گروه اجتماعی – یک هفته است مادر بارداری که شایعه شده بود به تب کریمه کنگو دچار شده از دنیا رفته است.
به گزارش بویرنیوز، حدود یک هفته از مرگ زنی باردار که تنها 19 سال دارد و در بیمارستان امام خمینی دهدشت بستری بود می گذرد.
البته مرگ این زن روستایی چندان بی حاشیه نبوده و ظاهرا علایمی از بیماری تب کریمه داشته ولی فرزند او سالم متولد شده است.
یک هفته از این ماجرا می گذرد اما هنوز جامعه ملتهب استان نمی داند دقیقا این زن به چه علتی فوت شده است
شنیدن درد و دل پدر این دختر شنیدنی و جانسوز است:
پدر بیمار متوفی و مشکوک به تب کنگو در این خصوص به خبرنگاران گفت: متاسفانه با وجود اینکه هیچ گونه تاییده نسبت به اینکه دخترم به بیماری تب کنگو دچار شده باشد وجود نداشت ولی بلافاصله بیمارستان و شبکه بهداشت آن را رسانه‌ای کردند.
وی افزود: با وجود به اینکه دخترم باردار بود و قبل از اعزام تیم پزشکی به استان فارس فرزندش را متولد کردند هیچ گونه علائمی طبق آزمایشات صورت گرفته مشاهده نشد و بیش از یک هفته از فوت دختر جوانم می گذرد همچنان پزشکی قانونی و کادر پزشکی استان فارس جسد را تحویل ندادند.
هاشمی به نبود مکان و مخارج بالا جهت ماندن تا لحظه تحویل جسد اشاره و تصریح کرد: به دلیل اینکه بنده مستضعف هستم و همسر دخترم کارگر بود و توانایی خرج و مخارج بالا جهت ماندن در شهر شیراز تا تکمیل آزمایشات را نداریم امیدواریم هر چه سریع تر جسد را تحویل دهند.
به گزارش بویرنیوز، لازم است یک لحظه خودمان را جای این پدر بگذاریم تا کمی حال و روز این خانواده را درک کنیم، هم عزیزشان از دست رفته؛ هم بچه ای بی مادر و هم حرف و حدیث های فراوان درباره مرگ این زن 19 ساله!
البته جای تعجب است که معاون درمان علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد چند روز بعد از حادثه و اطلاعات ضد و نقیض رسانه ها به خود زحمت داده و بعد از آن که موج رسانه ای گسترده شد، به رسانه ها اطلاع داد که هنوز چیزی قطعی نیست و نمونه را برای آزمایش ارسال کرده ایم.
آزمایشگاه مخصوص در تهران است و نتیجه هم یکروزه حاضر می شود، اما جسد مادری یک هفته در شیراز معطل مانده و خانواده ای دلواپس و استانی در استرس و هنوز نمونه به تهران نرسیده است!
تلخ است که اینجا هم محرومیت کهگیلویه و بویراحمد فریاد می زند، آیا واقعا اگر این اتفاق برای مسئولین هم بیفتد ماجرا به همین شکل دنبال می شود؟
باید پرسید کسانی که سلامت مردم برایشان چندان اهمیتی ندارد و شناختی از بافت اجتماعی و فرهنگی این دیار ندارند چگونه به خود جرات می دهند مسئولیت تقبل کنند و با عملکرد خود دهها هزینه بعدی برای این ماجرا بتراشند.
بدتر از تب کنگو، این تب بی مسئولیتی است که مردم این دیار را رنج می دهد و وقتی در استان مازندران و سایر استان ها بسرعت نمونه ها مشخص می شوند، چطور است که در کهگیلویه و بویراحمد ماجرا متفاوت است.