شنبه 18 خرداد 1398 - 17:19

میراث احمدی برای کهگیلویه و بویراحمد چه بود؟

سید مجید نوروزی فر

یادداشت مخاطب بویرنیوز، سید مجید نوروزی فر- دکتر علی محمد احمدی دومین استاندار دولت تدبیر و امید نیز با استعفای خود عزم رفتن کرد و عطای مدیریت در این استان را به لقایش بخشید تا شاید سال آینده و در چنین روزهایی بر کرسی سبز مجلس تکیه زند.

دوران مدیریت این استاد اقتصاد توسعه نیز این هفته به پایان می رسد و در تاریخ استان ثبت می شود. ارزیابی و مقایسه عملکرد احمدی با سلف خویش نیاز به تحلیل شرایط و مقتضیات مختلف در این ادوار دارد و در این مجال نمی گنجد. اما یکی از بدشانسی های استان و استاندار در این مقطع این بود که زمانی سکان کشتی استان به او رسید که خزانه دولت خالی و کفگیر به ته دیگ رسیده بود. با این حال او کوشید تا با همین منابع اندک و قطره چکانی چراغ رشد و توسعه را در این استان روشن نگه دارد.

شاید اگر احمدی در دوره ای سکاندار می شد که دولت اینگونه در مضیقه نبود و توقعات و مطالبات از آن بیشمار، می توانست به یکی از تاثیرگذارترین استانداران ادوار استان بدل شود. با این حال در این دوره نیز به نسبت منابع در اختیار استان، جهش های خوبی در بخشهای اقتصادی و عمرانی رخ داد.

اما به زعم من میراث برجای مانده از دومین استاندار دولت تدبیر و امید پروژه های اقتصادی و عمرانی نبوده بلکه مهمترین میراث احمدی، ارتقای فرهنگ مدیریتی در استان بود که خلاء آن بیش از هر چیز دیگری احساس می شد.

احمدی ابتدا اقتدار را به مدیریت ارشد استان و استانداری بازگرداند. بیش و پیش از هرکس مبارزه با فساد اداری را آغاز کرد. راه آن نه در پوپولیسم و شعار گرایی و غوغا سالاری بلکه در اصلاح ساختارها یافت. اولین نسخه ای را که برای درمان پیچید، قانون گرایی و نظم پذیری بود. بدین جهت بود که او در شیوه مدیریتی خود بر نظم و انضباط مدیریتی تاکید شگرف داشت و مدیران بی نظم و بی تعهد را مورد عتاب و خطاب قرار می داد و خیلی از این نوع مدیران در این دوره بی سر و صدا از مدیریتها کنار گذاشته شدند.

اگرچه در ابتدای کار، برخی اورا نیروی نمایندگان می پنداشتند و گمان براین بود که توسط فردی خاص آمده اما در ادامه کار این معادله را برهم زد تا جایی که نمایندگان در پیدا و پنهان از این موضع ابراز گلایه کردند. اما احمدی بی توجه به گلایه ها، تا آنجا که توانست اقتدار مدیرت ارشد استان را حفظ و دست نمایندگان را از دخالت در امور اجرایی کوتاه کرد و برخی از مدیران سوگلی نمایندگان را عزل نمود(اگرچه متاسفانه گاهی وزارتخانه ها همراهی نمیکردند) و شاید همین عرصه را در ادامه کار بر او تنگ کرد تا دست به انتخاب دیگری بزند.

شکستن تفکرهای منطقه گرایی و قوم سالاری که پیش از این اختاپوس وار بر کالبد مدیریتی استان چنگ انداخته بود، از دیگر انقلابهای مدیریتی احمدی بود. اگر چه هنوز این تفکرات در بستر سیاسی و اجتماعی استان نفس می کشد اما استاندار بعدی می تواند با ادامه این پروسه و مسیر، یکی از اصلی ترین عوامل توسعه نیافتگی استان را از پیش روی توسعه و رشد منطقه بردارد.

او فرهنگ پاسخگویی مدیران را نیز بنا نهاد تا مدیران گمان نکنند که در ساحل آرامش به سر می برند و با هر لطایف الحیلی خود را بر سیستم مدیریتی و بر گرده مردم تحمیل کنند. شاید جلسات او با مدیران و پرسشگری از آنان، یکی از چالش برانگیز ترین جلساتی بود که سالن استانداری استان در این سالها به خود دیده است.

مخلص کلام انکه بستری که احمدی در حوزه ارتقای فرهنگ مدیریتی در این استان ایجاد کرد می تواند دستگاههای اجرایی را از انفعال، روزمرگی و بی تفاوتی و بادی به هرجهت بودن نجات دهد تا شاید استان در حوزه هایی بتواند از این میراث برجای مانده در این سالهای بی پولی، برای نجات خود از دام توسعه نیافتگی خرج کند.

نظرسنجی
فعلا نظرسنجی در جریان نیست
لینک کوتاه : https://boyernews.com/?p=303390
به اشتراک بگذارید:
نظرات کاربران :
  1. ناشناس گفت:

    احمدی گند زد

  2. ناشناس گفت:

    هرچه بود بهتر از خادمی عمل کرد

دیدگاه شما