چاپ این برگه

در سوگ بلوط تنومند ، بزرگمرد ایل

یادداشت مخاطبین- در سوگ بلوط تنومند ، بزرگمرد ایل

مارا چه بایست با این مولمه ی پر فقدان با این کوچِ کوچ، با اینهمه بغض ، با خاموشی آرام شمع مانده در ورد ایل ، با رفتن باباطاهری بزرگ ، ای واویلا …


نقاره زنان را بگویید تول چپ بزنند و کرناها را برگیرید و به گوش فلک بنوازید که خورشید را با تابوت هرگز نتوانست برد.
حال که موسم کوچ آخر این کوچ رسیده و «کی عطا» همان عطیه ی خداوندی به قوم بزرگ ما فرا رسیده، برماست که با برداشتن قلم وی ، منش والای نهفته در ذاتمان را بیدار کنیم و با رهروی طریق آن پیر، راه را دانسته تر برویم ، حاشا او جز این نمی خواست که بزرگمنشانه ی خانی اش را در فروتنی ادیبانه ی قلم برگرفتن به راه سربلندی ایل برگزید و با شعر وجودش ترجمانی روان از حقیقت پر شعر قومش به همگان داد . خان ادب و شعر ما ، گرچه با صلابت برنو آشنا بود اما بهتر دانست که غرش قلم در غریو انسان بودن ها ، چنگ بر دلها ، بیشتر تواند زد و آنچه احقاق حق قومش بر او وظیفه بود را نیک تر به انجام رساندن خواهد . کی عطا تا ابدیت این قوم زنده خواهد ماند و جوهر خوشرنگ قلم به قلم ،مرد به مرد و بانو به بانوی اهل قبیله ی ادب این قوم خواهد بود .
با اینکه صبحدمان پر بغضم در غربت ، تنها مرحمش مرور خاطرات چند نوروز گذشته ام می شود که نوروزی خوانی هایم را در محضر استادیش به ضیافت کلام میبردم. ای دل غافل که امسال را در غیبتی برای همه ی عمرم در درس او بسر خواهم برد ، گویی سهم آخرم از او ، رسیدن به خاک سرد تربتش می شود و آهی از نهاد که باز هم ناگه ز یکدیگر ماندیم !
به حرمت رسم ایل ، جامه ی سیاه به تن نموده و مرتب ترین ردای خویش را بر قامت پوشانده و به بدرقه ی فاخر « خان ادب و شعر » دیارمان بر خاکش سر تعلیم به تعظیم فرو خواهیم انداخت اما سرمان را بلندتر از همیشه نگاه خواهیم داشت که ما فرزندان دیار ادب و وارثان شعر چنین بزرگمردانی هستیم تا قیام قیامت .
یادش در یاد ما چونان بلوط تنومندی همیشه سبز و راهش تا همیشه پر رهرو باد.

تسلیت حقیقتاً واژه ی الکنی است در این مولمه ی فقدان ، ولیکن به تمام فرزندان آن بزرگمرد بخصوص بانو سیمین و مهرداد خان طاهری و تمام نزدیکان و تک به تک مردم استان، این غم را تسلیتی برای تسکین دلهامان عرض می نمایم .
شاگرد معنای وجود کی عطا طاهری
محمد مختاری
صبحدم نهمین روز از سال ۱۳۹۷