پایگاه خبری تحلیلی بویرنیوز:
سایر کشورها وضعیت بهتری به لحاظ جمعیت و فرزندآوری نسبت به کشور ما دارند.
برخی‌ها مسائل اقتصادی را بهانه می‌کنند اما کشورها همسایه ایران با وجود مشکلات متعدد اقتصادی، رشد جمعیت و فرزندآوری بهتری دارند.
اوایل انقلاب هم مشکلات اقتصادی وجود داشت اما خانواده‌ها فرزندان بیشتری داشتند و با رشد منفی جمعیت مواجه نبودیم.
موضوع اقتصاد مهم است و حتما باید تلاش شود تا شرایط اقتصادی بهبود یابد اما جمعیت و فرزندآوری از به اندازه اقتصاد مهم است و در این زمینه با تهدید جدی مواجه هستیم بنابراین نباید در این زمینه به جلسات تشریفاتی و گفتمانی اکتفا کنیم، در این زمینه برنامه ای راهبردی ارائه شود.
و اما چند نکته:
قطعاً مقایسه گذشته با حال از اساس غلط است، در قدیم تقریباً اکثر مظاهر رفاه امروزی را شاهد نبودیم، عامه مردم در یک سطح اقتصادی و اجتماعی بودند. جمعیت کمتر و فضای جامعه هم امن تر بود.
بخشی از دلیل عدم فرزند آوری مسائل اقتصادی است اما نه همه آن، آن بخش از مردم که به دنبال آینده خوب و عالی برای فرزندان خود هستند تمایل می دهند با فرزند کمتر تا حدودی این ایده را عملی کنند. به هر حال اگر مخارج آموزش، لباس، خوراک، تفریح و… را در سطح مناسب کنار هم بگذاریم عدد بالای میشود در حالیکه در گذشته چندان به این موضوعات توجهی نمیشد.
اما درست است همه دلیل را نمیتوان اقتصادی دانست، خب برخی ها آینده را برای خود تاریک ترسیم می کنند و در این فضا علاقه ای به فرزندآوری یا ندارند یا به یک یا نهایتاً دو فرزند اکتفا می کنند.
برخی هم میگویند بنای ما فراهم کردن بهترین ها برای فرزندمان است و اگر این فرزند یکی یا دو تا باشد بهتر می توانیم این موضوع را عملی کنیم.
بخش مولد امروز باید دهه شصتی ها باشند، خب به واسطه جمعیت زیاد این دهه، بیشترین بیکاری و تجرد را در همین رده سنی داریم، خب در میان آنها میبینیم فرزند کمتر همچنان شعار اصلی است و دلیل آن هم شاید شرایط این نسل و اعتماد خدشه خورده آنها در بهتر شدن شرایط کار و اقتصاد باشد.
بخشی از دلیل را در برخی خانواده ها باید به مسائل فرهنگی نسبت داد، خب تغییر رفتارها و سبک زندگی و عدم تطابق برخی خانواده ها با شرایط روز باعث شده آنها را برای فرزند آوری بیشتر مردد کند.
افزایش طلاق ها و ناپایداری برخی از ازدواج ها هم بی تاثیر در این نرخ نیست.
و در پایان:
قطعاً کاهش نرخ رشد جمعیت یک آسیب جدی است، برای همه ما و فرنزدانی که از نعمت خواهر و برادر محروم میشوند.
به هر حال این کشور برای حرکت، تولید و توسعه نیاز به نیروی جوان و با انگیزه دارد، در سالهای آینده اگر با همین وضعیت به پیش برویم خطرات عدیده ای ایران را تهدید خواهد کرد.
باید هر کسی دلسوز آینده این میهن است ، ایده و فکری دارد به اشتراک بگذارد، باید مشوق های بهتر و موثرتر اقتصادی و فرهنگی را تدارک دید، از حمایت های ویژه در آموزش گرفته تا مسائل رفاهی را برای خانواده ها و فرزندان در قالب بسته های کارآمد تدارک دید، هرچه در این زمینه هزینه شود قطعاً سرمایه گذاری است. برای نجات ایران و برای حراست از این دیار باید کاری کرد تا دیر نشده است…
مگه استاندار و دولت خرج بچه ها رو میخوان بدن با این گرونی
واقعا نمیدانم دولت با چه رویی میگه مردم بچه بیارن .آیا واقعا در این شرایط فرزند آوری عاقلانه است ؟ تمام جوانان یا خودکشی یا افسردگی یا معتاد و یا ماشین ها و جاده های غیر ایمن کشته می شوند . دولت هیمن جوانان را مشکلاتشونو حل کنه . بچه جدید پیش کش
چند ماه پیش به مرکز درمانی شهید صدوقی یاسوج مراجعه کردم، پوستری از دهه هفتاد بر دیوار به یادگار مانده بود با این مضمون : فرزند کمتر زندگی بهتر !!!!
چطور اون موقع فرزند کمتر زندگی بهتر بود؟ در صورتی که جمعیت کشور شصت میلیون نفر بود ولی حالا با هشتاد و هفت میلیون نفر فرزند بیشتر شعار سیستم شده؟
کدام زیر ساختها، کدام فرصت شغلی مناسب و کدام… فراهم شده که دیدگاهها عوض شدن؟؟
خودم فرزند چهارم هستم،یادم میاد بعضی از دستگاهها فرزند سوم به بعد را از خدمات محروم میکردند مانند تامین اجتماعی ،برای فرزند سوم به بعد را از خدمات محروم میکرد.
دو دیدگاه کاملا متفاوت !! کدام یک خوشبختی ملت ایران را در پی خواهد داشت