دکتر علی مندنی پور فعال سیاسی، استاد دانشگاه و وکیل دادگستری در یادداشتی که در روزنامه همدلی منتشر شد، به تحلیلی پیرامون سخنان امام جمعه ساوه درباره زنان پرداخت.
به گزارش بویرنیوز، متن یادداشت با عنوان ” این چه نگاهِ گناه آلودی است ؟! ” در ادامه آمده است:
“نمادِ شالِ سفید مانندِ نمادِ سبز و بنفش جریان فتنه و مانندِ پرچم روسپی گری بر در خانه های روسپی ها ی دوران جاهلیت است”
شاید باورش برایمان نا ممکن و بسی دور از ذهن باشد ؛ امّا شوربختانه واقعیّت دارد !
جمله ی بالا ،جمعه هفته ی گذشته در خطبه های نماز ، در ماه میهمانی حضرت حقّ ، ماه رافت و رحمت و صدّ البته با زبان روزه ،توّسطِ امام جمعه ی شهر ساوه ،هم او که لباس روحانیّت بر تن دارد ،سیّد است، ودست کم مفتخر به پسوند ” حجّت الاسلام ( نشانه اسلام )، بر زبان رانده شده !
جمله ا ی که برابر موّاد: ۲۴۵ ، ۲۴۶ ، ۲۵۲ و ۲۵۷ قانون مجازات اسلامی مصداقِ بارز “قذف” است و مستوجبِ حدّ.!
ما را به مجازات حضرت ایشان کاری نیست ، چه ،این مهّم به دادگاه ویژه روحانیّت مربوط است و نیاز به شاکی خصوصی دارد و از جنبه عمومی اش ، ورود دادستان محترم دادسرای ویژه روحانیّت را می طلبد ! که تا این زمان چنین حرکتی رسماً دیده و شنیده نشده!
بگذریم؛ از اینکه نگاه به این رویداد و رویدادهایی از این سنخ ،بیش و پیش از هر چیز اخلاق عمومی را نشانه می گیرد،
و از این دریچه قابل بحث و بررسی و آسیب شناسی است.
شاید اگر این جمله از دهانِ شهروندی معمولی ویک لاقبا خارج می شد ، آنقَدر سنگین و ویرانگر نمی نمود ،که از دهان شخصیّتی مدّعی دین مداری، با نشانه های یاد شده !
راستی مارا چه شده ، به خود اجازه می دهیم در جامه ی روحانیّت ، جایگاه امام جمعه، از تریبون نماز جمعه و در ماه مبارک رمضان، اینگونه به نیمه ی پیکره ی جامعه یعنی زنان و به شان و مقام انسانی و شرف و شعورشان به راحتی توهین روا داریم ؟
و امّا چند پرسش از “صاحب منبر” وسُراینده این جمله :
بر مبنای کدامین مستنداز منابع چهارگانه ی فقهی :
قرآن ، سنّت،اجماع و عقل ( قیاس) به این حکم کلّی برای ایراد چنین اتّهامی دست یازیده
و به کدامین استدلال آنرا در یک فضای عمومی ،از طریق تریبون نماز جمعه بر زبان رانده و
به کدامین مجوّز به خود اجازه می دهیم ، دختران، همسران و مادرانِ این سرزمین اهورایی را با “هند”مادر معاویه ،” نابغه”مادر عمر وعاص، “حمامه” مادر هند ، مادر مروان حکم ، مادر عبدالرحمن عوف، مادر صفان ابن امید ، مادر زیاد و دیگر” زنان پرچم دار” دوره جاهلیّت عرب به مقایسه نشسته و به حریم حرمت شان بی حرمتی روا داریم، این چه نگاهِ گناه آلودی است؟
آیا به نقش سازنده و ارزشمندِ زن در نظام آفرینش ، ادیان و به ویژه در تکوینِ آئین بزرگ و اجتماعی اسلام آشنائیم؟
آیا نگاه قهقرایی اینچنینی ، با نقش و جایگاه زنِ ایرانی درگذرِ تاریخ درخشان و پر فراز وفرود چند هزار ساله این کهن سرزمین خاصّه در جریانِ نهضت مشروطیّت ، انقلاب اسلامی ، جنگ ۸ ساله و توسعه انسانی امروزی، همخوانی و سنخیّت دارد؟
ازآنجائیکه، سُراینده این “قصّه ی پر غصّه”، خود یک روحانی است و دارای تحصیلات حوزوی و بی تردید آشنا با بار سنگین حقوقی ، اجتماعی ،فرهنگی و اخلاقی، حرکت نسنجیده و نپخته خویش !
شهروندان از وی نه فقط انتظار که به جدّ خواهان پذیرش مسئولیّتِ تبعاتِ سوء این سخن ، توبه وانابه از درگاه حضرتِ حقّ و پوزش از جامعه ی زنان ، هم آنان که در این راستا بگونه ای دور از انصاف و مروّت مورد بی حرمتی گرفته اند، هستند.
گرچه عمل به این خواسته ، تنها اندکی التیام بخش این زخمِ کاری خواهد بود و بس!
با این امّید که هرگز، شاهدِ بیان این کلّی گویی ها و داوری های غیر عقلایی و به دور از انصاف نه فقط در باره ی زنان که هیچیک از قشرهای جامعه نباشیم و همواره داوری مان بر مبنای عدالت و انصاف با تکیه بر حفظ حرمت انسانها باشد.
یا حقّ
یادداشتِ روزِ روزنامه همدلی –
یکشنبه ۲۱ خرداد ماه ۱۳۹۶
درود بر دکتر مندنی پور شجاع و دلسوز مردم ایران زمین
پدر واقعی اصلاحات استان
آری کسی که یارش امیدش رفیقش امیر تتلو وطرفداران تتلو هست باید به پاک ترین مردم نجیب برچسب خودشان عمل خودشان روش خودشان را بزنند
امام اول شیعیان که ایشان لباسش را پوشیده می فرماید
هرکس را به طرفدارانش باید شناخت
حیف لباس اسلام حیف جایگاه امام جمعه حیف وصد حیف
تاج ملک یاسوج
با صحبت های دکتر مندنی پور موافقم. آنان که سند 2030 را علم می کردند و دریغ و افسوس می خوردند که قرار است در آینده با دانش آموزان چه بشود, کجایند? چرا این توهین به میلیون ها بانوان ایرانی را مساله نمی دانند.
تف به سیاست بازی و قدرت طلبی مدعیان دروغگوی اصولگرایی.
این یعنی توهین وقذف همه ی ایران چه مرد وچه زن چرا که هرمردی ازمادری زاییده شده پس جسارت به همهی ملا ایران شده حتی خود امام جمعه ی گوینده ی این سجن ناشایست