نگاهی دیگر به قرارداد نفتی توتال

سعیده خیراندیش – «انتخابات اخير ايران يك مرحله مهم بود،به اين دليل كه مردم در اين انتخابات به تعامل با جهان راي مثبت دادند.»
دولت در جریان انتخابات به افراد با تدبیری سپرده شده که کشور را با عقلانیت اداره می کنند و شایسته است به مسئولان کشوراعتماد کنیم و از تفکرات صفر و صد بپرهیزیم وظیفه ملی ما این است که منافع ملی را در دراز مدت در نظر بگیریم؛همچنانکه حکومت و نظام نیز همین کار را می کند.
اقتصاد مسئله اول ایران است و به دلایل متعدد به مسائل اقتصادی باید به صورت ویژه‌ای توجه کنیم و راهکارهایی در نظر بگیریم تا به شکوفایی مورد نظر دست یابیم و برجام فرصتی ارزشمند برای افزایش رونق اقتصادی در کشور است.
هرچند برجام دریچه دیگری از تعاملات بین المللی ایران برای نشان دادن صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای كشورمان را به روی جهانیان گشود اما رفع تحریم ها را می توان نقطه ثقل برجام به شمار آورد كه راه را برای گشایش دوباره مناسبات اقتصادی و حركت در مسیر توسعه و پیشرفت كشور هموار كرده است. با توجه به وقفه چند ساله در مناسبات اقتصادی كشورمان با جهان در بخش های مختلف، تحرك دوباره در این زمینه به زمان نیاز دارد تا بتواند ضمن رفع تبعات این تحریم ها، گام های خود را برای رونق دوباره و توسعه اقتصادی كشور محكمتر برداشت.
بر اساس یکی از بند هاب متن برجام، تحریم‌های فروش نفت، تحریم‌های ثانویه در مورد سرمایه‌گذاری در بخش نفت، گاز و انرژی ایران از مهمترین تحریم هایی است كه متوقف شد.
بسیاری از سرمایه گذاران خارجی قبل از برجام با دلهره و ترس برای عملیاتی کردن برنامه های اقتصادی در کشور اقدام می کردند اما اکنون با تسهیل روابط دوجانبه و چندجانبه ایران باکشورهای مختلف ، شرکت های خارجی با منطق و هوشیاری برای سرمایه گذاری در ایران اقدام می کنند.
قراردادهای مهم نفتی و گازی ارزشمندی درپسابرجام در کشور امضا شد که عقد قرارداد با شرکت فرانسوی توتال نمونه ای درخشان از دستاوردهای مهم دولت یازدهم است.
شرکت توتال درحال‌حاضر چهارمین شرکت نفتی و یکی از هشت شرکت بزرگ جهان می‌باشد، که در ۳۰ کشور، دارای شعبه است.
کشورهای همسایه از جمله قطر، عربستان و عراق از فرصت تحریم قبل از برجام استفاده نموده و با همکاری شرکت های خارجی توانسته اند بخش زیادی از توسعه میادین مشترک خود را احیا نمایند. منطقه غرب آسیا جولانگاه فعالیت شرکت های توتال فرانسه، شل آمریکا، بی پی انگلیس و پترو چاینا چین گردیده و در یک مورد توتال طی قراردادی ۲۵ ساله با قطر که دارای میادین مشترک با ج.ا.ا است، توانسته در بحث توسعه و استخراج نفت و گاز، گام های پیش رونده ای بردارد. لذا حضور این شرکت باسابقه در میادین ایران می تواند خلاء کندی حرکت توسعه را پر و در رقابت با همسایگان کاستی ها را جبران نماید. کما اینکه در جهان امروز ما نمی توانیم خود را تافته جدا بافته بدانیم و اگر توسعه ایران را می خواهیم باید تعامل مثبت با دنیا داشته باشیم.
میادین نفت پارس جنوبی به لحاظ ژئوپلتیکی در منطقه حساس مرز دریایی بوده که طبیعتا میزان آسیب پذیری آن را در مقابل تهدیدات نظامی بالا می برد لیکن حضور شرکت های بین المللی، میزان این تهدید را کاسته و لذا این قراداد تهدیدهای آمریکا، عربستان و برخی کشورهای غربی- عربی را که در راهبردهای بلند مدت، بدنبال اختلال در امنیت اقتصادی منطقه و کاهش قدرت منطقه ای ایران هستند، را نیز ناکارآمد می کند. از طرفی با عنایت به قرارداد این شرکت ها با همسایگان رقیب، بالطبع شرایط باید به گونه ای باشد که توسعه و استخراج این میادین مشترک در دو کشور، پیشرفت همسان داشته باشد.
با قراردادهای بزرگ نفتی و گازی که در دولت یازدهم اخذ شده بخش قابل توجهی از مشکلات اقتصادی و اشتغال کشور که نیازمند سرمایه گذاری هستند، برطرف می شود و استفاده از ظرفیت شرکت های داخلی نیز همسو و دوشادوش با همکاری مشترک با شرکت های بزرگ از جمله توتال در میادین پارس جنوبی می تواند هم کسب تجربه و تکنولوژی روز را برای آنان در پی داشته باشد و در بعدی دیگر این شرکت های داخلی نیز می توانند در سایر مناطق کشور که مشمول توسعه زمانبر و رقابتی نباشد، بصورت کیفی روند عملیاتی خود را به پیش ببرند.
همچنین می توان از این فرصت ها برای ساماندهی نارسایی ها و رفع مشکلات اساسی استفاده کرد و نسبت به ایجاد فرصت های چشمگیر اشتغال برای لشکر عظیم بیکاران کشور گام های متین، استوار و سریع در مسیر توسعه پرشتاب همه جانبه برداشت، که این امر چالش های بزرگ در جامعه را پوشش خواهد داد و راه را برای رفع معضلات اجتماعی و مشکلات اقتصادی همسو با توسعه سیاسی هموار می کند.