چرا دیگر نه گریه و هُل دادن سنگ توسط استاندار و نه هُل دادن ماشین توسط نماینده مجلس و فرماندار بویراحمد مورد اقبال مردم نیست؟

پایگاه خبری تحلیلی بویرنیوز:

تصاویری از گریه های استاندار در بازدید از منطقه دیشموک و هُل دادن سنگ توسط او و همراهانش در بازدید از یکی از مناطق بویراحمد را که اتفاقاً در سطح وسیعی هم منتشر شد همه دیدیم.

حالا در روزهای اخیر نیز تصاویری از هُل دادن یک خودروی در مسیر مانده (در تونل های محور یاسوج به سمت بابامیدان) از نماینده مردم بویراحمد و دنا در مجلس و فرماندار حوزه بویراحمد را شاهد هستیم.

نفس همه این کارها به ذاته بد و دچار عیب نیست اما چرا این اقدامات نه تنها مورد اقبال عمومی واقع نشده که باعث بدبینی بیشتر مردم و اتفاقاً انتقادات بیشتری هم شده است؟

پاسخ این سوال را با توجه به نظرات مردمی می دهیم.

استاندار مسئول ارشد اجرایی استان است و وظیفه اش هم مشخص ، مدیریت مجموعه های دولتی و اجرایی و تسهیل گری برای واحدهای خصوصی و تولیدی برای رونق استان است.

مردم می گویند ما استانداری که درمانده و بر مشکلات گریه می کند نمی‌خواهیم، اتفاقاً آنجا بجای ضعیف نشان دادن خود باید برخورد تندی با کم کاری ها میکرد و از مدیرانش برنامه می خواست.

از طرفی گریه خوب است اما نه برای شخصی از طرف دولت مأمور است امید آفرینی کند!

هل دادن سنگ هم در ذات خود امر بدی نیست، اما این پرسش هست که چرا به جای هُل دادن سنگ با آن دستگاهی برخورد نمی شود که اینطور بی مبالات سنگ را به حال خود رها در این محور باقی گذاشته است؟

نماینده مردم بویراحمد و دنا و فرماندار مرکز استان هم تصاویرشان از هُل دادن خودرو پخش شد، کجا؟ دقیقاً یکی از تونل هایی که به واسطه نبود سیستم تهویه مثل بسیار برای سلامت مردم خطر آفرین هستند و مورد نقد جدی هم هست.

در همه این فیلم ها اما احساس نا زیبایی دیده میشود، نگاه های خیره به دوربین، کمی! ناپسند است و همین صحنه ها هم مردم را به تصنعی بودن این فیلم ها (حتی در صورت درست نبودن این فرضیه) می کشاند.

و اما نکته پایانی:

مردم از مسئولان انتظار هیچکدام از این کارها را ندارند، درست است وظیفه انسانی گاهی حکم به چنین اقداماتی هم می کند اما برای مردمی که در رده های آخر توسعه هستند، تورم و فلاکت بی داد می‌کند، پروژه های عمرانی آن تا ۳ دهه هم زمان برده، اشتغال مناسبی برای فرزندانشان نیست و … این جابجا کردن ها و هُل دادن ها نه تنها اثری ندارد که موجب رنجش خاطر آنها (به واسطه همان احساس تصنعی و شو اف بودنی که بعضاً غلط یا درست دارند) هم می شود، مردم از استاندار و نماینده توجه به زیرساخت ها و عدالت در بهره مندی از امکانات و آموزش و اشتغال و افزایش نظارت ها بر بازار را مطالبه می کنند، وقتی این خواسته ها به درستی محقق نمی شود طبیعی است که حتی کمک های انسان دوستانه اینچنینی هم خالی از همراهی و تحسین مردم می شود.