مجله بویر نیوز- جویدن آدامس باعث مشکل بزرگی در کشورهای غربی شده است. طبق تحقیقاتی که در سال 2005 انجام شد، هر آمریکایی به طور متوسط 160-180 قطعه یا حدود 800 گرم آدامس در سال می جود. زباله حاصل از این آدامس ها سالانه به بیش از 250000 تن می رسد. بخش زیادی از این زباله را در خیابان ها، روی دیوارها و در پیاده روها و در نتیجه زیر پای عابران پیاده می بینید که میلیون ها دلار هزینه پاکسازی آن هاست. هر آدامس احتمالا در نهایت زیر کفش های یک نفر می چسبد.
اما با وجود همه این مشکلات، به لطف انعطاف پذیری، چسبندگی و رنگ های متنوع، آدامس می تواند الهام بخش هنر نیز باشد. مثل دیوار پوشیده شده با آدامس زیر، که یکی از جالبترین جاذبه های آمریکا را شکل داده است. این دیوار که 4.5 متر ارتفاع و 21 متر طول دارد در کالیفرنیا قرار داشته و با آدامس های جویده شده عابران پوشانده شده است. تاریخچه این دیوار کمی گنگ است. برخی مورخان معتقدند که این سنت بعد از جنگ جهانی دوم از شوخی دانش آموزان دو دبیرستان شروع شد که چه کسی می تواند آدامس بیشتری به دیوار بچسباند.
تا سال 1970 کوچه آدامس بادکنکی یکی از جاذبه های محبوب میان مردم محلی بود. به دنبال شکایت صاحبان فروشگاه ها، این کوچه نه یکبار بلکه دوبار کاملا پاکسازی شد اما بیهوده بود. مردم این کوچه را یک فرم هنری درنظر می گیرند و در آن شکل ها و کلمات و طرح های مختلفی با آدامس هایشان ایجاد کرده اند، از جمله چهره، گل، یادداشت های خواهر و برادری و دوست داشتن در رنگ ها و اندازه های مختلف.
دیوار آدامسی دیگری نیز در سیاتل وجود دارد. شروع این دیوار از سال 1993 بوده که مشتریان در صف انتظار برای ورود به تئاتر بودند و سکه ها و آدامس هایشان را به دیوار می چسباندند. درنهایت سکه ها ناپدید شدند اما آدامس ها باقی مانند.
