آرش کنارکوهی
لیگ دسته یک فوتبال کشور به پایان رسید. با پایان این لیگ، تیم فوتبال نفت و گاز گچساران که برای اولین بار موفق به حضور در این لیگ شده بود مقام ششم را در بین ۱۳ تیم حاضر در گروه ب مسابقات بدست آورد.
تیم فوتبال نفت و گاز گچساران که در نیم فصل اول حضوری مقتدرانه داشت و حتی در برهه ای مزه صدرنشینی و طعم لیگ برتری شدن را نیز چشید تا هوادارانش سر را بالا بگیرند و بقولی چند وقتی را خوش باشند و اما همگان می دانستند که این دلخوشی دوامی ندارد و البته طولی نکشید و آن روی سکه برای نفتی ها حکایت دیگری داشت. از قهر و اخراج نبی اله باقری ها گرفته و تا مرخصی اجباری به آقای سرمربی و البته جذب بازیکنان درجه 
چندمی غیربومی که حتی در مجموع ۹۰ دقیقه نیز به بازی گرفته نشدند و اما پولشان و کارت لیگ یکشان را گرفتند تا این تیم در نیم فصل دوم بشدت افت کند و اینبار برخلاف نیم فصل اول طعم خطر سقوط به لیگی که سال گذشته از آن آمده بودند را بچشند و تا مدتی هواداران نفت خوشحالی را با استرس معاوضه کنند و بدانند که میان ماه آنان تا ماه گردون، فاصله از زمین تا آسمان است.
فاصله ها برای حضور در لیگ برتر بسیار است و تاریخ لیگ این را نشان داده است که هیچ تیمی نمی تواند راه لیگ برتر را در پیش گیرد الا اینکه با برنامه و هدفمند پیش رفته باشد. با آغاز فصل فوتبالی پیشین و اولین حضور نفتی های گچساران در لیگ یک هیچکدام از دست اندرکاران این تیم نمی توانست جایگاه نفت را در آخر فصل بیان و برنامه و چشم انداز یک فصل حضور این تیم را ترسیم کند و اعلام کند که با توجه به سیاستها و برنامه ریزی انجام شده چه نگاهی و چه مکانی را برای آخر فصل مد نظر دارند؛ حضور مستقیم به لیگ برتر؟ حضور در پلی آف لیگ برتر؟ حضور در جمع تیم های بالای جدول؟ جلوگیری از سقوط تیم؟ و… کدامیک مد نظرشان بود؟ و اتفاق نظر روی این مسئله چه بود؟
با انجام چند مسابقه، سرمربی این تیم که خود تجربه سالها حضور در لیگ های مختلف را داشت اعلام کرد که هدف من حفظ این تیم در لیگ دسته یک است. اما با انجام چند مسابقه و صعود تیم تا بالای جدول به یکباره برخی از اطرافیان این تیم(بخوانید مسئولین) اعلام کردند که هدفمان حضور در لیگ برتر است و این تیم شایستگی و امکانات لازم را برای حضور در سطح اول فوتبال کشور را دارد و گفته های اینچنینی دیگر.
در لابه لای روی خوش لیگ به نفتی های گچساران و نتایج خیره کننده آنان، اختلافاتی چه در داخل تیم و چه در بیرون تیم بوجود آمد به گونه ای که تماشاگران نیز به چند دسته تقسیم شدند و این همان آغاز حاشیه ها بود و در این بین بازی نرسیدن به بازیکنان بومی گچساران بهانه ها را دو چندان کرد تا هواداران بسیاری از این تصمیم دلخور باشند و حتی این امر حواشی نیز ایجاد کرد. این حاشیه ها ادامه پیدا کرد تا اینکه ترکشش به هیات فوتبال نفت نیز خورد. تا روزهای فعالیت و وجود این هیات، تیم نفت نتایج خوبی را گرفته بود و مسئولین این باشگاه به یکباره تصمیم بر انحلال هیات فوتبال نفت گرفتند. هیاتی که به گواه برخی کارشناسان وجودش می توانست بسیار مثمرثمر باشد چرا که کمیته فنی، کمیته آموزش، کمیته انضباطی و… از دل همین هیات داخلی بوجود و یا این هیات فوتبال می توانست همانند سالهای گذشته یک آلترناتیو جمعی بر کادرفنی و یا یک هیات مدیره در سایه(بجای هیات مدیره ساکن در اهواز!) باشد چرا که یکی از بزرگترین مسائل این تیم و اعتراضها، وجود یک هیات مدیره خارج از گچساران است، هیات مدیره ای که حتی یک تماشاگر گچسارانی نیز نامهای آنان را نمی داند و نمی شناسد. به هر روی، هیات فوتبال نفت و گاز گچساران منحل شد تا پس از آن، حواشی دیگر نیز دست به دست هم بدهند و این تیم را تا مرحله سقوط به لیگ پایین تر ببینیم.
و اما؛
یک فصل فوتبالی گذشت و هزینه های بسیار زیادی (عدد را عالمان دانند) برای این تیم فوتبال شد. هزینه هایی که شاید تیم های هندبال بانوان، واترپلو، هندبال آقایان و …. در حسرت یک دهم آن و شایدم کمتر از آن بودند. تیم هندبال همین باشگاه برای اولین بار در لیگ برتر حضور یافت و از بیست بازیکن خود ۱۳ بازیکن بومی و البته کادر فنی تمام بومی داشته که کل قراردادهای بازیکنان این تیم به ۱۵۰ میلیون نیز نمی رسد و حتی سقف قراداد بازیکنان این تیم در کمال تعجب فقط ۱۵ میلیون بوده است(توجه شود که این تیم در لیگ برتر حضور دارد) و با این تفاسیر تاکنون نتایج درخور توجه ای گرفته و البته بسیار نیز غریب بوده و سایر تیم های این باشگاه ورزشی وضعیت اینچنینی دارند.
البته راقم عقیده دارد که همانند سراسر کشور، ورزش فوتبال طرفداران بیشتری داشته و شور و هیجان دوچندانی در بین جوانان ایجاد می کند و در وهله اول هزینه مالی برای این تیم طبیعی به نظر می رسد اما سوالی که در اینجا مطرح می شود این است: به چه قیمتی؟ و با آن همه هزینه که برای فوتبال شد چه بازیکن بومی را به لیگ یک معرفی کردیم؟ علی کرمی؟ سجاد و مهران غریبی؟ ستار خدری؟ علی رعیت؟فرشاد علیپور؟ رضا گودرزی؟ داوود عنبریان؟ احسان کیانی؟ نبی اله اسدی؟ و… بسیاری از اینان که خود سال گذشته از بهترینها بودند و به جرات که امسال فوتبال برخی شان نابود شد.
و باز سوال اینجاست؛ این همه هزینه شد که تنها نفت و گاز گچساران در لیگ یک بماند؟! یک چهارم این هزینه را ایرانجوان بوشهر تیم هم خطه مان نکرد و البته با ۷۵ درصد بازیکن بومی و کادر فنی ۱۰۰ درصد بومی خود سرفرازانه تا آخرین روز یک پای حضور در پلی آف لیگ برتر ماند و البته بسیاری از بازیکنان بومی شان نظیر صادق گشنی، مهدی طارمی، حسین پورامین، شاهرخ غلام رضا زاده و…. را به لیگ یک معرفی کردند و اگر 
مشکلات مالی نبود شاید اکنون به جای نفت مسجد سلیمان، این تیم در لیگ برتر حضور می یافت. و اما تیم نفت چه کرد؟ کادر فنی این تیم چه بازیکن بومی را به عنوان پدیده به لیگ یک معرفی کرد؟ و در کل چه دست آوردی داشت؟ و باید تنها دلخوش به ماندن در لیگ یک بود؟ و البته برای محمدحسین ضیایی می توان این حق را قائل شد که هدفش ماندگاری تیمش در لیگ یک باشد چرا که در برنامه ریزی و چشم انداز یکساله، از او هدفمندی خاصی را نخواسته بودند و او نیز هدفش تنها حفظ نفت در لیگ یک بود و البته وارد نشدن نمره منفی به کارنامه کاری اش.
به هر روی نفت و گاز اولین حضورش را در لیگ یک تجربه کرد. حضوری بی تجربانه و البته هزینه بردار. حضوری که دست اندرکاران نیز خود نمی دانستند تا این حد سخت و دشوار باشد و با لیگ دو و فصلهای پیش قابل مقایسه نیست و البته همه چیز پول و امکانات نخواهد بود چرا که اگر اینچنین بود می بایست روزهای بهتری را شاهد می بودیم. 
آری، به هر حال هرچه بود و با تمام تفاسیر نفت حضوری یکساله را در لیگ یک تجربه کرد تا فصل فوتبالی آینده، بهانه ای برای برنامه ریزان این باشگاه وجود نداشته باشد و از همین حالا برنامه های فصل آینده را تببین کنند و کار را به روز آخر نکشانند چرا که فوتبال و مدیریت حول آن، با شعار محقق نمی شود و تنها راه موفقیت تیم، برنامه ریزی بموقع و اجرای آنان تا رسیدن به هدف است. هدفی که از اکنون می بایست مشخص کرد و اعلام شود که سال آینده نفت به دنبال چه خواهد رفت و نفت را چه می شود؟
۱- واگذاری این تیم به یکی از نهادها از سوی شرکت مناطق نفت خیز جنوب و عدم مدیریت آن و البته با حمایت در سایه(حمایت مالی)؟
۲- حضوری مقتدرانه در لیگ با مربی و بازیکنان مطرح جهت حضور در لیگ برتر؟
۳- برنامه ریزی برای حضوری جهت عدم سقوط و حفظ تیم در لیگ یک؟
۴- حضوری به جهت معرفی بازیکنان و یا مربیان بومی به فوتبال کشور؟
۵- و….
مدیران باشگاه فرصت ها و روزها را نباید از دست دهند و از حالا تکلیف این تیم را برای حضور در لیگ آینده مشخص کنند. جوانان این شهر تنها دلخوشی شان همین ورزش و این تیم فوتبال است. ضعف مدیران و تصمیمات اشتباه آنان، گناهی نابخشودنی از نگاه جوانان و هواداران خونگرم این تیم خواهد بود.
همگان منتظر تصمیمات مدیران مربوطه برای این تیم و ترسیم اهداف آنان خواهند ماند تا بدانند طبق برنامه ریزی مدیران، نفت در سال آینده چه خواهد شد.
