مجله بویرنیوز- یکی از مهمترین پرسشهایی که بشر هزاران سال است تلاش میکند به آن پاسخ دهد، این است که «آیا بیرون از زمین هم حیات وجود دارد؟». به نظر میرسد که پس از دهها سال تلاش، پژوهشگران در آستانه پاسخ به این سؤال قرار گرفتهاند.
بخشی از تلاش پژوهشگران در جهت بهبود فناوریهای اکتشافی و ساخت فضاپیماهای توانمندتر صرف شده و بخشی دیگر، در جستوجوی شواهدی است که از آسمان بر زمین فرود میآیند و منتظر میمانند تا در کشفی انقلابی، مسیر علم را تغییر دهند.
یکی از این شواهد بادآورده (در این مورد، فضاآورده!) دو شهابسنگی است که سال ۱۹۹۸ (۱۳۷۷) روی زمین فرود آمد. مقالهای که پژوهشگران بهتازگی منتشر کردهاند، حاکی از آن است که درون ساختار این شهابسنگها، ریزبلورهایی از نمک به رنگ آبی روشن وجود داشت و درون آن ریزبلورها، بستههایی کوچک از آب با منشأ فرازمینی که مملو از ترکیبات آلی و بهطور مشخص، واحدهای سازنده حیات یعنی اسیدهای آمینه بود.
«کوئینی چن»، پژوهشگر علوم سیارهای در دانشگاه اوپن انگلستان و نویسنده اول این مقاله میگوید: «من فکر میکنم که حیات در دیگر نقاط منظومه شمسی نیز وجود دارد. از آن بهتر اینکه ما داریم روی حوزههایی از علم سرمایهگذاری میکنیم که به ما امکان میدهد این موجودات را درنهایت پیدا کنیم. دقیقا به همین دلیل است که پژوهشگران روی مأموریتهای اکتشافی تمرکز کردهاند».