چاپ این برگه

چهار عضو معلول در یک خانواده نیاز به حمایت دارند +تصاویر

چهار عضو معلول یک خانواده در روستای بی‌منجگان از توابع کهگیلویه نیازمند مرهم و یاری هموطنان است.

به گزارش بویرنیوز، معلولیت یکی از حقایق زندگی بشر و قصه پر غصه‌ای است؛ هر چند در چنین شرایط سختی، زندگی این قشر از جامعه هم زیبایی‌هایی دارد اما در واقع آنان سختی‌های زندگی را به جان می‌خرند تا با حرکت چرخ‌های ویلچر از چرخه زندگی عقب نمانند.

انسان‌ها همواره تمایل دارند امور شخصی خود را به صورت مستقل انجام دهند. از سویی برخی افراد در سطح جامعه وجود دارند که برای انجام کارهای روزمره خود محدودیت‌هایی دارند.

این قشر از جامعه به علت کم‌توانی جسمی و نابسامانی و عدم انطباق فضاهای موجود با نیازهای آنها، امکان حضور فعال در جامعه را ندارند و این موضوع در بلند مدت موجب بروز خسارت‌های اجتماعی و اقتصادی فراوانی خواهد شد.

در هشت کیلومتری دهدشت این پدیده با زندگی چهار عضو یک خانواده گره خورده است، معلولیت اعضای این خانواده مادرزادی نیست بلکه به مرور زمان، روزهای خوش زندگی آنان جای خود را به ویلچرنشینی و گوشه‌گیری داده است.

زیبا، زیور، نرگس و لهراسب چهار عضو خانواده سرتیپ مارژ در روستای بی‌منجگان سال‌هاست توانایی راه رفتن را از دست داده و دستان ناتوانشان عصای گام‌هایشان شده است.

زیبا 31 ساله در گفت‌گو با خبرنگار فارس می‌گوید: زمانی به معلولیت خود پی‌بردیم که کار از کار گذشته بود و مراجعه به دکتر چاره درد نشد.

زیبا با بیان اینکه با احساس درد در ناحیه پا به فکر معالجه افتادم، افزود: وقتی به دکتر مراجعه کردم گفتند امکان برگشت به حالت عادی وجود ندارد.

نرگس سومین عضو گرفتار معلولیت در این خانواده است و برای مداوا فیزیوتراپی هم انجام داد ولی بی‌فایده بود.

نرگس که تا دوم راهنمایی درس خوانده است، تصریح کرد: بعد از گرفتاری به معلولیت از ادامه تحصیل محروم شدم.

زیور که دو سال با خواهر بزرگش اختلاف سنی دارد، بعد از زیبا متوجه معلولیت خود شده و با توجه به شرایط بوجود آمده برای زیبا، خود را برای ویلچرنشینی آماده کرده و چاره‌ای برای درد خود نمی‌بیند.

معلولیت یکی پس از دیگری اعضای خانواده سرتیپ را گرفتار می‌کند و لهراسب هم تا سوم ابتدایی بیشتر نتوانست به تحصیل ادامه دهد.

قدرت بدنی چهار عضو معلول این خانواده یکی پس از دیگری ضعیف شده و با بلند شدن پاشنه پا دیگر توانایی راه رفتن ندارند.

پدر خانواده تنها درآمد زندگی خود و فرزندانش را یارانه و مستمری ناچیز معلولان می‌داند.

سرتیپ سرنوشت فرزندانش را حکمت خدا خواند و ابراز داشت: از پنج فرزندم تنها یکی سالم است و بقیه ویلچرنشین هستند.

امام جمعه دهدشت، فرماندار کهگیلویه، رئیس و کارشناسان توانبخشی بهزیستی شهرستان از این خانواده سرکشی و ضمن دلجویی مشکلات آنان را مورد بررسی قرار دادند.

ابراهیم جعفری وضعیت معلولان را نیازمند توجه ویژه دانست و تأکید کرد: مشکلات این خانواده با همکاری بهزیستی و نهادهای حمایتی تا حدودی برطرف خواهد شد.

فرماندار کهگیلویه یکی از مشکلات اساسی قشر معلول را عدم مناسب‌سازی معابر و سختی عبور و مرور عنوان و با بیان اینکه فضای شهری ما هنوز برای تردد معلولان مشکل دارد، شرایط زندگی در روستا را نیز دشوار دانست و افزود: فضای حیاط منزل این خانواده باید برای تردد این معلولان مناسب‌سازی شود.

جعفری خواستار حمایت بهزیستی، کمیته امداد و افراد خیر در بررسی مشکلات اعضای این خانواده شد و ابراز داشت: حمام، سرویس بهداشتی و آشپزخانه منزلشان باید طوری باشد که امکان استفاده راحت برای افراد معلول فراهم شود.

سید غضمان گنجیانی تعداد خانواده‌های دو تا چهار معلولی در کهگیلویه را 32 خانوار برشمرد و گفت: هفت خانوار چهار و سه معلولی در شهرستان وجود دارد.

رئیس بهزیستی کهگیلویه با بیان اینکه تاکنون در حد توان به خانواده چهار معلولی این روستا خدمات‌رسانی شده است، اذعان داشت: سرکشی از این خانواده به صورت مستمر و با حضور کارشناسان بهزیستی شهرستان صورت می‌گیرد.

گنجیانی اهدای کارت هدیه علاوه بر مستمری ماهیانه به هر کدام از این معلولان و ساخت منزل مسکونی البته بدون آشپزخانه، حمام و سرویس بهداشتی را از اقدامات صورت گرفته بهزیستی شهرستان در حمایت از خانواده مارژ عنوان و تصریح کرد: به علت نبود اعتبار، بقیه امکانات در ساخت این منزل مسکونی طراحی نشده بود.

به گفته گنجیانی بهزیستی آمادگی ارائه خدمات و رفع نیازهای این معلولان در حد توان و با در نظر گرفتن میزان اعتبارات را دارد و قرار است به زودی مشکل آشپزخانه، حمام و سویس بهداشتی منزل آنها به کمک بهزیستی برطرف شود.

زخم این چهار نفر با از دست دادن مادر عمیق‌تر شده است؛ مادری مهربان که سایه لطفش در زمان حیات، اجازه نمی‌داد فرزندان معلولش درد ناتوانی را متوجه شوند.

یک سالی از فراق مادر می‌گذرد و زیبا، زیور، لهراسب و نرگس هنوز ماتم‌زده و لباس مشکی بر تن؛ یاد روزهای خوشی که در آغوش مادر جابه‌جا می‌شدند و دستان پر مهر مادر مرهم زخم بی‌دردشان بود و اینک چشم انتظار نگاه پر مهر هموطنان برای تسکین آلام هستند.

خانواده چهار معلولی سرتیپ مارژ برای مناسب‌سازی فضای منزل و هزینه‌های بالای زندگی نیازمند یاری هموطنان و نوع‌دوستان می‌باشد.

========================

گزارش و عکس از: طیبه‌سادات سعادتی‌نیک / فارس