نورمحمد حسینی سوق- شکی نداریم که در اطراف دولت جدید عقلا ی بیشتری که بیشتر به اقتصاد علاقه دارند وجود دارند.همین عقلا هم فعلا در گیر بحث یارانه ها و اجرای فاز دوم آن هستند.ما از جعبه سیاه این هدفمندی هم اطلاع دقیقی نداریم .
آنچه احمدی نژاد اجرا کرد فرم خاصی داشت ،وی برخلاف پیش بینی ها و بدون قرائت فرم خود اظهاری با نگاه سوسیالیستی میزان پرداختی هایش را به مردم یکسان کرد.مردم هم مجموعا از این هدفمندی ناراحت نشدند.
شواهد حاکی از این است که دولت قصد دارند با طبقه بندی مردم به سراغ اجرای فاز دوم بروند. منطق عقلانی هم همین را میگوید. ولی در اینجا چند سوال وجود دارد که باید پاسخ داده شود:
طبقه بندی چیست ؟ملاک طبقه بندی کدام است ؟آیا می توان با همین فرم ساده خود اظهاری جامعه را طبقه بندی کرد ؟فرض کنیم فردی 3میلیون درآمد دارد ،ولی سه دانشجوی غیر انتفاعی دارد . به نظر شما وضع اقتصادی ایشان در مقایسه با فردی با درآمد 5/1میلیون تومان ولی بدون این هزینه ها چگونه است. اگر طبقه بندی اقتصادی و اجتماعی مردم اینقدر راحت بود که این همه نظریات و شاخص ها برای آن تعریف نمی شد
آیا اجرای این فاز پیوست سیاسی هم دارد ؟ دولت نوپا باید بداند دولتهایی که محتاج پایه های مردمی هستند هیچگاه نمی توانند با اتکا به تئوری های عقلانی دوام و بقای خود را تضمین نمایند.قطعا دولت باید در کنار عقل از تدبیر و درایت ومصلحت اندیشی هم استفاده نماید.
دولت باید مواظب این بازی سیاسی هم باشد که که مجلس به این دلیل توپ اجرای فاز دوم هدفمندی را به زمین دولت انداخت که از پس لرزه های مردمی آن در انتخابات بعدی آگاه است. دولتی که بیشتر ادعای مردمی بودن دارد باید با آگاهی از شرایط اجتماعی و سیاسی تصمیمی مطلوب بگیرد نه صرفا معقول.
طبقه بندی درآمدی در فرم جدید اظهار نامه حاکی از یک نگاه بسیار غلط وحتی غیر عقلایی به ساختار های جامعه است مخصوصا آنجا که معتقد است درآمدهای بالای دومیلیون و پانصد هزار تومان وضعیت بسیار خوبی دارند.این نگاه غلط یعنی اینکه کسی که ماهیانه بیش از 20 میلیون درآمد دارد و کسی که بیش از پنجاه میلیون درآمد دارد برابر با کارمندی است که دومیلیون و پانصد هزار تومان درآمد دارد .
دولت هنوز از چالش مذاکرات هسته ای بنا به کارشکنی های عامدانه غرب و همراهی های عده ای غافل نتوانست بیرون بیاید ،اگر ناگهان وارد چالش جدیدی به نام اجرای ناقص مرحله دوم یارانه ها شود ،مشکلات سیاسی اش بیشتر خواهد شد.
چه کسی قبول داشته باشد چه نداشته باشد واقعیت این است که این یارانه های نقدی که تاحال پرداخت شده است تبدیل به حقی شده است که متعلق به مردم است. اگر بدون رضایت دولت به حذف آن بگیرد چون قدرت دارد می تواند ولی باید بداند که کار ناصوابی است.
به هرحال دولت باید بدانذد که اگر فردی هم میلیاردر هم باشد ولی ناگهان بخواهی از درآمد وی خردلی هم کم نمایی وی ناراحت می شود.چه رسد به فرد کارمندی که در حال حاضر علیرغم حقوق 2میلیونی انبوه از قبوض آب و برق و قسط و تلفن و دانشگاه و وام و….روی دستش تل انبارشده است و ناگهان بفهمد یارانه اش هم قطع شده است.
باز هم می گویم شاید دیدگاه تکنوکراسی و تعقلی این امر را بپسندد ولی از نظر گاه روانشناسی خصوصا روانشناسی اجتماعی و با حساب مصلحت اندیشی سیاسی حذف اجباری یارانه بگیران به این شیوه پسندیده نیست.
امید واریم دولت اعتدال نهایت تدبیر خود را در این فاز طبقه بندی مردم به کار گیرد. فرامش نکنید رییس جمهور این دولت به دلیل طراحی ناقص سبد کالا که بدست همین تکنوکرات ها پیاده شده بود مجبور به عذر خواهی شد.
