معبد باتو کیو Batu Caves در آخر ماه ژانویه هر سال، محل برگزاری جشنواره سالانه هندوها به نام تایپوسام Thaipusam است.
هندوها از غروب روز قبل در معبد ماریامان در مرکز کوالالامپور تجمع می‌کنند و در روز آخر ژانویه به معبد باتو کیو می‌روند.
به گزارش فرارو، بنا به اعلام مقامات محلی از این معبد هر ساله بی شتر از ۱.۵ میلیون توریست و گردشگر از آن دیدن می‌کنند.امسال هم در اولین روز برگزاری مراسم تایپوسام – جشن نذر هندو‌های مالزی – یک میلیون نفر اعم از هندو‌های زائر و گردشگران و علاقمندان به دیدن این مراسم از معبد باتوکیو در حاشیه شمالی کوآلالامپور پرداختند.
همچنین برآورد می‌شود امسال در طی سه روز برگزاری این مراسم حدود دو میلیون نفر از باتوکیو بازدید می‌کنند که بیش از نیمی از آن‌ها را هندو‌های زائر تشکیل می‌دهند و هندو‌های بسیاری را از کشور هندوستان و اندونزی و تایلند به مالزی می‌کشاند.
این معبد حدود ۱۰۰ سال پیش در یک غار بسیار بزرگ آهکی بنا شده است. درمعبد – که به غار میمون‌ها نیز شهرت دارد- یکی از بلندترین و دومین مجسمه مرتفع دنیا، یعنی مجسمه خدای موروگان هندوها قرار دارد. مجسمه خدای موروگان مالزی ۱۴۰ فوت ارتفاع داشته و نزدیک به ورودی معبد قرار دارد.
ساخت مجسمه خدای موروگان در مالزی سه سال به طول انجامیده و سرانجام در سال ۲۰۰۶ ساخته شد. در کنار مجسمه خدای موروگان مالزی میمون‌های بسیار زیادی می‌بینید که در حال گشت و گذار در کنار معبد هستند و در این غار زندگی می‌کنند.
در این مراسم مذهبی بر اساس آداب و رسوم مریدان ظرف‌های شیر به خدای موروگا که مجسمه‌ای طلایی و تزیین شده‌است تقدیم می‌کنند. نام مراسم برگرفته از کاوادیس Kavadis که به شکل دو نیم‌دایره چوبی یا گاهی فلزی تزئین شده و متصل به یک دیگر می‌باشند، که خم می‌شوند و بر روی شانه افراد قرار می‌گیرند است.
کاوادیس‌ها معمولا به همراه قلاب‌های فلزی و یا سیخ‌های فلزی هستند که برای سوراخ کردن پوست بدن، زبان و یا گونه استفاده می‌شوند.
کاوادیس Kavadis با گل‌ها و پر طاووس تزئین می‌شوند که وزنشان تا ۱۰۰ کیلو هم گاهی میرسد.
مریدان باید با حمل کاوادیس‌ها و بالا رفتن از ۲۷۲ پله به محضر روحانی برسند که با پاشیدن خاکستر به آن‌ها نذرشان را به درجه قبولی می‌رساند.
به گزارش فرارو، هندوها این روز را سالگرد پیروزی نیکی بر بدی می‌دانند و در طول سال بنا بر مقتضیات موارد مختلفی را برای اهداء در این روز نذر می‌کنند و به همین دلیل نیز این روز را “جشن نذر” نیز می‌نامند.
نذورات نیز از تنوع فراوانی برخوردار است، برخی نوزادان و کودکان خود را نذر کرده‌اند که به صورت هدیه و در حالی که کودک در میان پارچه گذاشته شده، توسط مادر و پدر خود به معبد آورده می‌شود. تراشیدن سر و کار‌هایی نظیر فرو کردن انواع سیخ و سنجاق در صورت و بدن از دیگر نذوراتی است که به همین منظور صورت می‌گیرد.
