چاپ این برگه

ماجرای وجود دو مرقد به نام بی بی حکیمه (س) چیست؟!(+فیلم)

مدیرکل اوقاف و امور خیریه کهگیلویه و بویراحمد نسبت به پخش کلیپی از صدا و سیما مبنی بر وجود یک امام زاده  بنام بی بی حکیمه در شهر باکو کشور آذربایجان واکنش نشان داد .

په گزارش بویرنیوز ، در ایام تعطیلات نوروزی  سال جدید ، خبرنگار صدا و سیما مستقر در کشور همسایه یعنی آذربایجان، گزارشی از زائران امامزاده‌ای با نام بی بی حکیمه(س) در باکوی آذربایجان تهیه و در تلویزیون پخش می‌شود که عده‌ای همین را دست مایه تخریب اعتقادات مردم قرار می‌دهند.

تشابه اسمی این امامزاده با امامزاده بی بی حکیمه(س) گچساران سبب شده در روزهای اخیر عده‌ای دنبال ماهی گرفتن از این آب گل آلود باشند به گونه‌ای که این گزارش صدا و سیما به سرعت باد در شبکه‌های اجتماعی در حال دست به دست شدن است.

یکی از رسانه های محلی استان در این زمینه با مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان گفت و گویی انجام داده است که عینا می خوانید .

مدیرکل اوقاف و امور خیریه کهگیلویه و بویراحمد در پاسخ به این سوال که موضوع وجود امامزاده‌ای با نام بی بی حکیمه(س) در باکوی گچساران چیست؟ افزود: این موضوع تشابه اسمی بوده و در چند جای دیگر نیز امامزاده‌ای با این اسم وجود دارد.

حجت‌الاسلام سید نورالله جنتی‌پور با تاکید بر اینکه امامزاده بی بی حکیمه(س) گچساران سند معتبر دارد، ادامه داد: ممکن است امامزاده بی بی حکیمه(س) باکوی آذربایجان فرزند یکی از فرزندان امام کاظم(ع) باشد و به نام عمه‌اش گذاشته باشد.

وی با بیان اینکه از این موارد در بین امامزادگان زیاد داریم، ادامه داد: انتظار می‌رود مردم تحقیق کنند ببینند چند امامزاده هم نام از جمله حسن، ابراهیم، حلیمه، حکیمه، زبیده و قاسم داریم.

مرقد مطهر بی‌بی حکیمه (س) دختر بلافصل امام موسی کاظم(ع) در فاصله ۹۵ کیلومتری جنوب غرب شهر دوگنبدان(گچساران) و در فاصله یک کیلومتری ضلع شمال روستای بی‌بی حکیمه(س) در دامنه کوه زرد و میان تنگی عظیم و طویل واقع شده است.

مرقد مطهر بی‌بی حکیمه (س) یکی از پرآوازه‌ترین امامزاده‌های جنوب ایران بوده که همه ساله پذیرای زائران بسیار زیادی از جنوب کشور و کشورهای حوزه خلیج فارس و شیعه‌نشین از جمله کویت، بحرین، امارات، قطر و دیگر کشورهای عربی از جمله لبنان، عراق، عربستان و سوریه است.

در زمینه عزیمت این امامزاده به ایران، روایات متعددی نقل شده است از جمله اینکه در زمان حکومت بنی عباس که ظلم به سادات فزونی گرفت، گروه‎هایی از اهل بیت علیهم السلام در چند دوره متوالی از مرزهای عراق خارج شدند و خود را به ایران رساندند.

یکی از این گروه‌ها کاروانی به سرپرستی احمد بن موسی (شاهچراغ(ع)) بود که به قصد عزیمت به دیار خراسان وارد خوزستان شد، اما در بین راه لشکریان مأمون به این کاروان حمله کردند و هرکدام از این کاروانیان به سمتی رفتند.

حضرت بی بی حکیمه(س) پس از شهادت غلام خود، به همراه کنیزش، به تنگه‌ای در این منطقه پناه می‌برد و در درون غاری مخفی می‎شود و در همان‌جا بر اثر بیماری جان می‌سپارد.

در پایان قرن سوم و اوایل قرن چهارم، بقعه این امامزاده به دست ابو محمد حسن حاکم ارجان ساخته شد و در دوره‌های مختلف این کار ادامه یافت. در دوره صفویه هم این بقعه متبرکه به دستور شاه عباس نوسازی می‌شود و در سال ۱۰۹۹ توسط حسن علی‌خان زنگنه و پس از آن عطاالله بیک مرمت و تعمیر و در نهایت به دستور امیر سلطان اویس والی بهبهان بازسازی شد.

در کنار آرامگاه بی‌بی حکیمه (س)، قبر دیگری وجود دارد که بر اساس روایات معتبر این محل مربوط به گل‌گل خاتون کنیز با نجابت و وفادار بی‌بی حکیمه (س) است.