گروه اجتماعی – پس از انتشار خبر دستگیری خانم جراح در بیمارستان شهر نورآباد ممسنی به دلیل عدم اجرای دستور دادستان مبنی بر حضور بر سر بالین یک بیمار که به نظر خانم دکتر این کار لزومی نداشت چرا که حال بیمار بد نبود و وی بر رعایت نوبت دیگر بیماران تاکید داشته است، بسیاری از مردم و نخبگان در رسانه ها و شبکه های اجتماعی به این موضوع واکنش نشان دادند که سرآمد واکنش ها را می توان نامه کوتاه و حمایتی دکتر قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دانست.
حسن قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پی خبر بازداشت «فروغ رزمجویی» متخصص جراحی عمومی در بیمارستان ولی عصر(عج) نورآباد ممسنی، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: به اقدام شما افتخار می کنیم که چون سایر همکاران ما، در سخت ترین شرایط و با وجود همه ناملایمات، در انجام وظیفه خود ذره ای کوتاهی نمی کنند.
رئیس سابق کانون وکلای کشور و رئیس اسبق کانون وکلای استان فارس در یادداشتی که بصورت اختصاصی در اختیار «بویر نیوز» قرار داده است، خواستار برخورد با این حرکت ناپسند و غیرقانونی شده است.
به گزارش «بویر نیوز»، متن یادداشت دکتر علی مندنی پور با عنوان “به کدامین گناه؟!” بدین شرح است:
خبر کوتاه بود و در نوع خود عجیب و قابل تأمل! نه اینکه با اینگونه حادثه ها بیگانه باشیم و ندیده و یا نشنیده باشیم! خی؛ از این قماش رویداد، بدفعات هم دیده ایم و هم از زبان شهروندان دردمند فراوان شنیده ایم!
چه اگر غیرازاین می بود، برایمان تازگی داشت! و منحصر به نورآباد ممسنی و یا دیگر شهرهای استان فارس هم نبوده و نیست، الا ماشاءاله تا دلتان بخواهد از این نوع رویدادها، در پهنه ی ایران زمین از بام تا شام رخ داده و می دهد! چرا که یواش یواش به مثابه چوب سوهان خورده! با این نوع رفتارها خو کرده وعادتمان شده است! آنچه برای من نوعی و جماعت همدرد، عجیب و باورنکردنی می نماید، همانا جایگاه و عنوان خالق این داستان بوده است! کسی که برابر اصل ۱۵۹قانون اساسی «نماد قانون» و مرجع رسمی تظلمات و شکایات مردم است! و بنا به وظیفه ی ذاتی، حافظ و نگاهبان نظم و عدالت و مدافع حقوق صاحبان حق و در یک کلام «متولی امام زاده»! .
یاداشت کوتاه و زیبای جناب دکتر حسن هاشمی وزیر محترم بهداشت و درمان را از طریق یکی از شبکه های مجازی به همراه تصویری از نامه ایشان به پزشک وظیفه شناسی که مورد بی مهری قرار گرفته بود و عکسی از تجمع اعتراضی کارکنان تنها بیمارستان نورآباد ممسنی، یعنی مکان وقوع حادثه دریافت کردم!
این نوشته ی کوتاه را باوجود خستگی مفرط روزانه و با عجله، قبل از ساعت ۵ صبح تنظیم و به همه ی دلسوزان تقدیم می نمایم؛ باشد که از این به بعد، شاهد وجودی وقایعی غم انگیز، نا امیدکننده و تأسف بار از این دست نباشیم. انشاء ا… .
حرکت به موقع مسئولان وظیفه شناس، از ریاست قوه ی قضائیه تا رئیس کل دادگستری استان فارس، حمایت بجای جامعه آبرومند پزشکی کشور و استان فارس، فریاد وامصیبتای “مردم همیشه در صحنه”!
بویژه اقدام تحسین برانگیز دکتر هاشمی وزیر محجوب و قانون مدار بهداشت و درمان را ارج گذاشته، به فالنیک گرفته و تهنیت می گویم.
تبریکی “اختصاصی “به سرکار خانم دکتر رزمجوئی، بخاطر انجام وظیفه محوله قانونی، چیزی که این روزها حکم کیمیا را پیدا کرده است!
به پیروی ازروش ومنش جناب وزیر بهداشت، نقش شبکه های اجتماعی را در اطلاع رسانی به موقع و آگاهی بخشی به مردم و مسئولان با رعایت اصول اخلاقی، امانت داری، صداقت و پرهیز از بزرگنمائی می ستایم!
دکتر حسن هاشمی، همان کاری را کرد که میبایستی میکرد؛ انتظار هم همین بود؛ خانم دکتر رزمجوئی هم درانجام وظیفه ی شرعی، قانونی، عرفی و اخلاقی، ذره ای کم نگذاشت!حرکتش انسانی بود ، در قالب قانون و در دفاع از حقوق شهروندی .بنابراین پایداری شان در دفاع از حقوق بیماری که در آن لحظات حیاتی سخت به مراقبت و درمان نیاز داشته است، ستودنی است و شایسته ی تحسین و تکریم.
چه، اگر غیر از این عمل می کرد؛ نه خدا وی را می بخشید، نه بندگان خدا فراموش می کردند ونه هرگز وجدان های بیداراین حرکت ناشایست را نادیده می گرفتند!
در جایگاه شهروندی که از این جنس برخوردها، از برخی از مسئولان در جایگاههای گوناگون، کم ندیده و نشنیده! اجازه می خواهد به همین بهانه و به جهات زیر مراتب احترام بایسته و شایسته ام را به محضر ارزشمند خانم دکتر وظیفه بلد، تقدیم نمایم .با این امید که درس عبرتی باشد، برای آنانی که قانون و نظم ، امنیت و عدالت، را به سخره گرفته ،آن را به هیچ انگاشته، حق را برای خود و بنا به عادت دیرینه، تکلیف را بر دیگران واجب ولازم می شمارند!
۱- شجاعتی که در دفاع از انجام وظیفه حرفه ای از خود بروز و اجازه نداده است، به سوگندی که خورده بی حرمتی روا گردد.
۲- پزشکی اخلاق مداروقانونمند که جز به وظیفه ی قانونی-اخلاقی خویش نیندیشیده ،و در شرایط سخت روحی و روانی که قرار داشته، حاضر به ترک وظیفه اش، که همانا نجات جان بیمار بوده، نشده است.
۳- هم ولایتی، که درد جانکاه زنان این شهر و دیار راآنگونه که نشان داده، بهتر از هر کس دیگری احساس کرده و می کند. در یک جمله به احترام: شجاعت ،مسئولیت پذیری و احساس درد در خدمت به هم نوع.
همصدا با وزیر با تدبیر و دوست داشتنی بهداشت و درمان، با افتخار وسربلندی می گویم :«خانم دکتر رزمجوئی سپاس مرا پذیرا باشید» و اضافه می کنم ؛
سرکار خانم دکتر؛ حرکت قانونمند و برخورد غیرقانونی با آن پزشک دلسوز ودردشناس، در این موقعیت و در این فرهنگ بر خلاف انتظار بر شیرینی را به همراه داشته و دارد!
برخورد قانونی مقامات مسئول با آنانی که در ایجاد چنین رویدادهائی به اخلاق عمومی پشت پا زده و خود را مالک الرقاب و قانون مجسم تصور می کنند! در هر جامه و جایگاهی، به توده ی مردم آگاهی و به تبع آن شهامت و عزت نفس می بخشد!
آگاهی، که به مردم جرأت نه گفتن ،به حرف بی حساب و انگیزه مضاعف برای دفاع از حقوق حقه شان اعطا کرده و حقوق مردم را از لابلای صفحات کتابها عملا به میدان عمل در جامعه رهنمون می شود ! در همین راستا معتقدم ، پیام زیبای چنین حرکتهایی برای ما و آیندگان میمون ومبارک است.
اما کلامی چند خطاب به متولی یا متولیان” امام زاده “،هم او و یا آنانی که بر خلاف انتظار عموم « حرمت امام زاده» را پاس نداشته و حریم را شکسته اند!
“بزرگوارا” ؛ نمی دانم شما این توصیه معروف بقراط، پدر علم پزشکی راخطاب به دانشجویانش شنیده اید، که می گوید :« اول آسیب نرسانید …” این نکته ی کلیدی در رعایت حقوق بیمار از پیدایش علم طب تا به امروز، آویزه ی گوش همه ی دوستداران علم پزشکی ودر راس آنها پزشکان انسان دوست ودانشجویان پزشکی قرار داشته ودارد. حقوقی که از گذشته ی بسیار دور تاکنون در حوزه ی قضائی و پزشکی مورد توجه و اقبال عموم بوده است.
تأکید بر حقوق بنیادی در بهره مندی از مراقبت های بهداشتی درمانی و حفظ شأن بیمار به عنوان انسان و اشرف مخلوقات نه تنها در زمره ی اصول و مبانی همه ی ادیان الهی بوده است که اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز توجه به این حقوق را از منظر نیاز بیمار به درمان مناسب مورد عنایت خاص قرار داده است ،و به همین جهت اخلاق در علم پزشکی از جایگاه ویژه ای در فرهنگ های گوناگون برخوردار است.
مگر نه این است که : پزشک در سایه تعهد، تخصص و سوگند خود با استمداد از حضرت حق و قدرت لایزال خداوندیش در جایگاه شفا دهنده اصلی تمامی هم و غم خویش را در تأمین سلامت،آسایش و آرامش بیمار بکار می گیرد ؟ودغدغه همیشگی اش سلامت و بهبود بیمارش هست وبس؟
راستی می دانید، منشور حقوق بیمار امروزه در تمامی نظام های حقوقی دنیا و در کشورهای مختلف از جمله: ایران ،با هدف دفاع از حقوق انسانی بیمار به رسمیت شناخته شده و در قالب قانون به بند بند اصول این منشور در نظام پزشکی ومراجع قضایی عمل می شود.
آیا می دانید؛ قوانین مربوطه از سال ۱۹۴۰میلادی یعنی بیش از ۷۵ سال پیش مطرح و توسط سازمان بهداشت جهانی دنبال شده است؟
ایا می دانید قانون اساسی در اصل ۲۹ برخورداری کلیه آحاد مردم از خدمات بهداشتی ،درمانی و مراقبت های پزشکی را حقی همگانی و تکلیفی برای حاکمیت نظام اسلامی تبیین نموده است؟
آیا می دانید به موازات منشور حقوق بیمار، پزشک نیز از حقوق به رسمیت شناخته شده ی قانونی بهره مند است؟
آیا به این اصل انسانی، اخلاقی پای پند و معتقدیم که درمان و نجات جان بیمار بر انجام هر کاری از جمله، بازجوئی، تحقیق و تفحص از وی مقدم است؟
مگر نه این است که برای انجام تحقیق و تفحص و بازجوئی از اشخاص زمان داریم، اما درنجات جان بیمار، چه بسا کمترین تأخیر، تعلل و قصور در درمان و ارائه خدمات بهداشتی به قیمت از دست دادن جانش تمام خواهد شد،امری که هرگز قادر به جبران آن نخواهم بود ؟
کدامین عقل سلیم اجازه می دهد در حالی که مصدوم سخت به درمان و مراقبت های ویژه و اولیه نیاز دارد و لحظات خطرناکی را بین مرگ و زندگی سپری می نماید ،و از حیث جسمی و روحی در وضعیت بحرانی بسر می برد، به تحقیق و تفحص وسوال و جواب و بازجوئی کشانده شود؟
راستی هیچ می دانیم در تمامی نظام های کیفری دنیا محکومان به اعدام نیز از حقوق قانونی لازم در بهره مندی از بهداشت و درمان ،قبل از اجرای مجازات برخوردارند؟
پس به کدامین مجوز شرعی ،قانونی ،عرفی و اخلاقی در حق مصدومی نیازمند ،اینگونه اقدامی روا و برای پزشک معالجش ،چنین نسخه ی زشت ، ضد اخلاقی وغیرقانونی تجویز گردیده ؟!!هتک حرمت ،بر خورد ناروا نسبت به ساحت یک زن پزشک وظیفه شناس، در حین خدمت، آن هم در یک منطقه محروم وغیر بر خوردار! از همه بدتر دست بند، بازداشت و… . خدایا مپسند!!
به امید برخورد قاطع و قانونی مقامات مسئول، نهادینه کردن فرهنگ احترام به” قانون” در تمامی سطوح جامعه و با آرزوی درس عبرت برای قانون شکنان .
بی آنکه از یاد ببریم، با زبان دنیای امروز و در تکمیل پیام نغز وزیبا و پر معنای “بقراط حکیم” ، هم او که پدر علم پزشکی می خوانند ومی دانندش، زمزمه کنیم که: “هرگز آسیب نرسانید! ”
تهران-۶ امرداد ۱۳۹۴
علی مندنی پور