گروه سياسي/ سياوش آذر – سید علی محمد بزرگواری نماینده «لر تبار» مجلس شورای اسلامی بخاطر نطق تاریخی و بی محابای خود در روز بررسی کابینه دولت اعتدال دکتر روحانی در کانون توجهات رسانه ها قرار گرفت و البته مورد سرزنش مردم پاک و باصداقت لر نیز واقع شد.
در نقد سخنان بزرگواری بسیار نوشته شد و از همه جهات مورد عتاب قرار گرفت.
به گزارش بويرنيوز، نگارنده به عنوان منتقد همیشگی سید بزرگوار بارها مواضع وی را به رشته نقد درآورده ام چرا که معتقدم وی سیاست مدار نیست و مواضع وی در مباحث کلی کشور همیشه چالش ایجاد کرده است و بر این باورم که صداقت و سادگی ایشان باعث شده است که نتواند در دنیا سیاست و لابی گری که گاه باید مثل آقایان حرفی را زد و روز بعد آشکارا آن را نقض کند، موفق باشد.
اما شاید با همان جرات بزرگواری بتوان گفت همه حرف های او حق بود!
آری؛ قوم لر هرگز بی مهری ها، کم لطفی ها و تبعیض ها را برنتابیده و هرگز در مقابل زورگویی ها كوتاه نيامده است که مصداق آن را در حماسه ها و دلاور مردی های فرزندان خطه زاگرس نشین در کنار سایر هموطنان در جنگ هشت ساله تحمیلی و در همه محافل دفاع از کیان انقلاب ناب اسلامی می توان یافت.
آری؛ بزرگواری خواست بگویید ثروتمندترین استان کشور از لحاظ منابع خدادادی در زمره محروم ترین استان ها قرار دارد و از تریبون مجلس خطاب به رئیس جمهور محترم خواست تا نگاه ویژه ای داشته باشد اما متاسفانه بیان وی تحت تاثیر شیطنت های برخی از سیاسیون دغل باز قرار گرفت که از سادگی ایشان استفاده کردند تا حب و بغض های خود را با زیرکی از زبان وی جاری سازند.
آری؛ بزرگواری سال ها در دولت های نهم و دهم وکیل الدوله بود اما خود را از اصلاح طلبان فرصت طلب و اصولگرایان فصولگرا جدا کرد و بر مشی خود پافشاری کرد و تا لحظه آخر بر دیدگاه خود تاکید داشت هر چند در همین نطق جنجالی اشاره داشت که از اکثریت کابینه اعتدال حمایت خواهد کرد ولی به عنوان یک منتقد شجاعانه حرفش را زد.
اشتباه دیگر بزرگواری در نام بردن از یک آقازاده معروف بود که باید اجازه می داد تا ببینیم آیا آنهایی که تا دیروز و در اوج قدرت و بیرحمانه وی را مورد بدترین اتهامات قرار می دادند و او را بدون دادگاه در کشور اسلامی محکوم می کردند، آیا امروز هم بر همان مشی خود می مانند یا بازهم پوست عوض می کنند و از سادگی بزرگواری ها استفاده می کنند و در لباس دیگری ظاهر می شوند!
جرم بزرگواری این بود که فریب دروغ پراکنی ها و تهمت ها دوستان دیروز خود را خورد. کسانیکه بدون دادگاه هر کسی را که خواستند در مضان اتهام قرار دادند، محکوم کردند اما مجازات نکردند!
ادبیات بی هنر بزرگواری از همان سرچشمه ادبیات هنرمندانه حسین پناهی می جوشید که وجهه مشترک هر دو سادگی بود اما پناهی هنرمندانه می توانست حرف دلش را بزند ولی بزرگواری نتوانست مقصودش را به مقصد برساند.
باورمندم بزرگواری فریب سادگی و صداقت خود را خورد و قربانی ناتوانی بازی در هزار رنگی شطرنج سیاست شد.