کوه دنا با ارتفاع 4200 متر بعنوان بلندترین قله در رشته کوه زاگرس در جنوب غرب به شمار می رود.
وقتی “من و تو” بار بی مسئولیتی ما رابه دوش می کشد!
برنامه ماهواره ای “من و تو” در گزارش خبری کوتاه به بیان وضع وخیم دنا و نابودی این زیست کره مهم طبیعی ایران و جهان پرداخته و آورده است:
به گزارش بویرنیوز، تنوع گونه های منحصر به فرد گیاهی و جانوری موجب ثبت دنا بعنوان یکی از زیست کره های مهم دنیا در یونسکو شده است.
باور کردنی نیست، در دنا حدود 2000 گونه گیاهی مختلف وجود دارد و این یعنی جمع گونه های گیاهی 46 کشور در دنا است.
در ایران از 150 تیره گیاهی موجود 90 تای آن در منطقه دنا و در شهرستان بویراحمد قرار دارد و از این تعداد نیز 50 تیره خاص دنا است.
نابودی دنا به چه قیمت!
مردم استان کهگیلویه و بویراحمد و به ویژه شهرستان های بویراحمد و دنا از نظر اقتصادی در وضع مناسبی نیستند، این مساله به ویژه در روستاها و حواشی شهر یاسوج شدت بیشتری دارد و فقر و تنگدستی نمود ملموس تری دارد.
متاسفانه نبود منابع درآمد پایدار، نبود صنعت و بیکاری مفرط در استان، دست درازی های گاه و بی گاه به طبیعت را سبب شده است، اگرچه برخی ها نیز نه به واسطه نیاز مالی بلکه علاقه به گیاهان و میوه های کوهی به دل طبیعت بکر دنا می زنند.
نکته تاسف بار ماجرا این است که عمده گیاهان به گونه ای نادرست و از ریشه کنده می شوند، و همین امر هر ساله موجب تخریب بخش های اعظمی از گیاهان خاص و ناب دنا می شود.
ضعف اطلاع رسانی محیط زیست و منابع طبیعی
به هر ترتیب مردم دنا نشین که عمدتا وضع مالی مناسبی هم ندارند به سمت و سوی کسب درآمد از گیاهان دارویی و خوراکی دنا می روند، این مساله انکار ناشدنی است و قوه قهریه هم پاسخگو نبوده و نخواهد بود.
از خودمان بپرسیم چند مستند و کلیپ و گزارش اثر گذار برای آگاهی و هوشیاری مردم برای حفظ این منبع ارزشمند گیاهی و جانوری انجام دادیم، با دیدن گزارش در شبکه های خارجی باید از خودمان خجالت بکشیم.
شاید اگر به خوبی اهمیت حفظ این میراث گرانبها را در جامعه القا می کردیم و دسترسی به منابع طبیعی این دیار را هزینه بردار می کردیم، امروز حال دنا بهتر بود.
پس چاره کار چیست؟
در وهله اول ضروری است اهمیت حفظ این سرمایه ارزشمند و تجدید ناشدنی برای مردم تثبیت شود، یعنی باید با اطلاع رسانی چندین و چند باره، زمینه مصرف این گیاهان برچیده شود، قطعاً اگر مشتری برای این گیاهان دارویی نباشد رغبت آنچنانی برای زحمت فراوان نابودی این گیاهان ارزشمند در ارتفاعات سخت گذر نمی ماند.
از طرفی باید به چرخه رشد و نمو گیاهان دارویی و خوراکی ورود کرد و با کاشت تخم این گیاهان حداقل از سرعت تخریب گسترده آن کاست.
اگرچه برخورد سخت است اما حدقل کار اینست با تحقیق از فروشندگانی که اقدام به فروش گیاهان کوهی می کنند به سرکرده های باندهای تهیه و عرضه این گیاهان رسید و با جریمه ها و اعمال قانون، دست درازی به طبیعت را پر هزینه کرد.
البته می توان آموزش هایی در خصوص نحوه و میزان اصولی برداشت از محل های مشخص شده را داد، تا لااقل برداشت ها اصولی و با حفظ ریشه و بن این گیاهان باشد، هرچند این راه بعنوان گزینه نهایی و از سر ناچاری است.
واقعیت اینست که همه کار هم به دست مسئولان نیست، خودمان باید بدانیم بدون اطلاع داریم به بزرگترین داشته هایمان چوب حراج میزنیم، باید این مساله را برای خودمان حل کنیم که اگر به دس درازی های بیش از حد و غیر اصولی به طبیعت ادامه دهیم روزی می رسد که حتی دیدن ساده ترین گیاهان کوهی برایمان آرزو می شود.
به طبیعت احترام بگذاریم، این سرمایه های ارزشمند که از نیاکانمان برایمان ارثیه مانده متعلق به فرزندانمان نیز هست…