✍️ سید علی حمیده کیش شاه قاسمی؛ از مخاطبان بویرنیوز در یادداشتی برای ما نوشت:
از جمله شیوه ی رایج مدیریتی در استان کهگیویه و بویراحمد خویش سالاری(قوم بازی و واسطه گرایی) است که در واقع با ورود نمایندگان مجلس در کنار ضعف مفرط مدیران استانی بویژه جناب استاندار و خود اقدامی ایشان نهادینه شده و به روش جاری تبدیل شده است.
این شیوه مدیریتی در مقابل شایسته سالاری قرار دارد که برابر با انتصاب بهترین‌ها و باسوادترین‌ها برای اداره یک سازمان و یک نهاد در استان است.
بی شک شیوه خویش سالاری منجر به فساد می‌گردد، این در حالی است که شایسته‌سالاری، کارآمدی را در پی خواهد داشت.
قابل ذکر است که خویش سالاری در هر جامعه ای ، همیشه یکی از موانع اصلی کارآمدی است.البته مشکل ساختاری از معایب عمده این شیوه مدیریتی محسوب می‌شوند.
بدیهی است که ضعف در یک بخش، سبب ناکارآمدی و در نهایت ناکامی در سایر بخش های نیز می‌گردد.
در مقابل ساختار مناسب و کارگزار متخصص، از عوامل اصلی شیوه شایسته سالاری است که پیامد آن کارآمدی در اداره سازمان ها و در نهایت استان است.
صد تاسف که از اشتباهات دیگری که در این سال ها بر مشکلات کشور و استان افزوده شده است، تمرکز بر خوب بودن افراد است و به توانمند بودن آنها کاری ندارند، در حالی‌که این دو مساله از هم جداست، هر آدمی می‌تواند خوب باشد اما خوبی به معنای توانمندی نخواهد بود.
تا جایی که آیت الله جوادی آملی در دیدار کارگزاران و دولت مردان این موضع را متذکر شده اند.
قابل ذکر است که خوب بودن زمانی که با تخصص نحوه تفکر، قدرت تصمیم‌گیری، آشنایی با ماموریت ساختارها و قواعد همراه می‌شود، توانمندی ایجاد میکند.
این توانمندی می‌تواند در قالب یک کارگزار، درون یک ساختار و سیستم, کارایی ایجاد کند.
متاسفانه خویس سالاری و واسطه‌گرایی است امری که از سالیان متمادی در مناسبات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی استان حکم‌فرما بوده و از این طریق، ژن‌های خوب و بستگان برخی صاحبان نفوذ (بهردلیل)
همواره برای یک پست قابل توجه انتخاب یا ابقا شده‌اند و از عجایب روزگار تشدید ان در دوره های خاص و بویژه این دوره که مصادف با حذف اکثریت نیروهای توانمند استان و یک دستگی در همه ارکان کشور و استان شده است.!!
در چنین رویکردی و وضعیتی ، این موارد و معلولات نشات گرفته از آن، باعث می‌گردد تا جامعه به‌سوی ایستایی، فسادپیشگی و اسطوره باوری جهت داده شود.
متاسفانه واسطه‌گرایان، از طریق تبلیغات عوام‌فریبانه و القای برخی از شاخص های کاذب در ضمیر خودآگاه افراد این تصوّر را در ذهنیات مردم ایجاد می‌کنند که آنان ناجیان بدون چون و چرای جامعه‌اند و در هر مقامی که قرار گیرند، شایسته آن مقامند.
گذار از این آفت اجتماعی دشوار اما شدنی است. ارتقای سطح آگاهی جامعه و فعالیت موثر و مستمر نخبه‌های فعال در بین شهروندان می‌تواند کاهش‌دهندۀ سیر بحران اجتماعی در ساختار‌های مدیریتی استان باشد.
