جزیره ای که ساکنانش آن را بهشت می خوانند!+عکس

مجله بویر نیوز- سانتا کروز دل ایسلوته Santa Cruz del Islote جزیره ی مرجانی کوچک و در واقع یکی از کوچکترین ها در مجمع الجزایر سن برناردو در اطراف خط ساحلی کلمبیا است. مساحت این جزیره تنها 2.4 هکتار است و با این وجود 1200 نفر بر روی آن زندگی می کنند. این تراکم جمعیتی 4 برابر منهتن است.

اما این جزیره منهتن نیست. در این جزیره هیچ گونه آب لوله کشی یا سیستم فاضلاب وجود ندارد. الکتریسته تنها 4 ساعت در روز و آن هم توسط یک ژنراتور تامین می شود و آب تازه هر سه هفته یکبار توسط نیروی دریایی کلمبیا به این منطقه آورده می شود.

افسانه ها اینگونه می گویند که 150 سال پیش، گروهی ماهیگیر از دهکده ی ساحلی بارو (در 50 کیلومتری این جزیره) به دنبال آب هایی جدید برای صید ماهی بودند که به این جزیره ی کوچک مرجانی برخوردند. از آنجا که برای بازگشت خیلی دیر شده بود آنها تصمیم گرفتند که روی جزیره کمپی برپا کنند و شب را همان جا اقامت کنند، چیزی که در این میان باعث شگفتی بیشتر آنها شد این بود که هیچ گونه پشه ای روی این جزیره وجود نداشت که در آن منطقه بسیار عجیب و غیر منتظره می نمود. داستان بدین شکل ادامه پیدا می کند که این گروه آنقدر شب راحتی را در جزیره سپری کردند که تصمیم می گیرند آنجا بمانند.

امروز این جزیره دارای 90 خانه، دو مغازه، یک رستوران و یک مدرسه است که در فضایی به اندازه ی یک و نیم برابر زمین فوتبال قرار گرفته اند. اینجا از لحاظ جمعیتی، متراکم ترین جزیره ی روی کره زمین است. فضا آنقدر محدود است که برخی از سازه ها در آب ادامه پیدا کرده و توسط ابزارهای مصنوعی پشتیبانی می شوند. مسلما ساختمان های چند طبقه می توانست کمی از این تراکم بکاهد، اما خانه های این جزیره همگی یک طبقه هستند. تنها مکان ساخته نشده روی این جزیره حیاطی به اندازه ی نصف یک زمین تنیس است که معمولا در جریان جزر و مد زیر آب می رود.

بیشتر ساکنان جزیره یا ماهیگیر هستند یا در هتل ها و اقامتگاه های جزایر اطراف کار می کنند. برای مدت های طولانی ماهیگیری تنها راه امرار معاش آنها بود اما در سال های اخیر ذخایر ماهی کاهش یافته و به همین سبب مردان ناگزیر از پیدا کردن کار در مکان های دیگر شده اند. در حال حاضر اقتصاد آنها بیشتر بر پایه ی گردشگری است. جزیره ی کناری به نام موکورا اقامتگاهی بی پایان است که امکانات متنوعی همچون ماهیگیری، غواصی و گشت های تفریحی را در اختیار گردشگران قرار می دهد و ساکنان سانتا کروز نیز در آن مشغول به کار هستند.

علی رغم سختی ها، ساکنان این جزیره زندگی روی آن را آرام و دلپذیر توصیف می کنند. در این جزیره هیچ گونه جرم یا خشونتی دیده نمی شود و به همین دلیل ساکنان درب منازل خود را قفل نمی کنند. حتی معلم مدرسه نیز کودکان این جزیره را مطیع و بسیار با انضباط توصیف کرده است.

ژنراتور در این جزیره در ساعت 7 عصر روشن می شود و تا ساعت 11 انرژی برق در جزیره وجود دارد. این زمان نیز وقت مناسبی برای تماشای برنامه های تلویزیونی است. در زمان مسابقات بزرگ فوتبال ، همه ی مردم همکاری کرده و برای جزیره گازوئیل می خرند تا بتوانند ژنراتور را در زمان پخش بازی راه بیندازند.

یکی از ساکنان این جزیره به نام Juvenal Julio که 66 سال سن دارد و مربی غواصی است، نتیجه ی یکی از پایه گذاران اصلی این جزیره نیز محسوب می شود و این جزیره را بهشت می نامد و می گوید: «من باقی روزهای خود را در اینجا خواهم گذراند، زندگی در اینجا باشکوه است.»

مانند باقی ساکنان جزیره، Julio نیز زمانی این جزیره را ترک می کند که از دنیا رفته باشد به خاطر اینکه این جزیره فضای اضافه ای برای اختصاص داده شدن به قبرستان ندارد.