گروه سیاسی بویرنیوز/ سیاوش آذر – با اعلام مهلت قانونی برای استعفای داوطلبان انتخابات مجلس، نام برخی از افراد نیز مطرح شد که محمدرحیم دهراب پور از جمله این افراد بود.
اما علیرغم اعلام های مکرر دهراب پور مبنی بر حضور در انتخابات مجلس، گویا وی اطلاع نداشته که در صورتی که نیت به شرکت در این کار و زار را داشته باشد باید از پارلمان شهری خداحافظی کند و اکنون اعلام انصراف کرده است که نشان می دهد خط و نشان های وی برای شرکت در انتخابات یا کوبیدن بر طبل توخالی بوده یا هراس از حضور در میدان انتخابات مجلس است.
اما یک نکته طنز سیاسی هم در خبر اعلام انصراف دهراب پور از انتخابات مجلس نیز هست و آنهم اینکه گفته می شود دیگر وی قصد حضور در انتخابات مجلس را ندارد و برادر وی بجای او اعلام آمادگی کرده است!!
این ماجرا آنقدر بامزه است و بیشتر به جوک سیاسی می ماند که آدم را یاد مثل معروفی می اندازد که می گفت طرف برای دوغ رفت گیرش نیامد، قاصدش را برای ماست فرستاد و حال سوال اینجاست که وقتی دهراب پوردر انتخابات شورای شهر دوره قبل که مردم 11 رای داشتند توفیق حضور در شورا را پیدا نکرد، آیا واقعا خود امید به کسب رای مردم داشت که اکنون می خواهد برادرش را بفرستد؟
بنظر می رسد این سیاست جایگزینی در انتخابات ها که معمولا برای افراد پیروز است برای برادران دهراب پور تنها استفاده سیاسی و جناحی دارد و خودشان هم چنین توقعی ندارند که حتی ادعای کاندیداتوری مجلس را داشته باشند.
به زعم نگارنده انتخابات مجلس یک فرصت تاریخی برای دهراب پور خواهد بود تا به این بهانه و استعفا از پارلمان محلی، خود را از این شرایط انفعال در شورای شهر رها کند و خود را در معرض انتخابی بزرگتر قرار دهد تا از شرایط راکد کنونی که در شورا دارد نجات پیدا کند.
فقط یک موضوع دیگر می ماند آنهم اینکه به عقیده دهراب پور ضعیف ترین ها در این دوره مجلس و شورا حضور دارند، خب بسم الله، چرا خود را برای آزمودن با همین نماینده و کاندیداهای ضعیف محک نمیزند!؟
پاسخ این سوال یک سخن بیشتر نیست؛ اینکه مردم به لطف ثبت و ضبط مطالب در دنیای وسیع اینترنت، دیگر سنتی اخبار را دنبال نمی کنند و دیگر هم سنتی پیروی نمی کنند بلکه یاد گرفته اند به حرف های بی دوام و خط و نشان های بی اساس که فقط اهداف خاص و کوچکی را به دنبال دارند، بها ندهند و روی حرف افرادی که خودشان هم روی حرفشان نمی مانند، حساب نکنند.