینی (ره) در همان سال ها و رهبر معظم انقلاب نیز در سال های پس از انقلاب از این حوادث به روشنی یاد کرده اند و در پاسداشت رشادت های مردم این منطقه سخن گفته اند.
باید پرسید چه رازیست که این قسمت از تاریخ مهجور مانده است و نامی و نشانی از این وقایع نیست در حالی که همین مردم در این انقلاب هم نقش پررنگی داشته اند و علیرغم داشتن بیشترین مشارکت سیاسی و بیشترین شهید را در راه وطن و تقدیم انقلاب اسلامی کرده اند، اما بازهم حتی برای گفتن تاریخ هم محروم هستند!
می گویند تاریخ را فاتحان می نویسند؛ اما نمی دانیم مسئولان استانی و اهل قلم بازنده کدام نبرد بوده اند که رغبتی برای بازگویی تاریخ خودشان هم ندارند!؟
علیرغم اینکه بخشی از این وقایع ثبت ملی شده است، اما جای سوال است کدام کتاب، خیابان، میدان یا کوی و برزن و یا حتی یک تابلوی مناسبتی ساده این رویدادها را یادآوری می کند!
شاید تخریب مجسمه سردار اسعد بختیاری پس از سال ها فراموشی تاریخ و فرهنگ فرصت مغتنمی باشد تا بار دیگر به تاریخ خود رجوع کنیم و بی مهری های همه این سال ها را جبران کنیم.
بعدالتحریر:
واقعیت اینست ما در برشی از تاریخ مانده ایم که چشممان به دست دیگران است و ای کاش آیندگان نیز در قبال ما اینچنین مسکوت باشند چرا که از عهده وظیفه مان برنیامده ایم.
به کجا رسیده ایم که سرداران سر بدار را اینگونه مظلومانه ب فراموشی سپرده ایم….شاید دعدغه نان …نام را از یادمان برده…
درود،،قوم من لربختیاری ،،قومیست که خون هیچ بیگانه ای دررگ ندارد،این یعنی اصالت من،همیشه من خودم راصاحب اصلی وطنم ایران زمین میدانم،،رشادت وشجاعت والبته شهادت مردان قوم من دردفاع ازناموس وخاک وطنم ایران زمین،،در8سال دفاع مقدس وقبل ازآن جنگهای دیگر،برنوبدستان قوم من ،همیشه آماده دفاع ازوطنم هستند،وحال شغالانی بیایندوتندیس سرداراسعدراباتیشه ضربه بزنند،،تیشه بزن ای بیریشه،،ریشه من ازخاک زاگرس وبلوط است،چوایران نباشد،تن من مباد،،،درودبه رهبرعزیزم سیدعلی خامنه ای،درودبه شهیدان وطنم که درراه دفاع ازناموس وخاک وطنم جان دادند،ودرودبرقوم شجاع من قوم لر