شیرین بانو زرین در مطلبی پیرامون زادروز شاعر پرآوازه ایران حافظ نوشت:
صبحدم از عرش مي آمد خروشي،
عشق گفت
قدسيان گويي كه شعر حافظ از بر مي كنند
20مهرماه، روز بزرگداشت حافظ
خواجه شمس الدين محمد شيرازي شاعر و حافظ قرآن، متخلص به حافظ و معروف به لسان الغيب از بزرگترين شاعران غزل سراي ايران و جهان به شمار مي رود. حافظ را نمي توان از سنخ شاعران تک بعدي و تک ساحتي محسوب کرد و تفکر شاعرانه اش را تنها به يک وجه خالص تفسير و تاويل کرد…….
در این بیت شعر
«در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه ای برون آی ای کوکبِ هدایت»
و همچنین این بیت شعر…
«ندیدم خوش تر از شعر تو حافظ
به قرآنی که اندر سینه داری»
و این بیت…
«هر گه که دل به عشقی دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست»
بیش تر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات حافظ شهرت دارند. گرایش حافظ به شیوهٔ سخن پردازی خواجوی کرمانی و شباهت شیوهٔ سخنش با او مشهور است. او از مهم ترین تأثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می شود. در قرون هجدهم و نوزدهم اشعار او به زبان های اروپایی ترجمه شد و نام او به گونه ای به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت…
خواجه حافظ شیرازی ( نام کامل : خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی ) متولد 727 قمری مساوی با
قرن 14 میلادی و معروف شده به لقب لسان الغیب شاعر بزرگ ایرانی می باشد.
پدر وی به نام بهاءالدین محمد بوده و مادرش اهل کازرون بوده است. در شعرهای او اشاره های کوچکی از زندگی خودش شده است و بیشتر غزل های او شخصیت های افسانه ای که سروده است در ذهن مردم تداعی میکند. ولی باز هم با توجه به اشارات دیوان حافظ و منابع معتبر و قابل استناد حافظ در خانواده ای از جهت مالی متوسط متولد شده. در جوانی قرآن را حفظ کرده و برای همین به او حافظ گفته میشود.
پس از فوت بهاءالدین پسرهای او پراکنده شده اند ولی شمس الدین که کودکی بوده است با مادر خود در شیراز مانده است و روزگاری را با تهی دستی شروع کرده اند برای همین وقتی حافظ کمی بزرگتر شد ، در نانوایی محله خودشان کار خمیرگیری را شروع کرد تا جایی که به تحصیل علاقه مند شد و او به سمت مکتب خانه رفت و چند وقتی را به آموختن سواد و مکتب خانه و کسب و کار مشغول شده و پس از آن زندگی حافظ عوض شده و او بین طالبان علم و مجلس ها و محافل ادبی و درسی عالمان آن زمان در شیراز رفته و به تفحص و تحقیق درباره امور دینی و خواندن کتب مهم و با ارزش دینی مانند زمخشری و یا کشاف و دیگر کتابها روی آورده است.
درباره موضوع عشق حافظ به دختری به نام شاخ نبات نامی که خیلی رایج می باشد و بر طبق همان روایت ها و داستان ها حافظ شاخ نبات را عقد کرده است و چندین مرتبه هم در شعرهایش به فوت فرزندش اشاره کرده است.
حافظ در زمان شیخ ابواسحاق به دربار رفته و کاری را در آنجا داشته و در اشعارش اشاره داشته است که حدود 3 سال در دربار بوده است.
دیوان حافظ تشکیل شده از پانصد غزل و چندین قصیده و 2 مثنوی و چند قطعه و تعدادی رباعی می باشد. تا الان بیشتر از 400 مرتبه به شکل های گوناگون به زیان های فارسی و دیگر زبان ها ترجمه و چاپ شده. گونه های مختلفی از دیوان حافظ با واژه های گوناگون در کشورهایی مانند ایران و ترکیه و پاکستان و کشورهای غربی وجود دارد.
در مورد سال درگذشت او اختلاف کمتری بین مورخان دیده می شود و به نظر اغلب آنان 792 ق است. از جمله در کتابمجمل فصیحی نوشته فصیح خوافی (متولد 7777 ق) که معاصر حافظ بوده و همچنین نفحات الانس تألیف جامی (متولد 8177 ق) به صراحت این تاریخ به عنوان سال درگذشت خواجه قید شده است. محل تولد اوشیراز بوده و در همان شهر نیز روی در نقاب خاک کشیده است.
روایت است هنگامی که قصد دفن حافظ را داشتند، عده ای از متعصبان با استناد به اشعار حافظ دربارهٔ می گساری با دفن وی به شیوهٔ مسلمانان مخالف بودند و در مقابل عدهٔ دیگر وی را فردی مسلمان و معتقد می دانستند. قرار شد که از دیوان حافظ فالی بگیرند که این بیت آمد:
قدم دریغ مدار از جنازهٔ حافظ که گرچه غرق گناه است، می رود به بهشت
این شعر در بدخواهان شاعر تأثیر بسیاری می کند و همه را خاموش می کند.
غلام همت آنم که زیر چرخ
کبود
زهرچه رنگ تعلق پذیرد آزادست
یادروز نام آورترین شاعر ایران گرامی باد
درود بر حافظ و حافظ دوستان.
والسلام
1397/07/20
