گروه سیاسی / جمشید ارجمند – رئیس دولت یازدهم به مناسبت روز دانشجو سخنانی را به میان آورد که اگر چه در ظاهر متناسب با فضای دانشجویی بود اما چندین و چند پیام مهم داشت.
به گزارش «بویر نیوز»، برای یافتن کدهای نهفته در سخنان حسن روحانی در مراسم 16 آذر که در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف عنوان شد، ابتدا بخش های از آن را مرور می کنیم.
بخش هایی از مهمترین محورهای سخنان رئیس‌جمهور در این مراسم به شرح ذیل است:
* اگر قدرت در هر کشوری مورد انتقاد و اشکال قرار نگیرد به انحراف و استبداد کشیده می‌شود و بهترین جایی که قدرت باید نقد شود، دانشگاه است.
* زمانی بود کسی نمی‌توانست بگوید جنبش دانشجویی، اما در سال ۹۳ و ۹۴ همه به دنبال برنامه‌های ۱۶ آذر هستند.
* تمام مسئولان کشور مستقیم و غیرمستقیم افتخار دارند که مورد انتخاب ملت بزرگ ایران هستند و از طریق آراء مردم در مسند قدرت تکیه زدند. این تهمت است که برخی می‌گویند مقامات در ایران برخی انتصابی و برخی انتخابی است.
*همه باید مورد سوال قرار بگیرند. مسئولیت از کلمه سوال می‌آید و هیچ‌کس نباید خود را مستثنی از سوال ملت بداند. همه باید به سوال مردم و پاسخ‌گویی به سوال مردم افتخار کنند که افتخار می‌کنند.
* البته شاید نقد برخی قوا و نهادها سخت و مشکل باشد و فعلاً نقد را از دولت و رئیس جمهور شروع کنیم. اگر دولت پیشرفتی کرده است فقط در سایه حمایت مردم به ویژه جوانان و دانشجویان بوده است و تردیدی ندارم حمایت‌ها و نقدهای شما همه دلسوزانه است. البته برخی لحن‌ها اگر نرم‌تر شود قشنگ‌تر است.
* انتقاد مفید است و باید فرصتی فراهم شود که من و مسئولان نقدها را بشنویم و اشکالات را اصلاح کنیم؛ هیچ کدام از ما معصوم و بی‌خطا نیستیم، اما تلاش ما بر این است که گام‌هایی را به نفع مردم برداریم.
به گزارش «بویر نیوز»، در همین حال حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور در یادداشتی به تشریح برخی حواشی حضور رییس جمهور در دانشگاه صنعتی شریف در روز دانشجو پرداخت و در بخشی از آن خطاب به دانشجویان منتقد نوشت: “ما با آمریکا مبارزه می کردیم، شما با دولت ایران”
در باب سخنان رئیس جمهور و اظهارات دولتی ها در روز دانشجو ذکر چند نکته خالی از لطف نیست:
روحانی در بخشی از سخنانش به “لزوم نقد قدرت در دانشگاهها” تاکید کرده است و از طرفی به خاموش بودن صدای جنبش دانشجویی در سال های قبل اشاره می کند. وی معتقد است اگر قدرت نقد نشود به استبداد و انحراف کشیده می شود و همچنین اعتقاد دارد در سال های قبل کسی جرات نمی کرده است این کار را انجام دهد.
در سال های آخر دولت احمدی نژاد یکی از نقدهایی که بر وی وارد می شد حضور جریان انحرافی بود که در دولت وی رخنه کرده بود که با تفسیر رئیس جمهور می توان عامل آن را سکوت جریان های دانشجویی دانست.
حسن روحانی در بخشی از سخنانش با اشاره به اینکه افراد با رای ملت در بطن قدرت قرار می گیرند به این نکته هم تاکید دارد که هیچ کس نباید از نقد مصون بماند. وی با اصرار بر اینکه هیچ کس معصوم و بی خطا نیست معتقد است برخی از دستگاهها و نهادها نقد نمی شوند و با بیان اینکه فعلا دولت را نقد کنید خواستار گسترش فضای نقد و نقادی محترمانه می شود.
در این بخش از اظهارات روحانی می توان به مصادیق زیادی رسید. مثلا زیباکلام سال گذشته گفته بود 36 دستگاه بودجه فرهنگی می گیرند اما موقع نقد فقط وزارت ارشاد نقد می شود!
یا در بخش های اقتصادی بخصوص حوزه ایجاد زیرساخت ها همواره پروژه هایی که در دست دولتی هاست مورد نقد است اما سایر پروژه های عمرانی که توسط دیگر ارگان ها انجام می شود کسی بر روند آنها نقدی وارد نمی کند!
سخنان ابوطالبی از آن جهت مهم است که دولت روحانی تنها دولتی بوده است که بدو شروع مورد انتقاد و هجمه ی هر دو طیف اصلاح طلبان و اصولگرایان بوده است، چرا که اصولگرایان دنبال چانه زنی و تحمیل نیروهای خود بودند و اصلاح طلبان نیز به دنبال انتقام گیری توسط دولت اعتدال روحانی بودند، که در واقع باید تعبیر آن را به “در گفتن و دیوار شنیدن” عنوان کرد.
این رویکرد که روحانی به دنبال گسترش فضای نقد در همه سطوح است را می توان در رویه ی تشکل های دانشجویی مبنی بر عدم انتقاد از سایر قوا جستجو کرد.
به عنوان نمونه هر چند به کرات شاهد نقد نمایندگان مجلس هستیم اما تاکنون جریان نقد و نقادی در دانشگاهها هیچگاه به نقد نقش و جایگاه مجلس و تصمیمات و رویکردهای آن نپرداخته است.
تقریبا هیچگاه شاهد نبوده ایم که قوه قضائیه و تصمیمات آن در پرونده های مهم و حساس از جمله پرونده کهریزک، متهمان انتخابات 88 و یا حکم اعدام مه آفرید خسروی و همچنین پرونده مهدی هاشمی و البته ممنوع التصویری برخی از چهره های سیاسی و فرهنگی در تریبون های دانشگاهی با حضور کارشناسان این حوزه به سیطره نقد درآید تا هم فهم دانشجویان و جامعه بواسطه آن بالا برود و هم اگر ایرادی در بررسی آنها وجود دارد گفته شود.
ورود برخی نهادهای غیردولتی در مسائل اقتصادی، عمرانی و حتی سیاسی هم می تواند موضوعی برای نقد دانشجویان باشد که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است.
با همه این تفاسیر باید منتظر ماند و دید آیا جریان نقادی بخصوص در میان دانشجویان و مطبوعات نقد سایر نهادها را هم در دستور کار قرار می دهند و یا سخنان روحانی دستاویزی خواهد شد تا هجمه ها علیه وی بیشتر شود!
