توپولف-۱۶۰ كه در ناتو به نام بلک‌جک Blackjack شناخته مي‌شود بمب‌افکن استراتژیک مافوق صوت ساخت شرکت توپولف است. این بمب‌افکن تا حدی از خصوصیات پنهان‌کاری شامل کاهش نیمرخ راداری و بازتاب گرمایی برخوردار است و به طور کلی قابل مقایسه با بمب‌افکن آمریکایی بی-۱ لنسر به حساي مي‌آيد. اما ابعاد آن بزرگتر است و ظرفیت حمل مهمات بیشتری دارد. این بمب افکن دارای قابلیت حمل بمب‌هاي هسته‌ای و تسليحات متعارف است و آخرین بمب افکن استراتژیک ساخت شوروی است که بزرگترین هواپیمای جنگی جهان، بزرگترین هواپیمای مافوق صوت و بزرگترین هواپیما با قابلیت بال متغیری است که تاکنون ساخته شده‌است.
نيروي هوايي روسيه در حال حاضر 16 فروند از اين بمب‌افكن غول‌پيكر را در خدمت دارد.
توپولف-۱۶۰ در دوران جنگ سرد به عنوان پاسخی به پروژه بمب افکن بی-۱ لنسر آمریکا و با مأموریت اصلی شلیک موشکهای کروز هواپایه طراحی و تولید شد. توپولف تی یو ۱۶۰ بلک جک امروزه سنگین وزن‌ترین و از نظر توان حمل مهمات قدرتمندترین بمب افکن حال حاضر دنیاست. این هواپیما به علت توانایی مانور بالا و رنگ سفید آن به درنای سفید معروف است.
سازه بدنه بر مبنای یک تیر تیتانیومی است که بطور کل همه اعضای اصلی این پرنده به این تیر تیتانیومی متصل می‌باشند. توپولف-۱۶۰ آخرین هواپیمای دارای سیستم بال متغیر است که تاکنون ساخته شده‌است و این ویژگی برای برای پرواز بهتر در سرعت‌های مختلف در آن به کار رفته است. سیستم کامپیوتری هواپمیا بنابر سرعت موجود میزان به عقب رفتگی بال را تنظیم می‌نماید. بال‌های متغیر این هواپیما کلاً می‌تواند در سه حالت ۲۰ درجه برای فرود، ۳۵ درجه برای پرواز کروز یا گشت زنی‌عادی در آسمان و ۶۵ درجه برای پرواز در سرعت‌های مافوق صوت قرار گیرد.
در حالتی که بالها کاملاً به عقب برگشته‌اند، از سطح داخلی بالها فلپ‌هایی به صورت عمودی روی هر بال بلند می‌شوند که نقش ایجاد ثبات را در سرعت‌های بالا ایفا می‌کنند. همچنین در امتداد جلو و عقب این چرخ‌ها محفظه‌های حمل تسلیحات در خط میانی وسط هواپیما تعبیه شده است. در انتهای مخروطی دم هواپیما، چترهای فرود آن قرار داده شده‌اند که به کاهش سرعت در هنگام فرود کمک می‌کنند. برد عملیاتی هواپیما ۱۴۰۰۰ کیلومتر و سقف پرواز آن در ارتفاع ۱۶۰۰۰ متر و حداکثر سرعت این هواپیما در ارتفاع بالا ۲۰۰۰ کیلومتر بر ساعت و در ارتفاع پایین ۱۰۳۰ کیلومتر می‌باشد.
این هواپیما برای تامین قدرت خود از چهار موتور توربوفن NK-۳۲ مجهز به پس‌سوز بهره می‌جوید که هرکدام از این موتورها رانشی برابر با ۲۵۰۰۰ کیلوگرم تولید می‌کند. موتورها در دو غلاف زیر بالها قرار گرفته‌اند و دارای ورودی‌های هوای متغیر هستند.این هواپیما قابلیت حمل موشک کروز استراتژیک کااچ-۵۵ با برد ۳۰۰۰ کیلومتر (که در غرب و ناتو به آاس-۱۵ کنت معروف است) را دارد و تا ۱۲ فروند از این موشک (یعنی در هر محفظه ۶ فروند ) قابل حمل است.
توپولوف ۱۶۰ بلک جک می‌تواند جنگ‌افزارهای هسته‌ای و متعارف شامل موشکهای دوربرد هسته‌ای را حمل كند. این هواپیما برای دفاع از خود به موشکهای حرارت‌یاب و سیستم‌های مغشوش کننده رادار و پرتاب‌کننده شراره‌های گمراه‌کننده موشک حرارتی مجهز شده‌است. همچنین امکان حمل موشک کاچ-۱۵پی (نام ناتو: آاس-۱۶) با برد ۲۰۰ کیلومتر وجود دارد که می‌تواند به یک کلاهک اتمی یا متعارف ۲۵۰ کیلوگرمی مجهز شود. ظرفیت نهایی این بمب افکن ۴۰ تن بمب یا موشک است.
بر خلاف سایر بمب افکن‌های سنگین دیگر که از یوک و فرمان استفاده می‌کنند، این بمب افکن همچون جنگنده‌ها یک دسته فرمان برای کنترل هواپیما توسط خلبان دارد.
