یکشنبه 19 آبان 1398 - 8:28

به یاد حامی مستحکم کلاه نمدی های کهگیلویه و بویراحمد

پایگاه خبری بویرنیوز– به یاد حامی مستحکم کلاه نمدی های کهگیلویه و بویراحمد

بسمه تعالی

به مناسبت هفتمین سالگرد رحلت فقیه مجاهد حضرت آیت الله ملک حسینی رحمت الله علیه

و با یاد و خاطره او که هیچ وقت حقیقت دین را فدای مصلحت دنیا نکرد و تا دم آخر منادی اسلام ناب محمدی و شیعه خالص و عاشق امیرالمومنین علی علیه السلام بود.

سال 1360 در گرگ و میش طلوع جمهوری اسلامی که هنوز جوانان شهر با تفکرات متفاوت در معابر و میادین شهر بحث آزاد می گذاشتند و به تبیین و تبلیغ در حقانیت مواضع خود می پرداختند.

عده ای از فرهنگیان جوان بویراحمد در قم به دیدار آیت الله فقید مشکینی رحمت الله علیه نایل می گردند. حضرت آیت الله می پرسند از کجا تشریف آورده اید؟ جواب می شنوند که از بویراحمد. به محض شنیدن نام بویراحمد می فرمایند، آیت الله ملک حسینی حالشان چطور است؟ پس از سکوتی کوتاه که از غافلگیری حضار حکایت داشت، احدی از جمع می گوید: آیت الله کلاه نمدی ها را رها نمی کند.

آیت الله مشکینی پس از کمی تأمل سر را بلند می کند و خطاب به مهمانان می فرمایند: آیت الله ملک حسینی دو تصمیم گرفتند که به ضرر خودش و حوزه بود. اول اینکه قم را رها کردند و به شیراز رفتند و دوم اینکه به دلیل علاقه به مردم و همشهریانش به یاسوج رفتند. سپس با شرح زندگی او فرمودند، ملک حسینی شگرد ممتاز حوزه بود و اغلب اساتید به طلاب توصیه می کردند که در زمان غیبت استاد با ملک حسینی مباحثه کنید. هم درس را خوب می فهمید و هم زیبا می نوشت.

در سالهای چهل یک و چهل دو در صف اول مبارزه بود و یادم هست با محاسن خضاب شده از خون دهان و دندانش در روز 15 خرداد 42 به حضور حضرت امام شرفیاب شد.

در روزهای پیروزی انقلاب، استانهای دارای بافت قبیله ای با ایجاد بحران و آشوب و درگیری هزینه های زیادی برای انقلاب نوپا ایجاد کردند و استان شما از مناطقی بود که در طول تاریخ سر تسلیم در مقابل هیچ حکومتی خم نکرد. ولی آیت الله ملک حسینی توانست با همان کلاه نمدی ها به پشتیبانی از انقلاب اسلامی مانور مسلحانه برپا کند و با آوردن آنها پای منبر اشک چشمی هم از آنان بگیرد.

راوی محترم که یک فرهنگی بازنشسته است می گوید، حاضرین که به دلیل تبلیغات فشرده و مسموم آن روزها انتظار چنین خطابه ای را نداشتند سر درگریبان در سکوتی مطلق فرو رفته بودند و شاید هم حالت من را پیدا کرده بودند که در آن لحظات در پوست خود نمی گنجیدم. و حقیقتا به خاطر وجود آیت الله ملک حسینی احساس غرور می کردم. پس از این سفر مبارک در محضر آقا حضور پیدا کردم و تا لحظه وفات مرید و مقلد ایشان بودم.

خداوند روحش را با اولیاء و انبیاء و اجداد طاهرینش محشور گرداند و خلف صالحش حضرت آیت الله سید شرف الدین را در ادامه راه پدر و خدمت به مردم محروم منطقه و قوم با اصالت لر موید و منصور بدارد.
شاهد

نظرسنجی
فعلا نظرسنجی در جریان نیست
لینک کوتاه : https://boyernews.com/?p=312589
به اشتراک بگذارید:
نظرات کاربران :

دیدگاه شما